به گزارش می متالز، اسماعیل نجار، معاون وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، در مراسم اختتامیه جشنواره سوانح طبیعی "مسابقه ملی طراحی اسکان موقت" گفت: مدیریت بحران برای ما یک موضوع ریشهای و اساسی است؛ بنده قریب به چهل سال است در این کار هستم و با ساخت اردوگاه 100 درصد مخالفم چراکه مشکلات بسیاری ایجاد میکند.
وی افزود: همهجور تجارب را تا امروز داشتهایم، ما بهترین تجربه را در سیل سال 98 به دست آوردیم و آن هم دادن یک امکان مالی بلاعوض به مردم برای تأمین اسکان موقت خودشان بود، منهای سیسخت که بهعنوان اسکان اضطراری 20 میلیون تومان در نظر گرفتهایم، البته برای کسانی که امکان اسکان زیر سقف خانهشان ممکن نیست. قرار است دولت برای اسکان و ساختوساز برای هر شهروند اهل سیسخت که خانه دارد 185 میلیون تومان وام با سود بانکی 4 درصد بدهد و مابهالتفاوت سود بانکی را خود پرداخت کند، این رقم در روستا 165 میلیون است.
نجار ادامه داد: تجربه ما در سرپلذهاب نشان داد که کانکس بسیار تجربه بدی است. 18500 کانکس تأمین شد و خیلی از مردم هم خودشان کانکس دادند برخی خانوادهها بین 2 تا 7 کانکس داشتند که بین اعضای خانواده تقسیم کرده بودند و از کانکس هم خارج نمیشدند، درحالی که یکی از اهداف این است که زندگی را به محل حادثهدیده برگردانیم و دادن امکانات با این هدف باید باشد.
وی ادامه داد: در سرپلذهاب قبل از حادثه زلزله طبقات شهر میانگین 1.1 بود بعد از زلزله به 3.9 رسید، این در حالی است که ما تجربه مقابله با بحران در مناطق بسیار وسیع جمعیتی را نداریم. زلزله سرپلذهاب، جمعیتی 120هزارنفری را تحت تأثیر قرار داد، اما در تهران چه پیش میآید؟
معاون وزیر کشور اظهار کرد: 191 سال از زلزله قبلی تهران گذشته است و برآورد ما نشان میدهد 2 میلیون تحت تأثیر مستقیم زلزله و 8 میلیون تحت تأثیر غیرمستقیم این زلزله خواهند بود، این جمعیت را کجا میتوان اسکان داد؟ ١ میلیون نفر کجا چادر بزند و سرویس بهداشتیاش کجا باید تأمین شود؟ برای ما اسکان موقت بسیار اهمیت دارد اما باید راهکارها عملی باشد ما چیزی میخواهیم که قابلیت اجرایی و عملیاتی داشته باشد.