به گزارش می متالز، چنین حرکتی بازار جهانی را به بیثباتی سوق میدهد. مس فلزی راهبردی در جهان است و همواره در رشد چین به عنوان یک ابرقدرت صنعت الکترونیک اهمیت ویژهای داشته است. این ممنوعیت چه معنایی برای بازار مس سراسر جهان میتواند داشته باشد و خوابی که چین برای واردات قراضه دیده تا کجا میتواند بازار مس را دستخوش تغییر و تحول کند؟
به نقل از ماینینگفناوری، از نیمه فروردین تا نیمه اردیبهشت(آوریل) چین در نهایت اعلام کرد «ممنوعیت طبقه هفت» را بر واردات قراضه تا سال آینده میلادی اِعمال میکند. شایعههای مربوط به چنین از سال ۱۳۹۵خورشیدی(۲۰۱۶ میلادی) آغاز شد و به نگرانی واردکنندگان قراضه و مصرفکنندگان مس این کشور انجامید.
این حرکت به سرعت بر بهای مس تاثیر گذاشت، در حالی که بهای فلز سرخ از سال ۱۳۹۵ خورشیدی(۲۰۱۶میلادی) پس از گذران ۶سال کاهشی، به طور پیوسته رو به رشد بود. با توقف کامل واردات «مس گروه هفت» یا همان قراضه مس نیز بهای مس در چند ماه افزایش بیشتری پیدا کرد و واردکنندگان، به گروه شش که شامل کانی و کنسانتره مس میشود، روی آوردند. در ابتدی امسال میلادی در اواسط دی ۱۳۹۶، بهای مس به ۷هزار دلار در تن رسید و تا ۹تیر(پایان ژوئن) و وقتی که به اوج ۴ساله رسید، به قوت خود باقی ماند. بر مبنای ممنوعیت گروه هفت، ورود محصولاتی که تنها ۵درصد یا کمتر از آنها را مس تشکیل داده باشد، متوقف خواهد شد که کابلهای مسی و موتورهای دورانداخته شده از جمله این محصولات است. چین بزرگترین واردکننده قراضه مس در جهان است و حدود ۴۵درصد این ماده را از سطح جهان وارد میکند که در نتیجه این ممنوعیت میتواند به حذف حدود ۳۰۰هزار تن مس از بازار منجر شود.
این ممنوعیت در سال آینده میلادی(۲۰۱۹) عملی خواهد شد، اما از هماکنون تاثیر خود را بر بازار گذاشته است. از فروردین(آوریل) واردات کابل و ضایعات مسی به چین ۸۷درصد کاهش داشته است. این میزان کاهش قراضه فلزات چه معنایی میتواند برای بازار مس داشته باشد؟
این باور نیز وجود دارد که اعمال ممنوعیت بر واردات قراضه مس از سوی چین، بخشی از تعهد این کشور به کاهش آلودگی است. در سال ۱۳۹۳ خورشیدی(۲۰۱۴ میلادی)، لیکه چیانگ، نخست وزیر چین در کنگره ملی این کشور اعلام کرد: عزم خود را جزم کردیم که با آلودگی بجنگیم، همان طور که عزم کردیم با فقر بجنگیم.
این نخستین گامهایی است که این ابرقدرت برداشته تا نشان دهد سیاستهای زیستمحیطی، نسبت به سیاستهای اقتصادی از اهمیت بیشتری برخوردارند. از آن پس این کشور پیشرفتهای بیشماری در کاهش آلودگی هوا، آب و خاک داشت. این حرکت همچنین در امتداد قوانین جدیدی انجام شد که سطوح ناخالصیها را در محصولات زائد و ضایعی که به چین وارد میشود، محدود میکند. از اسفند (مارس) چین تنها ورود فلزات غیرآهنی را با خلوص یکدرصد یا کمتر و فلزات آهنی، کاغذ و موتورهای الکتریکی را که تبدیل به ضایعات شدهاند با خلوص ۰/۵درصد، مجاز اعلام کرد.
در ۴سال گذشته، موضع تهاجمی چین در برابر آلودگی باعث شده که درصد ذرات جامد موجود در هوای شهرهای آن ۳۲درصد کمتر شود و با کاهش میزان ضایعات مسی که ناخالصی بیشتری دارند و کاهش تصفیه آنها، امید میرود این روند کاهشی رشد بیشتری یابد.
در نیمه اردیبهشت تا نیمه خرداد(مه) واردات مس نوردشده به چین به ۴۷۵هزار تن رسید. این رقم در مقایسه با همین مدت زمان در سال گذشته، ۲۲درصد افزایش داشت. جان مایِر، تحلیلگر بازار مواد معدنی در موسسه اسپیانجِل میگوید: فکر میکنم صنعت چین خیلی سریع به ممنوعیت واردات واکنش نشان داد، چون ممنوعیت قراضه طبقه هفت قرار است در سال آینده عملی شود، اما به نظر میرسد شرکتهای چینی شتاب زیادی در کاستن از میزان تقاضای خود برای قراضههای گروه هفت داشته باشند. به گمان من تاجران و دیگر واردکنندگان نمیخواهند درگیر قراضهای باشند که واردات آن دردسرساز است. در مقابل، واردات قراضه مس طبقه شش(کانی و کنسانتره) به طور مستمر رو به افزایش بوده است. واردات این دو بخش در ۵ماه ابتدای امسال میلادی در مقایسه با همین بازه زمانی مشابه در سال گذشته میلادی ۱۴درصد افزایش داشت و به ۷/۸میلیون تن رسید. تاثیر طولانیمدت این اتفاق بر چین اما چندان هیجانآور نیست، چون مس همچنان یک فلز استراتژیک و حیاتی برای چین تلقی میشود و در سالهای آینده نیز تقاضا برای آن وجود خواهد داشت. مایر میگوید: مصرف مس چین دوباره زیاد میشود و باید هم زیاد شود تا رشد اقتصادی آن ادامه یابد. حتی این احتمال وجود دارد که روند مصرف مس در چین شتاب بگیرد، چون این کشور به برقی کردن شبکه حملونقل خود دست زده و دورنمای قدرتمندی در این زمینه دارد. با رشد تولید خودروهای الکتریکی، تقاضای این کشور برای مس نیز بسیار بالا خواهد رفت.
فرض اینکه چین به دلیل تعهد به کاهش سطح آلودگی خود واردات قراضه مس را ممنوع میکند، به معنای توقف این حرفه نیست. این ممنوعیت میتواند به اینکه قراضه مس در جایی دیگر فرآوری شود، منجر شود. به دنبال شایعههایی که درباره ممنوعیت واردات قراضه مس به وجود آمد، شرکتها شروع به جستوجو در تغییر محل استقرار تجهیزات تصفیه به سایر کشورها کردند. حتی گفته میشود شرکت دولتی مس جیانگشی چین نیز به دنبال محل جایگزینی است.
مایر میگوید: بیشتر شرکتها بر آسیای جنوب شرقی تمرکز کردهاند، چون سستی قوانین حاکم بر آنجا، آزادی عمل بیشتری به آنها میدهد. بخشی از کاهش واردات قراضه مس به چین که در ۲سال گذشته رخ داده به این دلیل است که شرکتهای چینی، مشغول ساخت تجهیزات خود در نقطهای دیگر از آسیا مثلا در اندونزی بودهاند. او میافزاید: نمیدانم آنها تجهیزات خود را کجا قرار دادهاند اما آنچه قابل توجه است اینکه این تجهیزات، آلودگی را به کشورهای همسایه محل استقرار واحد تصفیه انتقال میدهند.
در سال گذشته میلادی، هنگکنگ، امریکا و استرالیا در مجموع مبدأ نیمی از قراضههای مسی بودند که چین وارد میکرد، اما در سالهای اخیر درصدی که از آسیای جنوب شرقی وارد میشود، تا حد زیادی افزایش پیدا کرده است. برای مثال واردات از تایلند به تنهایی در سالهای ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۵خورشیدی (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶میلادی) ۳۵۵درصد افزایش پیدا کرد.
در نهایت تاثیر طولانیمدت ممنوعیت واردات قراضه به چین در زمان خودش آشکار خواهد شد، اما درحالحاضر به دلیل تاکید چین بر قوانین جدیدی که علیه آلودگیها وضع کرده و رشد مستمر بخش الکترونیک این کشور، تقاضا تنها برای قراضه مس عیار بالا افزایش دارد تا ببینیم در نتیجه این تغییر رویکرد در بزرگترین واردکننده قراضه مس جهان، چه جابهجایی و اختلال عظیمی در زنجیره تامین مس اتفاق خواهد افتاد.