به گزارش میمتالز، آنچه در این زمینه مهم است سیاست نگاه به شرق است که در دولت رئیسی در دستور کار قرار گرفته و در صورت ادامه این روند میتواند راه گریزی بر حل مشکلات کشورمان باشد. حال سکان هدایت کشور به سمتی چرخیده که میتواند غرب را در مورد نوع رویکردشان در قبال جمهوری اسلامی تحت فشار قرار دهد. حقیقت این است که آمریکا و اروپا به شدت از گرایش جمهوری اسلامی در حرکت به سوی روسیه و چین نگران است و اگر احساس کنند این روند میتواند تفاوت فاحش ژئوپلتیک ایجاد کند، حتی برای راضی کردن و مهار ایران ممکن است در سیاستهای خود تجدید نظر کرده و تحریمها را بهطور سوری کاهش دهند.
نکته دیگر آن است که در موضوع عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای آنچه اتفاق افتاده این بود که جمهوری اسلامی وارد سازمانی بین اللملی شد که از پرستیژ بالایی برخوردار است. اصلاً نفس پیوستن به چنین پیمانی آن هم در شرایطی که تهران تحت شدیدترین تحریمهای غربی قرار دارد در بالا بردن شخصیت جهانی کشورمان اثرگذار است. جمهوری اسلامی عضویت در سازمانهای مختلفی از جمله سازمان کنفرانس اسلامی، اکو و غیرمتعهدها را در کارنامه دارد. این نهادها هر کدام از جنبهای مهم هستند، ولی شانگهای به سبب وسعت سرزمین، میزان جمعیت و منابع و امکانات کشورهای عضو، فرصتها و ظرفیتهای بسیار بیشتری پیش روی سیاست خارجی و اقتصاد ما قرار میدهد.
از سوی دیگر از آنجا که شانگهای توسط روسیه و چین مدیریت میشود و آنها هم علاقهمند در به چالش کشیدن نظم مورد نظر لیبرالیسم غرب هستند، این موضوع برای ما هم مهم است. همه این مسائل، در کنار توافقات دوجانبه احتمالی تهران با اعضا و بهویژه چین که از آن به اقتصاد برتر در دهههای آینده نام برده میشود و همچنین روسیه، میتواند وزن منطقهای و جهانی ایران را بالا برده و تحریمهای غربی را بیش از پیش بیاثر سازد.