به گزارش می متالز، حالا او دست به عملی کردن وعدههای خود زده و میگوید از محدودیتهای کربنی وارد بر نیروگاههای امریکا میکاهد تا از استخراج کانی سیاه زغال حمایت کند. ترامپ از وضع قوانین جدید در این زمینه خبر داده است، هر چند مخالفان او که همواره دلایل محکمی برای رویارویی با وعدههایش داشتند، همچنان مصرانه بر مخالفت خود پافشاری میکنند.
به نقل از ماینینگ، دونالد ترامپ رئیسجمهوری امریکا در گفتوگویی که به تازگی با رسانهها انجام داده، وعده داده که قوانین جدیدی وضع میکند تا از محدودیتهایی که بر نیروگاههای زغالسنگی وجود دارد، بکاهد. این محدودیتها به منظور کاهش میزان کربنی وضع شده که این نیروگاهها به جو وارد میکنند. کربن تاثیر زیادی بر افزایش گرمای زمین به عنوان یک دغدغه جهانی دارد و همچنین بر سلامت عمومی تاثیر منفی میگذارد.
در نتیجه تحقق وعدههای ترامپ در راستای حمایت از استخراج زغالسنگ در امریکا، نیروگاههای قدیمی عمر بیشتری خواهند یافت و فعالیت آنها همچنان ادامه پیدا خواهد کرد.
این در حالی است که تاکنون انتظار میرفت اعمال استانداردهای آلودگی که برای نیروگاهها پیشنهاد شده و با عنوان «قوانین مرتبط با انرژی پاک که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است» شناخته شده، باعث شود قیمتهای برق تا سال ۱۴۰۴ خورشیدی (۲۰۲۵ میلادی) به میزان ۰.۲ تا ۰.۵ درصد کاهش یابد. این کاهش قرار بود در نتیجه عملی شدن طرح انرژی پاک باراک اوباما اجرا شود.
دولت اوباما همچنین درصدد وضع قوانینی بود که بر مبنای آن انتشار گازهای گلخانهای را تا سال ۱۴۰۹ خورشیدی (۲۰۳۰ میلادی) ۱۹ درصد کاهش دهد اما حالا با وعدههای ترامپ خیلی چیزها به نفع زغالسنگ تغییر میکند.
در همین حال این نیروگاههای زغالی هستند که بیشتر از هر منبع دیگری آلودگی کربنی تولید میکنند. هر چند زغالسنگ از دیگر منابع تولید انرژی مانند گاز طبیعی، نور خورشید و باد ارزانتر است، اما هزینه زیادی را بر سلامت عمومی تحمیل میکند.
مسئولان نهاد حمایت از محیطزیست امریکا میگویند که طرحهای ترامپ مبنی بر احیای زغالسنگ امریکا، شرکتهای استخراجکننده را تشویق میکند تا عملیات خود را از سر بگیرند، در حالی که این نهاد سیاستهای دیگری در پیش گرفته تا با بکارگیری آنها از میزان آلایندههای سنتی بکاهد.
بنا بر برآوردهای این نهاد، انتشار گاز گلخانهای از سوی بخش انرژی امریکا در سالهای پیش رو باید کاهش یابد اما این اتفاق با فشارهای بازار برای تقاضای زغالسنگ گره خورده است.
در هر حال این قوانین، آخرین تلاشهای ترامپ مبنی بر تحقق وعدههایی است که او در زمینه احیای زغالسنگ و از سرگیری مشاغل معدنی داده است، اما کارشناسان معتقدند احتمال ضعیفی وجود دارد که ترکیب انرژی در امریکا تغییر چشمگیری را تجربه کند یا تقاضای داخلی زغالسنگ در امریکا با استقبال چشمگیری روبهرو شود، چون این کانی با رقیبان سرسختی همچون گاز طبیعی و انرژیهای تجدیدپذیر روبهرو است که نرخ آنها رو به کاهش است.
مسئله بعدی این است که طرحهای ترامپ تاثیر چشمگیری بر سلامت عمومی و محیطزیست خواهند داشت. نهاد حمایت از محیطزیست امریکا پیشبینی میکند در صورت عملی شدن طرحهای او، شیوع حملههای منجر به آسم و سایر بیماریهای تنفسی و مرگ زودرس بیشتر شود.
تا ۱۲ سال دیگر ۴۷۰ تا ۱۴۰۰ مرگ زودرس به میزان کنونی اضافه خواهد شد و در همین حال شمار بیماران مبتلا به آسم افزایش خواهد یافت. در ۸ سال دولت اوباما، قوانین داخلی امریکا بیشتر به محیطزیست پرداخت و در فضای بینالمللی نیز دولت امریکا در کاهش گازهای آلاینده مشارکت داشته است؛ گازهایی که بیشتر دانشمندان میگویند عامل گرمشدن زمیناند. وعدههای دونالد ترامپ خیلی از فعالان زیستمحیطی را نگران میکند و آنها امیدوارند که او به وعدههایش وفا نکند. اما ترامپ حالا رئیسجمهوری دومین کشور آلاینده جهان است و بارها گفته که به حرف دانشمندان درباره تاثیر گازهای گلخانهای بر گرمای زمین اعتقادی ندارد چون ساختگی است.
دبرا ناپمن، پژوهشگر بنگاه مطالعاتی رند، امیدوار است ماهیت فدرالی حکومت در امریکا دستکم در کوتاهمدت به نفع محیطزیست عمل کند. قوانین زیستمحیطی ایالتها بیشتر از سوی خود ایالتها تصویب و اجرا شده است. در نتیجه دور از ذهن است که ترامپ بتواند رفتار دولتهای ایالتی را در این زمینه عوض کند.
ناپمن اشاره میکند که دولتهای ایالتی در سالهای اخیر تلاش فراوانی در زمینه محیطزیست کردهاند؛ از جمله تلاشهای آنها در زمینه توسعه انرژیهای تجدیدپذیر بوده است. ۲۹ ایالت، برنامههای تشویقی برای جایگزینکردن انرژی بادی و خورشیدی به جای سوختهای فسیلی دارند و همچنین محدودیتهای قضایی وجود دارد که کنار زدن بخشی از مقررات را برای رئیسجمهوری کنونی دشوار میکند.
اما فعالانی که در این سالها برای وضع مقررات محدودکننده و کاهش آلایندههای زیستمحیطی تلاش میکردهاند، میگویند آنچه تاکنون انجام شده است کافی نیست و در جا زدن هم به ضرر آینده بشر است.
«اتحادیه دانشمندان دغدغهمند» از گروههایی است که بارها مواضع دونالد ترامپ را رد کرده و درباره رفتار دولت او هشدار داده است.
آلدن مهیر، مدیر سیاستگذاری این گروه میگوید: ما نگران استانداردهای خودروسازی و همینطور نگران تولید متان در پالایشگاههای نفت و گاز هستیم؛ موضوعی که دولت اوباما تازه آن را در نظر گرفته بود تا برایش قوانین و مقررات بگذارد اما حالا روشن است که دولت ترامپ علاقهای به وضع مقررات برای صنعت نفت و گاز در آن حوزه ندارد.
دونالد ترامپ از توافق آب و هوایی پاریس هم کنار کشیده؛ بزرگترین توافقی که کشورهای جهان تا کنون برای حفظ محیطزیست کردهاند و بر اساس آن هر کشوری بر مبنای توافقنامه امضا شده باید سوخت فسیلی کمتری بسوزاند تا جلوی گازهای گلخانهای را که دانشمندان، آن را عامل گرمای زمین میدانند بگیرد.
رئیسجمهوری جدید امریکا که شعارش «اولویت دادن به امریکا» بوده، میگوید این توافق برای کند کردن پیشرفت صنعت امریکاست؛ نظری که حامیان این توافق از جمله آلدن مهیر رد میکنند و در این باره میگویند: تعهداتی که کشورها تحت توافق پاریس دادهاند، در راستای منافع اقتصادی خودشان هم بوده است. مدیر سیاستگذاری «اتحادیه دانشمندان دغدغهمند» همچنین میافزاید: به طور مثال، چین تصریح کرده که قصد دارد استفاده از سوخت زغالسنگ را کاهش دهد.
امیدواری حامیان محیطزیست این است که حتی حالا که امریکا پای خود را از توافق پاریس بیرون کشیده، بقیه کشورهای جهان راه خودشان را بروند، هرچند بدون مشارکت دومین کشور تولیدکننده گازهای گلخانهای، نمیتوان جلوی آلودهترشدن زمین را گرفت.
دبرا ناپمن، پژوهشگر بنگاه مطالعاتی رند، در این باره میگوید: هرچند بیش از ۱۹۰ کشور جهان، توافق پاریس را امضا کردهاند و این قوانین حالا در حال اجرایی شدن است اما اگر امریکا تعهدی به این توافق نشان ندهد، هم تاثیر عمدهای روی پیشرفت اجرای این توافق دارد و هم جایگاه رهبری امریکا را در این باره از بین میبرد.