به گزارش می متالز، این در حالی است که رتبههای نخست تا سوم صادرات مواد معدنی این کشور به ترتیب به مس، مولیبدن و سنگآهن اختصاص دارد. به نقل از ماینینگ در حالی که لیتیوم مادهای کلیدی در تولید باتریهایی به شمار میآید که انرژی خودروهای الکتریکی را تامین میکنند، ارقامی که کمیسیون مس شیلی(Cochilco) منتشر کرده است، نشان میدهد ارزش محمولههای لیتیوم صادراتی با کشتی از شیلی در سال گذشته میلادی به ۶۸۴/۲ میلیون دلار رسید. این رقم نسبت به سال پیش از آن(۲۰۱۶میلادی) ۴۷ درصد رشد داشت و در سال ۲۰۱۶ میلادی ۴۶۵ میلیون دلار بود. مس همچنان اصلیترین ماده معدنی صادراتی در شیلی است و ۸۹ درصد کل ارزش صادرات معدنی این کشور را به خود اختصاص میدهد. در سال گذشته، ارزش مسی که از شیلی صادر شد ۳۳/۹ میلیارد دلار بود. در همین حال ارزش صادرات مولیبدن به ۱/۲ میلیارد دلار و ارزش صادرات سنگآهن به بیش از یک میلیارد دلار رسید. مقامات و تحلیلگران شیلیایی معتقدند لیتیوم این ظرفیت را دارد که از چهارمین به دومین ماده معدنی صادراتی شیلی تبدیل شود. حدود ۶ ماه پیش و اوایل امسال میلادی، کورفرو (سازمان دولتی توسعه تولید شیلی) با شرکت شیلیایی «اسکیواِم» قراردادهایی منعقد کرد که بنابر آن، این شرکت خصوصی مجوز دارد ظرفیت تولید لیتیوم خود را توسعه دهد و آن را از ۴۸هزار تن به ۷۰ هزار تن در سال برساند و به ۱۰۰ هزار تن تا سال آینده میلادی ارتقا دهد. این در حالی است که چین در تلاش است در این بازار بیش از این پیشروی کند. این کشور درحالحاضر جزو ۵ تولیدکننده برتر لیتیوم به شمار میآید اما در گزارشی که وبسایت کوآرتز در این زمینه در ۳۰ مه(۹ خرداد) منتشر کرد، آمده که شرکت چینی«تیانجی لیتیوم» به تازگی بیش از ۴میلیارد دلار به شرکت اسکیواِم پرداخت کرده تا دومین سهامدار بزرگ این شرکت شود. این قرارداد این فرصت را برای چین فراهم میآورد تا کنترل موثری بر بیش از نیمی از تولید کنونی لیتیوم در جهان داشته باشد.
همه ذخایر لیتیوم شیلی در شورابها و قسمتهای پایین دشتهای نمک پهناوری که در شمال این کشور گسترده شدهاند، یافت میشود. این شورابهها تنها نیاز به فضای کافی برای تبخیر دارند. برعکس شیلی، ذخایر استرالیا که بنا بر گفته سازمان زمینشناسی امریکا اکنون بزرگترین تولیدکننده لیتیوم جهان است، در سنگهای سخت پیدا میشود. در نتیجه، هزینه فرآوری لیتیوم در استرالیا نسبت به شورابهای شیلی بیشتر است و شیلی با توجه به این موقعیت ویژه زمینشناسی، از طرحهایی برای توسعه صنایع پاییندست و صنعت باتری لیتیومی خبر داده است. سرجیو هِرناندِز، معاون مدیرعامل کمیسیون مس شیلی در ماه گذشته در این باره به رسانهها گفت: تا سال ۲۰۳۵ میلادی(۱۴۱۴ خورشیدی) ارزش این صنعت در شیلی به حدود ۱۰ میلیارد دلار میرسد. این ارزش، ترکیبی از محصولات کربنات و هیدروکسید لیتیوم و همچنین محصولات با ارزش افزوده مانند کاتدهاست.
بنا بر گفته موسسه «بِنچمارک مینِرالز اینتلیجِنس» در هر حال سرمایهگذاران درباره موجی از پروژههای لیتیومی جدید که به تازگی آغاز شده و از استرالیا تا ایالت نِوادای امریکا پیش رفته و میخواهد از جریان رو به رشد قیمتها بهره ببرد، اظهار نگرانی میکنند. بهای کربنات لیتیوم به عنوان یک ماده خام کلیدی در باتریهای لیتیومیون در ۱۲ ماه گذشته ۴۰ درصد افزایش داشته که برآمده از تولید خودروهای الکتریکی است. در همین حال در امسال میلادی که حدود ۶ ماه آن سپری شده، ارزش سهامها در بزرگترین تولیدکننده لیتیوم جهان کاهش داشته، این در حالی است که در سال گذشته میلادی رشد چشمگیری را تجربه کرده بود.
بنابر دادههای منتشر شده در ویکیپدیای انگلیسی، رتبه کشورهای برتر تولیدکننده لیتیوم در سال گذشته میلادی نسبت به سال پیش از آن(۲۰۱۶میلادی) تغییری نداشته است. در سال ۲۰۱۶ میلادی نیز مانند ۲۰۱۷، استرالیا، شیلی، آرژانتین، چین و زیمبابوه به ترتیب ۵ تولیدکننده برتر بودند. براساس ارقام منتشرشده در همین منبع در سال ۲۰۱۶میلادی، پرتغال و برزیل به ترتیب رتبههای ششم و هفتم را داشتند.
در این سال کل تولید معادن لیتیوم جهان ۳۶هزار تن بود که از این میزان ۱۴هزار و ۳۰۰ تن به استرالیا، ۱۲هزار تن به شیلی، ۵هزار و ۷۰۰ تن به آرژانتین، ۲هزار تن به چین، ۹۰۰ تن به زیمبابوه، ۲۰۰ تن به پرتغال و ۲۰۰ تن نیز به برزیل اختصاصداشت.