به گزارش می متالز، در آمریکای لاتین، شیلی، به دلیل بهرهمندی از بیشترین میزان ذخایر مس در جهان، با اختلاف قابل توجهی، بزرگترین تولیدکننده این فلز صنعتی است. بررسی مصرف آب صورت گرفته در صنعت مس این کشور نشان میدهد که در بخش تولید مس معدنی، واحدهای تغلیظ سهم 70 درصدی از مصرف آب کل بخش معدن را در دست دارند؛ در حالی که واحدهای لیچینگ 14 درصد از کل آب صنعت را به مصرف میرسانند. 16 درصد سهم مصرف باقی مانده نیز متعلق به سایر بخشها نظیر نوشیدن، بهداشت و آب مصرفی دستگاهها و ماشینآلات است. به طور کلی، برای فرآوری هر تن کانسنگ مس در واحدهای تغلیظ شیلی حدود 0.53 متر مکعب آب مورد نیاز است که این رقم برای واحدهای لیچینگ این کشور، برابر 0.08 متر مکعب برآورد میشود.
نمودار 1، روند مصرف آب شیرین و دریا در صنعت مس شیلی را برای سالهای 2009 تا 2026 به تصویر میکشد. آب شیرین، بیشترین سهم از مصرف آب در صنعت مس شیلی را تشکیل میدهد که با توجه به دغدغههای جوامع در خصوص از میان رفتن منابع آب شیرین و کمآبی در بسیاری مناطق جهان، اکثر صنایع در مسیر استفاده بیشتر از آب دریا قدم برداشتهاند. با توجه به این مطلب، شیلی نیز در تلاش بوده تا علاوه بر کاهش میزان مصرف آب شیرین، سهم مصرف آب دریا را نیز افزایش دهد. با توجه به نمودار 1 صنعت مس شیلی در نظر دارد تا سهم مصرف آب دریا را تا سال 2026 به 50 درصد کل آب مصرفی برساند.
شیلی، از دیرباز طلایهدار تولید در صنعت جهانی مس بوده و این امر سبب شده تا طی دوران، تجارب گوناگونی برای مواجهه با مشکلات و چالشهایی نظیر مصرف آب به دست آورد. مقایسه صنعت مس کشور با شیلی نشان میدهد که شرکت ملی صنایع مس ایران نیز، در مدیریت مصرف آب موفق عمل کرده است. شرکت ملی صنایع مس ایران، نهتنها میزان مصرف آب خود را به رغم افزایش قابل توجه حجم تولید مس معدنی، از ابتدای تأسیس شرکت تا کنون را افزایش نداده، بلکه با اجرای پروژههای متعدد نظیر طرح جامع آب و طرح انتقال آب از خلیج فارس، در مدیریت مصرف این مایه حیات پیشگام بوده است.