تاریخ: ۲۴ اسفند ۱۳۹۹ ، ساعت ۲۳:۳۲
بازدید: ۴۹۸
کد خبر: ۲۰۲۱۴۱
سرویس خبر : معادن و مواد معدنی

تقاضای سنگ آهن در خارج از چین رو به بهبود است، اما آیا این کافیست؟

تقاضای سنگ آهن در خارج از چین رو به بهبود است، اما آیا این کافیست؟
‌می‌متالز - قیمت نقدی سنگ آهن وارداتی در شمال چین اخیرا کاهشی بوده و بازار در تلاش بوده تحت تاثیر فاکتور‌های صعودی و نزولی به کار خود ادامه دهد. از جمله فاکتور‌های نزولی، محدودیت‌های تولید در شهر تانگشان چین برای مقابله با آلودگی هوا قرار دارد که البته احتمالا موقتی است. افزایش موجودی بنادر چین که ۷۰ درصد سنگ آهن بازار جهانی سنگ آهن را خریداری می‌کند نیز موجب احتیاط بیشتر بازار در مورد قیمت‌ها شده به ویژه که عرضه صادر کننده‌های بزرگ دنیا به اندازه کافی مطلوب به نظر می‌رسد.

به گزارش می‌متالز، یک سوال دیگر این است که چین چه مقدار فولاد در سال جاری نیاز دارد، در حالی که انتظار می‌رود نسبت به رکورد سال گذشته که بیش از ۱ میلیارد تن تولید بوده رشد کمی داشته باشد، اما برخی دیگر نیز این سوال را مطرح می‌کنند که دولت چین امسال هم همچون سال قبل پس از همه گیری کرونا، بسته‌های محرک اقتصادی ارائه می‌دهد یا خیر.

بین فاکتور‌های صعودی نیز نشانه‌هایی از رشد تقاضای سنگ آهن در خارج از چین به چشم می‌خورد چرا که اقتصاد اروپا و آسیا پس از ضربه‌ای که از همه گیری کرونا به آن وارد شده رو به بهبود است. با این حال قیمت سنگ آهن پس از آن که چهارم مارس به اوج ۹.۵ سال اخیر رسیده ۱۷۹.۴ دلار هر تن سی اف آر ثبت شد تاکنون ۸.۴ درصد افت داشته است و نگرانی‌ها در مورد چشم انداز تقاضای چین فاکتور منفی اصلی می‌باشد.

شایان ذکر است علیرغم این افت، قیمت سنگ آهن هنوز در سطوح بالایی است در حالی که بین ماه می ۲۰۱۴ تا می ۲۰۱۹ زیر ۱۰۰ دلار بوده و از کف قیمت سال ۲۰۲۰ که ماه مارس ۷۹.۶ دلار بود تاکنون ۱۰۶ درصد رشد داشته است.

واضح است که کاهش تولید موقت شهر تانگشان تاثیر جدی بر تقاضای سنگ آهن چین در سال جاری نمی‌گذارد. این اقدامات در شهر تانگشان نشان می‌دهد که آلودگی هوا هنوز در چین یک مشکل است. شاید صنعت فولاد آن باید آماده چنین اقداماتی در سایر مناطق تولید کننده فولاد کشور باشد. تاکید بر کیفیت هوا می‌تواند برای بخش‌های مختلف بازار سنگ آهن معانی متفاوتی داشته باشد.

از نظر تئوری، کارخانه‌های تولیدکننده فولاد می‌خواهند تولید را به حداکثر برسانند و میزان انتشار آلاینده‌ها را نیز به حداقل برسانند، این بدان معنی است که تغییر کاربری به مصرف سنگ آهن با کیفیت بالاتر و افزایش استفاده از محصولاتی مانند گندله مطرح می‌شود. این به نفع تولیدکنندگان این محصولات است، اما به ضرر تولید کنندگان سنگ آهن با خلوص پایین است.

با این حال، لازم به ذکر است که عمده تولید سنگ آهن داخلی چین از کیفیت بسیار پایین تری حتی از تولید کنندگان درجه پایین استرالیا برخوردار است، به این معنی که برای تبدیل شدن به چدن و سپس فولاد خام به زغال سنگ بیشتری نیاز دارد.

کاهش در استفاده از سنگ آهن داخلی ممکن است به عرضه کننده‌های خارجی سنگ آهن کمک کند، اما این مساله به اینکه آیا کارخانه‌های فولاد سازی چین واقعاً به مواد اولیه با کیفیت بالاتر روی می‌آورند بستگی دارد.

در حال حاضر، به نظر می‌رسد که کارخانه‌های تولید فولاد چین از نظر سنگ آهن تامین هستند و موجودی بنادر در هفته منتهی به ۵ مارس، به ۱۲۹.۵ میلیون تن رسید، در حالی که در سال جاری در هفته نخست ژانویه کمترین سطح ۱۲۴.۲۵ میلیون تنی ثبت شده بود. به نظر می‌رسد در ماه مارس واردات سنگ آهن به چین نسبت به فوریه در ثبات باشد و ۸۵.۲۹ میلیون تن برآورد شده در حالی که در فوریه ۸۵.۲۴ میلیون تن و در ژانویه ۹۹.۱۹ میلیون تن بوده است.

با این حال، لازم به ذکر است که واردات سنگ آهن به سایر کشور‌های جهان در حال افزایش است، به طوری که برای ماه مارس ۴۱.۲۵ میلیون تن تخمین زده شده است، در حالی که در فوریه ۳۴.۴۳ میلیون و در ژانویه ۳۵.۷۶ میلیون تن بوده است.

انتظار می‌رود که سهم چین از بازار واردات جهانی سنگ آهن در ماه مارس از ۷۱.۲ درصد در فوریه و ۷۳.۵ درصد در ژانویه به حدود ۶۷.۴ درصد کاهش یابد.

حال سوال این است که آیا بهبود بازار سایر کشور‌های دنیا (به جز چین) برای جبران رشد ناچیز چین کافی است؟

منبع: ایفنا

عناوین برگزیده