تامین اجتماعی زیر بار بیمه خدمات روانی نمی‌رود/ چگونه برای خدمات روانشناسی بیمه شویم؟

به گزارش می‌متالز، از انتهای سال ۹۸ و با ورود کرونا به کشور، زندگی مردم وارد مرحله‌ای جدید شد و کم کم با طولانی شدن زمان مهار کرونا آسیب‌های روانی متعددی گزارش شد.

فروردین سال جاری سازمان بهزیستی کشور اعلام کرد که حضور اجباری خانواده‌ها در کنار هم در دوران کرونا، خشونت خانگی را در این ایام افزایش داده. یک ماه بعد یعنی در اردیبهشت ماه نیز مدیرکل مشاوره و امور روانشناختی سازمان بهزیستی کشور خبر داد که در طول ۶ ماه اول شیوع کرونا ۹ تا ۱۱ درصد استرس، اضطراب و افسردگی شدید و متوسط گزارش شده است و اکنون این رقم به ۱۶ درصد افزایش یافته است.

در ایران علاوه بر کرونا فقر فراینده ناشی از تحریم و شیوع کرونا بار مضاعف روانی بر مردم تحمیل کرده است.


رضا شیرالی، روانپزشک و دبیر کمیته روانپزشکی اجتماعی انجمن روانپزشکان گفته بود: «در سه سال اخیر شوک‌های اقتصادی زیادی داشتیم که هرچه می‌گذرد نتایج آن را بیشتر می‌بینیم. در این مدت ابتلا به بیماری‌های روان، مراجعه و شکایت مردم از مسائل اقتصادی بیشتر شده است».

با ماهی سه میلیون حقوق خرج مشاوره را چه کنم؟
«دخترم قربانی تجاوز شد. گفتن باید ببریش پیش روان‌شناس. هر جا رفتم ۱۵۰ تا ۲۵۰ تومان برای هر جلسه بهم قیمت دادن. شما جای من با ماهی سه میلیون حقوق چطوری میبردمش برای دوا و درمون؟!»

«دانشجوام. اومدم تهران، از وقتی خوابگاه‌ها رو بستن، ویلون سیلونم. تو شهرونم کار برام پیدا نمیشه که برگردم. همه بهم میگن افسردگی شدید گرفتم و باید برم دکتر، ولی هیشکی نمیگن وسط این همه بدبختی پولشو قراره از کجا بیارم»

جلسه‌ای ۲۶۰ هزار تومن؟! تو ماه از یک میلیونم میزنه بالا! برای اینکه این ویزیت رو بدم باید قرض کنم. خب اینجوری که فشار قرضم به مشکل روحیم اضافه میشه!»

این‌ها را برخی مردم در بخش نظرات سایت یک کلینیک روانی نوشته‌اند. کوتاه و جامع، به زبان درد خودشان. اما چاره چیست و چرا تدبیری برای این مشکل اندیشیده نمی‌شود؟

بیمه‌های پایه زیر بار نمی‌روند
چرا خدمات روان درمانی مشمول بیمه نیستند؟ سوال جدیدی نیست، اما سال‌هاست بی‌پاسخ ماند. حتی طبق برنامه ششم توسعه کشور که باید تا پایان سال ۱۴۰۰ اجرایی شود، دولت موظف به ایجاد مزایای بیمه برای خدمات مشاوره بوده، اما تا به امروز نه انجام شده و نه حتی سخنی از آن به میان آمده!

علی رشیدی، رئیس اداره نظارت بیمه‌های درمان بیمه‌مرکزی کشور، درگفت‌وگو با تجارت‌نیوز می‌گوید:، چون برنامه توسعه این موضوع را اجبار کرده، بیمه‌های پایه از جمله تامین اجتماعی و بیمه سلامت موظف هستند که این خدمت را ارائه کنند، اما ظاهرا بیمه‌های پایه زیر بار بیمه کردن خدمات روانی نمی‌روند. با این حال در بین بیمه‌های بازرگانی این خدمت به عنوان پوششی ارائه می‌شود و هر فردی که مایل باشد می‌تواند بیمه‌نامه مربوطه را تهیه کند و بابتش آن حق بیمه بپردازد.

او توضیح می‌دهد: در بخش درمان بیمه‌های بازرگانی بحث جسمی و روانی تفکیک نشده. اگر بیمه‌گذار درخواست کند و بابتش حق بیمه پرداخت کند، شرکت بیمه هزینه‌های روانپریشی را به عنوان خدمتی اضافه ارائه می‌کند، اما یک تبصره دارد و بر اساس آن، هزینه نگهداری بیماران روان‌پریش مشمول بیمه نمی‌شود. به جز این مورد تمام هزینه‌های بستری و درمان تا سقف ۵۰ درصد سقف بیمه پایه از سوی شرکت‌ها ارائه می‌شود.

این مسئول درباره پوشش بیمه‌های تکمیلی در این باره نیز عنوان می‌کند: بیمه تکمیلی خود به خود خدمات درمان روانی را پوشش نمی‌دهد و بیمه‌گذار باید درخواست کند، چون در آیین نامه درمان آمده و تمام شرکت‌ها آن را ارائه می‌کنند.

به گفته او با این که این نوع بیمه‌های بازرگانی، مشاوره‌های روان‌درمانی را هم شامل می‌شود، اما استقبال چندانی از آن نمی‌شود. رشیدی علت این مسئله را اینطور توضیح می‌دهد: بیماری روانی نامشهود است و افراد کمتر حاضر به اقدام به درمان آن هستند. بیشتری سازمان‌ها و وزارتخانه‌های این نوع پوشش را نمی‌خرند علتش هم این است جامعه آماری استفاده‌کنندگان از خدمات روانی کم است؛ که مثلا پنج هزار بیمه‌گزار باید حق بیمه پرداخت کنند، اما در نهایت ۱۰ نفر از این خدمت استفاده کنند.

منبع: تجارت نیوز