به گزارش می متالز، در اکثر کشورهای صنعتی و توسعه یافته دنیا، تولیدات آهن و فولاد کاهش یافته و در موضوعاتی مانند تولید مواد نو و تکنولوژیهای جدید متمرکز شدهاند و این در حالی است که در کشورهای کمتر توسعه یافته بازار صنایع تولیدی بزرگ و آلودهکننده محیط زیست داغ است. در سال 2003 از تولید سالانه تولیدات آهن اسفنجی در دنیا، نزدیک به 90 درصد با استفاده از روش کورههای بلند و احیای مستقیم و با مصرف کک تولید میشد که آلودگیهای زیادی را برای محیط زیست بههمراه داشت.
در بعضی کشورها مانند ایران، استفاده از کک جهت تولید آهناسفنجی توجیهپذیر نبوده و در عوض با گاز طبیعی صورت میپذیرد. روش میدرکس بهعنوان روشی نوین و کاربردی در این کشورها شناخته شده است که آلودگیهای به مراتب کمتری را دارد. بهطور کلی هر روش تولید دارای مزایا و معایبی است لذا با توجه به ذخایر انرژی هر کشور، باید روش صحیح انتخاب شود. در حال حاضر بسیاری از واحدهای تولیدی آهن اسفنجی، از احیای مستقیم با گاز طبیعی به روش میدرکس استفاده میکنند. استفاده از روش مذکور، همواره در حال گسترش است؛ نمودار 1، میزان کاربرد روش میدرکس در 3 سال گذشته را نشان میدهد.
نمودار فوق نشاندهنده میزان استفاده از روش میدرکس و موفقیت آن در تولید آهن اسفنجی جهان است. درصد کاربرد این روش تقریبا ثابت مانده و در مواقعی با افزایش همراه بوده است. از معایب اصلی این روش در تأمین 100 درصدی کورههای احیای مستقیم به روش میدرکس است که برای کشورهای با ذخایر پایین نامناسب بهشمار میرود. در ایران نزدیک به 80 درصد تولید آهن اسفنجی به روش مذکور انجام میپذیرد که دلیل اصلی آن دارا بودن کشور ما از ذخایر قابل توجه گاز طبیعی و امکان نصب و راهاندازی راحت این روش است. امید میرود که با افزایش روشهای تولید تمامی محصولات زنجیره تولید فولاد در کشور، موجبات عدم وابستگی به واردات بیش از پیش فراهم شود.