به گزارش می متالز، دکتر طالبی زاده گفت: اواخر سال 90 تحقیق بر روی سنتز مواد «زانتات سدیم» و «تیونو کاربامات» توسط آقای دکتر رنجبر کریمی از اساتید گروه شیمی و دانشجوی ایشان خانم تاسدی آغاز شد. در دوره تحریم، در شهریورسال91 که شرکت مس نمایشگاهی را در دانشگاه ولی عصر(عج) برگزار نمود تقاضا کرد که یکسری مواد شیمایی که از خارج وارد می شود توسط دانشگاه، بومی سازی و تولید شوند و قول مساعد دادند که اگر در آزمایشگاه تولید شوند از آن حمایت خواهند کرد.
وی افزود: دکتر رنجبرکریمی و بنده آن زمان در این زمینه اقدام کردیم و توانستیم زانتات سدیم و تیونوکاربامات که با نام تجاری Z11 و Z200 درصنعت مس شناخته می شوند را در مقیاس آزمایشگاهی سنتز و تولید کنیم.
وی با بیان اینکه این مواد در واحدهای فلوتاسیون برای پرعیارسازی مس و کانه آرایی استفاده می شود و دیگر صنایع معدنی مشابه کاربرد دارند، یادآور شد: متاسفانه وقتی تحریم ها برداشته شد و برجام برقرار شد علیرغم موافقت واحد تحقیقات سرچشمه، در مراتب بالاتر این حمایت انجام نشد و اشاره داشتند از آنجا که مشکل واردات این مواد از خارج حل شده است و تولید آنها در وظایف شرکت نمی باشد امکان حمایت را ندارند.
رئیس دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان افزود: حدود یکسال و نیم قبل با آمدن آقایان مهندس حسنی و سپس مهندس احمدی و تیم همکار ایشان در شرکت مس سرچشمه و پیگیریهای مجدانه آقای دکتر دهقان و هیات رییسه دانشگاه ارتباط بیشتری بین شرکت مس سرچشمه و دانشگاه برقرار شد و فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی دانشگاه در شرکت مس افزایش یافت. از طرف دیگر با توجه به تحریم اخیر، بومی سازی و تولید مواد شیمایی مورد نیاز صنعت مس در داخل کشور به عنوان ضرورت اصلی جزو اهداف شرکت مس قرار گرفت.
دکتر طالبی زاده بیان کرد: با توجه به مذاکرات انجام شده تصمیم گرفته شد با توجه به تجربیات موجود قبلی، نسبت به تولید نیمه صنعتی Z11 و Z200 و بدنبال آن تولید صنعتی آنها، مجددا پی گیری و اقدام شود که فعالیتها با جدیت در حال انجام است و مدیر عامل محترم شرکت مس نیز قول حمایت را داده اند و در صورت عملی شدن این حمایتها به سرعت می توان واحد نیمه صنعتی را ایجاد نمود.
وی افزود: برای تولید زانتات سدیم به یک ماده اولیه با عنوان کربن دی سولفید CS2 احتیاج است که این ماده نیز در داخل کشور تولید نمی شود. به جهت قطع وابستگی به خارج کشور همچنین اخیرا تولید این ماده نیز در دستور کار قرار گرفته و مطالعات اولیه انجام شده است. هر چند تولید این ماده خیلی از لحاظ عملیاتی سخت نیست ولی تجهیزات مورد نیاز و کنترل مسایل ایمنی، هزینه بر است.