احتمال واردات مقاطع فولادی به کشور

به گزارش می‌متالز، فرهاد الهقلی یاری اظهار داشت: وضعیت حوزه نورد صنعت فولاد کشور از منظر قیمت تمام شده بسیار اسفبار است، زیرا صنایع بالادستی حوزه نورد یعنی تولید شمش عمدتا در اختیار دولت بوده و آن قیمت مواد اولیه را تعیین می‌کند. در حال حاضر، قیمت شمش بر مبنای فوب دریای سیاه محاسبه و در کشور قیمت‌گذاری می‌شود.

وی افزود: با وضعیت قیمت‌گذاری کنونی، صادرات برای واحد‌هایی که شمش تولید می‌کنند و اغلب در اختیار دولت هستند، صرفه اقتصادی بیشتری خواهد داشت. متاسفانه شمش فولادی بدون تدبیر به صورت خام و بدون تبدیل به مقاطع فولادی دارای ارزش افزوده بیشتر صادر می‌شود. ضمن اینکه شمش فولادی در بازار به گونه‌ای عرضه می‌شود که امکان تولید مقاطع فولادی از آن در کشور وجود نداشته باشد.

مدیرعامل شرکت فولاد جاوید بناب خاطرنشان کرد: هنگامی که شمش فولادی در بازار داخلی به دلیل نوع قیمت‌گذاری و نحوه عرضه به فروش نرود و در بورس کالا خریدار نداشته باشد، طبیعتا مجوز صادرات آن داده می‌شود. در حالی که صادرات مقاطع فولادی ارزش افزوده بیشتری خواهد داشت و هم اینکه صادرکنندگان این مقاطع، تمام ارز صادراتی را تاکنون به چرخه اقتصادی کشور بازگردانده‌اند.

یاری اذعان کرد: تولیدکنندگان محصولات نوردی که شمش نیز تولید می‌کنند و همچنین تولیدکنندگان بزرگ مقاطع فولادی که دارای قدرت خرید و نقدینگی نسبتا بالا هستند، مشکلی بابت تامین مواد اولیه و فروش محصولات خود ندارند. در مقابل، تولیدکنندگان کوچک‌تر حوزه نورد با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. نتیجه مسائل یاد شده این است که صنایع پایین‌دستی با رکود مواجه هستند.

عدم حمایت از تولیدکنندگان در هدفمندی یارانه‌ها

مدیرعامل شرکت فولاد جاوید بناب یادآور شد: زمانی شرکت ما در خصوص صادرات به کشور‌های همسایه مانند ترکیه، عراق و سوریه فعال‌تر بود و با عرضه محصولات خود به این کشورها، با محصولات چینی مقابله می‌کرد، اما اکنون شرایط به گونه‌ای پیش رفته است که نمی‌توانیم با محصولات چینی که هزاران کیلومتر با عراق فاصله دارد، رقابت کنیم، زیرا قیمت محصولات فولادی چینی در مقایسه با محصولات فولادی ایران ارزان‌تر خواهد بود.

وی با گلایه نسبت به ایجاد شرایط جدید برای تولیدکنندگان، عنوان کرد: با توجه به افزایش سه برابری حامل‌های انرژی برای تولیدکنندگان که قرار بود از زمان هدفمندسازی یارانه‌ها اتفاق بیفتد، همان زمان اعلام شد که ۳۰ درصد از عواید حاصل از هدفمندسازی یارانه‌ها به بخش تولید بازگردانده می‌شود. از آن زمان تا کنون حتی یک ریال از سوی دولت برای عایدی طرح هدفمندسازی یارانه‌های انرژی به تولیدکنندگان اختصاص نیافته است. همواره منظور دولت‌ها از هدفمندسازی یارانه‌های انرژی تنها گران شدن آن بوده است.

یاری ادامه داد: ممکن است فولادسازان این موج گرانی انرژی را نیز پشت سر بگذارند، اما برای آینده باید دولت حتما با برنامه‌تر از وضع کنونی عمل کند، زیرا با ادامه وضع موجود و تعطیل شدن واحد‌های تولید مقاطع فولادی، احتمال دارد مانند سال‌های اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ که از کشور‌های آسیای میانه میلگرد و مقاطع فولادی به کشور وارد می‌شد، مجددا واردات مقاطع فولادی با وجود توانمندی‌های داخلی از سر گرفته شود.

کاهش تولید به دلیل قیمت‌گذاری دستوری

مدیرعامل شرکت فولاد جاوید بناب با اشاره به توانمندی این شرکت در تولید مقاطع فولادی، بیان کرد: شرکت ما در زمینه تولید نبشی، ناودانی و میلگرد فولادی فعالیت می‌کند. ظرفیت تولید نیز ۶۹ هزار تن در سال است. تا پایان سال گذشته، وضعیت فعالیت شرکت نسبتا مناسب بود و می‌توانستیم با ۶۰ تا ۷۰ درصد ظرفیت فعالیت کنیم؛ به طوری که تا پایان سال قبل حدودا ۴۰ هزار تن محصول تولید کردیم. از ابتدای سال جاری تا کنون، متاسفانه حدود ۶۰ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افت تولید داشتیم. اگر تا پایان سال جاری به همین منوال پیش برویم، احتمالا میزان تولید به ۲۰ هزار تن نیز نخواهد رسید. حتی اگر توانایی تولید مقاطع فولادی وجود داشته باشد، دیگر بازار فروش در دسترس نیست و رقبا این بازار را از تولیدکنندگان ایرانی گرفته‌اند.

وی اضافه کرد: میزان ظرفیت تولید نبشی در شرکت فولاد جاوید بناب ۴۰ هزار تن، ناودانی ۲۰ هزار تن و ۹ هزار تن نیز سایر مقاطع فولادی مانند سپری، تسمه، میلگرد و... است. با این حال، شرکت فولاد جاوید بناب عمده تمرکز و فعالیت خود را روی تولید نبشی قرار داده است. به طوری که شرکت ما یکی از برند‌های مطرح تولید نبشی در منطقه آذربایجان و کشور‌های همسایه محسوب می‌شود و در سال گذشته توانستیم به کشور‌های عراق، آذربایجان، ترکیه، ارمنستان و... محصول صادر کنیم و حتی از طریق این کشورها، به کشور‌های آفریقایی نیز صادرات داشته باشیم. هنگامی که نبشی شرکت ما در بازار برخی کشور‌ها عرضه می‌شد، به دلیل کیفیت و قیمت مناسب، مصرف‌کننده محصول شرکت ما را ترجیح می‌داد. ضمن اینکه شرکت ما به کیفیت، قیمت، نوع بسته‌بندی و... برای جلب نظر مشتریان اهمیت می‌داد و به همین دلیل در بازار کشور‌های هدف، اول نبشی شرکت ما به فروش می‌رفت.

دشواری فعالیت نوردکاران

یاری اذعان کرد: متاسفانه با این تورم قیمتی برای مواد اولیه که عمدتا ناشی از نوع قیمت‌گذاری است، بخش پایین‌دستی فولاد دیگر نمی‌تواند مانند گذشته به فعالیت بپردازد و ارزش افزوده ایجاد کند. تمایل عمده تولیدکنندگان شمش به صادرات و خام‌فروشی است و این امر می‌تواند ادامه فعالیت صنایع پایین‌دستی را با چالش مواجه کند. ضمن اینکه دولت نیز به نوعی با تولیدکنندگان شمش همراهی می‌کند؛ بنابراین صنایع پایین‌دستی چاره‌ای جز نظاره وضعیت کنونی ندارند.

وی مطرح کرد: مواد اولیه تولید انواع محصولات فولادی در کشور ما وجود دارد و به بهایی ارزان‌تر از قیمت‌های جهانی به دست تولیدکنندگان فولاد می‌رسد. در حالی که قیمت آهن اسفنجی حدود هفت هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به واحد‌های فولادی داده می‌شود، شمش با بهایی حدود ۱۵ هزار تومان به همراه مالیات و هزینه‌های مالی به دست واحد‌های نوردی می‌رسد. این یعنی تفاوت قیمت آهن اسفنجی و شمش بیش از ۱۰۰ درصد است. در حالی که تفاوت قیمت محصولات نوردی همچون میلگرد با شمش به کمتر از ۵ درصد رسیده این صنایع نمی‌توانند محصول خود را به دیگر کشور‌ها صادر کنند، زیرا کشور‌های تولیدکننده فولاد همچون چین از صنایع فولادی پایین‌دستی خود با تامین مواد اولیه حمایت می‌کند و صادرات محصولات را در اولویت قرار داده است. متاسفانه وضعیت کنونی ممکن است این صنایع را از فعالیت تولیدی باز دارد.

منبع: فلزات آنلاین