دست خالی مصرف کننده واقعی از سیمان/ مداخله دولتی‌ها و قصور صنف بر مشکلات دامن می‌زند

به گزارش می‌متالز، سیمان را هم باید به جمع کالا‌هایی اضافه کرد که چند وقتی است در جنوب شرق کشور نایاب شده، در کنار کالا‌هایی همچون روغن، مرغ، آرد، نان و ... که در ماه‌های اخیر کمیاب شده بود سیمان هم به همین سرنوشت دچار است.

کمبود سیمان در سیستان و بلوچستان مصرف کننده واقعی را با مشکل روبه رو کرده، این استان ۲ کارخانه سیمان در خاش و زابل دارد و اگرچه تولیدکننده سیمان است، اما مصرف کنندگان به زحمت می‌توانند سیمان مورد نیاز خود را به دست بیاورند.

مصرف کنندگان می‌گویند سیمان از مرز خارج یا به شهر‌های دیگر صادر می‌شود، به همین دلیل تهیه سیمان در استان با مشکل روبه رو شده است.

برخی از مصرف کنندگان هم اعلام می‌کنند سیمان به مصرف کننده واقعی نمی‌رسد، از کارخانه تا مقصد نظارت درستی وجود ندارد و همین موضوع سبب می‌شود سیمان به دست مصرف کننده نرسد.

در این میان به نظر می‌رسد اقداماتی از جمله اعطای کد سیمان به افرادی که مصرف کننده واقعی نیستند سبب ورود سیمان به خارج از چرخه مصرف شده است.

مصرف کنندگان باید کارگاه داشته باشند تا سیمان دریافتی در آن مصرف شود، اما برخی از افرادی که کد دریافت سیمان دارند کارگاهی ندارند و با توجه به هم مرز بودن سیستان و بلوچستان با کشور‌های همسایه، سیمان تولید شده با قیمت‌های بالاتر به صورت قاچاق به فروش می‌رسد.

این اقدام دست مصرف کنندگان واقعی داخلی را از سیمان کوتاه می‌کند و سود آن در جیب کسانی می‌رود که مصرف کننده نیستند.

مداخله کارکنان دولت؛ قصور وزارت صمت و مجموعه امور صنفی

اسماعیل حسین زهی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در این زمینه به خبرنگار ما بیان کرد: در سیستان و بلوچستان دو کارخانه سیمان وجود دارد، اما با این حال یک پاکت آن در شهرستان دیده نمی‌شود.

وی ادامه داد: در شهرستان‌هایی که سیمان تولید می‌شود نظارتی وجود ندارد و از در کارخانه تا محل کارگاه معلوم نیست سیمان به کجا می‌رود، این وضعیت برای مرغ و آرد هم به همین سبک است که باید توزیع و نظارت بیشتری شود.

نماینده مردم خاش، میرجاوه و تفتان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: سیمانی که در حوزه انتخابیه من است به درستی توزیع نمی‌شود، با توجه به اینکه سامانه‌ای تعبیه شده و قرار بر آن است که در هر شهرستان سهمیه سیمان مشخص باشد.

حسین زهی ادامه داد: در این زمینه قصوری از سوی وزارت صمت و مجموعه امور صنفی شده، به طوری که منع مداخله کارکنان دولت صورت نگرفته است و هر فرد برای خود کدی دریافت کرده و با آن سیمان می‌گیرد.

وی اظهار کرد: نیاز است در این زمینه هم سازمان امور مالیاتی و هم سازمان تامین اجتماعی ورود داشته باشند، زیرا فردی که کد دریافت کرده باید کارگاهی هم داشته باشد که سیمان را در آن مصرف کند.

عضو کمیسیون عمران مجلس شوراس اسلامی بیان کرد:، اما در این قصور هم سازمان تامین اجتماعی دخیل است و امیدوارم دستگاه‌های نظارتی و امنیتی به جد در این زمینه ورود کنند تا رانت‌هایی که در این ۲ سال اخیر در حوزه سیمان بوده پیگیری شود.

حسین زهی گفت: سیمان به نام افراد و با کد از کارخانه بیرون آمده، اما در شهرستان توزیع نشده و مشخص نیست به کدام مقصد رفته است.

وی عنوان کرد: این قصور مربوط به کارخانه نیست و مربوط به کسانی است که کد دریافت کرده اند، امور صنفی و صمت و تامین اجتماعی و امور مالیاتی باید کد‌هایی که مربوط به دریافت سیمان است پیگیری کنند.

نماینده مردم خاش، میرجاوه و تفتان در مجلس شوراس اسلامی ادامه داد: در آمار یک روز بیش از ۳۰۰ تن سیمان از کارخانه تحویل دارندگان کد شده بود، اما حتی یک پاکت ان در شهرستان توزیع نشد.

قاچاق سیمان خارج از چرخه مصرف

حسین زهی تصریح کرد: این کیسه‌های سیمان از در کارخانه به شهرستان‌های هم جوار می‌رفت و قاچاق هم می‌شد، زیرا سیمانی که پاکتی ۱۸ هزار تومان از کارخانه دریافت می‌کردند نزدیک ۱۰۰ هزار تومان می‌فروختند.

وی افزود: بنابراین مجموعه صنفی وقتی به کسی جواز کسب و کد می‌دهد باید نظارتی هم باشد، بازار جایگاهی دارد نه اینکه به بسیاری از افراد کد دریافت سیمان داده شود.

عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی گفت: فردی که کارمند است چرا باید کد داشته باشد و فرد بیکار فاقد کد باشد، باید دستگاه‌های امنیتی اطلاعاتی و نظارتی در این زمینه ورود داشته باشند و کسانی که سهم مردم را می‌گیرند و در جا‌های دیگر با سود به فروش می‌رسانند شناسایی شوند.

حسین زهی بیان کرد: ما در سیستان و بلوچستان دو کارخانه سیمان داریم که یک پاکت آن در شهرستان نیست و، چون در شهرستان‌هایی که سیمان تولید می‌شود نظارتی وجود ندارد و از در کارخانه تا محل کارگاه معلوم نیست سیمان به کجا می‌رود.

منبع: شبکه اطلاع رسانی راه دانا