به گزارش می متالز به نقل از خبرگزاری فارس از اهواز، شاید امروز عمارت فلسطین بیشترین تجمع کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران را مقابل خود تجربه کرد، کارگرانی که آمدوشدهای زیادی از مسئولان را در کارخانه فولاد مشاهده کرده بودند و با وعدههای متنوعی راهی خانه شدند اما بیپولی و نیاز بار دیگر آنها را به خیابان فلسطین کشاند؛ امروز دونبش جنب استانداری، روبرو و در طول ردیف بلوار مقابل، مملو از کارگران ناراضی بود به قول خودشان 28 روز است که از جایی بهجای دیگر تجمع میکنند و هر بار مسئولی میآید و آنها را با وعدهای جدید راهی خانه میکند.
بر اساس این گزارش، طولانی شدن اعتراضات گروه ملی و بینتیجه ماندن مطالبات کارگران توسط مسئولان و نمایندگان، سبب شد تا وزارت رفاه نماینده خود به جمع این قشر بفرستد تا از نزدیک مطالبات آنها را رصد کند.
کریم یاوری مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای اینکه به کارگران گروه ملی نشان دهد در کنار آنها است از روی سکوی کنار درب استانداری پایین آمد و بر روی زمین در کنار کارگرها نشست و از آنها خواست یکی از پس از دیگری خواستههای خود را بگویند تا آنها را یادداشت کند کاری که نه استاندار بلد بود نه فرماندار.
یکی از کارگران گروه ملی خطاب به آقای یاوری گفت: هر بار مالکی را بدون پول و سرمایه پیدا میکنند و شرکت را به آن واگذار میکنند، بدون اطلاع از منابع مالی و یا پشتوانه مالی خریدار، سرمایهگذاری که شرکت را میخرد در مقابل مطالبات ما میگوید: دنبال منابع مالی هستم، دنبال وام و... که تولید را راهبندازیم، درحالیکه تغییر خاصی اتفاق نمیافتد و تنها با این کارها از کارگران زمان میخرند.
وی میافزاید: استاندار خوزستان زمانی که به همراه مدیرعامل بانک ملی به شرکت گروه ملی آمد گفت: حاشیه سود شرکت گروه ملی پایین است، بانک ملی میخواهد معدن خریداری کند تا حاشیه سود بالا رود، طرح ذوب شرکت را راه انداری میشود و... اما تاکنون هیچ کاری صورت نگرفته و صحبتها در حد وعده مانده است و با خصوصیسازی فقط کارکنان را زجر دادند.
حالا نوبت به کارگر بعدی رسید که میکرفون را در دست بگیرد و خواستههای خود را عنوان کند این کارگر که خواستههای خود را با پرسش از نماینده وزارت رفاه آغاز کرد گفت: کسی را برای ما آوردی که با وینچستر در کارخانه قدم میزد و کارگران را به زندان بردن تهدید میکرد و نماینده وزارت رفاه خطاب به کارگر میگوید ما که آقای موسوی را رد کردیم و کارگر پاسخ میدهد شما رد نکردید این کارگرها بودند که با رفتن به کف خیابان سبب شدند امثال این افراد از شرکت بروند.
لطیف معتقد است: این کارخانه را اصفهانی نابود کرد و هر چی پول و سرمایه داشت غارت شد، کارخانه را مافیا داغون کردند، وی در ادامه عنوان میکند: این کارخانه را برگردانید به دولت؛ بانک ملی نیز با سودهای کلان مردم را غارت کرد، با سود نامتعارف انتظار دارند کارگران نان حلال بر سر سفره خود ببرد؟ کارخانه را از مالکیت بانک ملی دربیاروید!
رحمان که برای صحبت کردن در مقابل نماینده وزارت بیش از بقیه کارگرها عجله میکرد اما زمانی که میکروفون را در دست میگیرد دوستانش یکی پس از دیگری به وی اشاره میکنند در مورد فلان چیز و فلان مشکل هم حرف بزند.
وی که از بیمار خاص در خانه نگهداری میکند بیان میکند: وزارت کار باید حامی کارگر باشد؛ 28 روز کف خیابان ایستادهایم؛ فقط حق خود را خواستیم اما بازداشتمان کردند؛ اکنون پروندههای کارکنان در دادگاهها باز است؛ آقایان وزارت رفاه این چه رفاهی است که کارگری که برای حقوق خود اعتراض میکند بازداشت میشود؟ چگونه احساس کنیم این وزارت حامی کارگر است؟ این وزارت کارگراست یا سرمایهداران؟ حامی کارگر است یا طبقه بورژوا؟
این کارگر در ادامه گفتههای خود خطاب به نماینده وزارت رفاه میافزاید: ببخشید این جمله را میگویم از دست من ناراحت نشوید اگر هم ناراحت شدید اتفاق خاصی نمیافتد؛ میخواهم بگویم زمان بردهداری که روی شانههای کارگران سنگ میگذاشتند تا اهرام مصر را بسازند تمامشده اکنون طبقه کارگر طبقه آگاهی است و قانونی حقوق خود را میگیرد؛ گفته بودید هفته آینده حقوق میگیریم اما این وعده هم ما را خوشحال نکرد میدانید چرا؟ چون بانک ملی بهعنوان بنگاه اقتصادی به فکر منافع خودش است تا کارگران؛ یک ماه حقوق کارگر را پرداخت میکند و از مابقی منابع باقیمانده اقساط و سود خود را برمیدارد؛ این یعنی گردش پول!ما میمانیم و عابر بانک خالی!
فتحالله که مسنتر بقیه کارگران به نظر میرسد میگوید: مسئولان بعد از اعتراضات کارگران وعده دادند، ماهانه 40 هزار تن شمش وارد کارخانه میشود که این جوابگوی ظرفیت حتی نیمخط کارخانه هم نیست؛ آقای یاوری میدانی چند خط تولیدی در کارخانه گروه ملی وجود دارد که مسئولان مدعی هستند با 40 هزار تن میتوانند مواد اولیه آن را تأمین کنند؟
یکی از میان جمعیت کارگران که صبر نمیکند نوبت به او برسد تا صحبت کند فریاد میزند و میگوید: میخواهید با 50 میلیارد کارخانه را راهاندازی کنید؛ حقوق کارگران ماهیانه 17 میلیارد تومان است؛ و بعد صدایش بین صداهای دیگر گم میشود.
کارگر دیگری عنوان میکند: تا زمانی که شمش وارد کارخانه نشود و خواستههای ما عملی نشود ازاینجا تکان نمیخوریم؛ چرا کارخانه را خصوصی کردند و کارگران را بدبخت کردند. بعد به کارگر کناردستیاش اشاره میکند چرا بانک خانه این کارگر را مصادره میکند؟
رضا کارگر دیگری است که خطاب به آقای یاوری میگوید: بیمه نداریم و بیمه ما یک روز در میان پرداخت میشود بحث بیمه را همه یکصدا تأیید میکنند و آقای یاوری در جمع تأکید میکند موضوع تأمین اعتبار بیمه شما همینالان حل میشود و اگر اتفاقی خاصی در این زمینه افتاد تأمین اجتماعی استان مسئول است؛
محمد مرعشی مدیرکل تأمین اجتماعی استان خوزستان میگوید: تاکنون گزارشی مبنی بر قطع بیمه کارگران گروه ملی به سازمان داده نشده است.
از آقای مرعشی سؤال میکنم ممکن است شرکت حق بیمه را به سازمان پرداخت نکرده و شما بیمه را قطع کرده باشید، پاسخ میدهد عدم پرداخت بیمه توسط شرکت ربطی به خدمات تأمین اجتماعی ندارد و این مطالبه برای شرکت محفوظ میماند.
یکی از کارگران صحبت مدیرکل تأمین اجتماعی استان خوزستان را قطع میکند و میگوید: من بیمه ندارم به کارگزار هم گفتم؛ بچهام را 2 ماه پیش عمل کردم اما دفترچه بیمه ندارم.
کارگر دیگری خطاب به من میگوید: آقایان در اتاق کار نشستند خبر از مشکلات بیمه ما ندارند من یک ماه بیمه ندارم.
آقای مرعشی از کارگر میخواهد دفترچه خودش را نشان دهد و کارگر حتی نامههایی که از شرکت برای تمدید دفترچه بیمه گرفته رانشانش میدهد.
یکی از کارگران میگوید: 9 سال بازنشسته شده است اما حقوق بازنشستگی دریافت نمیکنم.
کریم یاوری مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در رابطه با حضور خود در جمع کارگران گروه ملی به خبرنگار فارس میگوید: برحسب دستور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به خوزستان سفر کردیم؛ که علاوه بر رصد مشکلات کارگران با مسئولان استانی جلساتی را داشته باشیم.
وی بابیان اینکه فقط 2 ماه حقوق کارگران عقبافتاده است، میافزاید: کارگرها علاوه بر مطالبات قانونی دنبال مواد اولیه برای تولید هستند؛ و بیشترین هدف منابع اولیه برای تأمین مواد موردنیاز کارخانه تأمین و پایدار است.
از مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی سؤال میکنم با شرایط پیشآمده بخش خصوصی قادر به ادامه کار است یا دولت باید ورود کند؟ پاسخ میدهد: 70 درصد سهام گروه ملی متعلق به بانک ملی است و بانک ملی مکلف به رفع مشکلات این بنگاه اقتصادی است.
یاوری در پاسخ به این سؤال مبنی بر اینکه اگر بانک ملی میتواند مبلغ سهام فروخته شده را به فولاد مبارکه اصفهان پرداخت کند چرا حقوق کارگران را پرداخت نمیکند؟ پاسخ میدهد بانک ملی باید از طریق هیئتمدیره پول پرداخت کند.
وی عنوان میکند: مجوز فروش محصولات تولیدشده به گروه ملی دادهشده است و گروه ملی میتواند محصولاتی را که در انبار کارخانه است را به فروش برساند.
به گزارشمی متالز به نقل از خبرگزاری فارس، بیش از یک سال است که مطالبات کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران بر روی برگ در دفاتر کاری مدیران استانی و وزارتهای مربوطه دستبهدست میشود تا مطالبات جامعه کارگری از سالی به سال دیگر بحرانیتر شود.
کسری غفوری مدیرعامل گروه ملی در شهریور امسال گفته بود"پس از رایزنی انجامشده با وزارت صنعت، معدن و تجارت، مشکل تأمین مواد اولیه گروه ملی صنعتی فولاد از طریق فولاد خوزستان حلشده است "ولی امروز کارگران از نبود مواد اولیه و توقف چرخهای تولید گفتند.
علی بحرینی معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استانداری خوزستان نیز از تخصیص 2 هزار میلیارد ریال برای راهاندازی خط تولید و تأمین مواد اولیه از شرکت فولاد خوزستان به گروه ملی خبر داده بود اما کارگران از محقق نشدن این وعده می گفتند.
استاندار خوزستان نیز سال گذشته اعلام کرد: دادگستری برای پیگیری پرونده مطالبات شرکت گروه ملی در قوه قضائیه برای آزادسازی یک هزار و 500 میلیارد ریال از دارایی این شرکت قول مساعد داد. اما تاکنون خبری از این آزادسازی وجود ندارد.
فرماندار اهواز نیز با تاکید بر پرداخت حقوق کارگران شرکت ظرف 10 روز آینده گفت: معوق مطالبات کارگران 2 ماه است که تا دی ماه امسال پرداخت می شود.
یکی از نمایندگان مردم اهواز که در مجلس برای بازگرداندن سهام گروه ملی یقهدریده بود حالا که حرف از تأمین مواد اولیه شرکت هست نه خبری از اوست و نه برای حل بحرانهای کارگری می شود پیدایش کرد.
به گزارش می متالز به نقل از خبرگزاری فارس، تجمع و اعتراض کارگران شاید بهنوعی اعتراض به رفتاری است که در شرکتها، کارخانهها و یا دستگاههای دولتی به وقوع میپیوندد اما قطعاً تکرار این اعتراضات در جامعه علاوه بر پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نتایج سیاسی و امنیتی را به دنبال خواهد داشت؛ از طرفی محول شدن مدیریتهای بنگاههای اقتصادی در خوزستان تجربه موفقی نبوده و بهتدریج شاهد ورشکستگی و یا فروش سهام غولهای بزرگ اقتصادی به دلیل زیانده بودن آنها هستیم.