به گزارش میمتالز، علی بیتاللهی درباره ترکهای ایجاد شده در جاده هراز اظهار کرد: ترکخوردگیهای بزرگی در صخرههای سنگی بعد از پلور نرسیده به آب اسک (در یک کیلومتری آب اسک) در جاده هراز ایجاد شده است. در این منطقه یک دماغه و پرتگاهی وجود دارد که اگر از مسیر جاده خاکی به سمت این پرتگاه برویم ترکها نمایان است. این ترکها در سنگهای تراورتن ایجاد شده که خصلت طبیعی این سنگهاست.
وی با تاکید بر اینکه پیدایش این ترکها نیز موضوع جدیدی نیست، افزود: بررسی عکسهای ماهوارهای نشان میدهد که از سال ۲۰۰۰ میلادی یعنی حدود ۲۰ سال قبل نیز این شکاف و ترکها وجود داشت. از اوایل دهه ۱۳۷۰ در همین منطقه امامزادهای در منطقه آب اسک در کنار رودخانه از سمت تهران به بابل بعد از پلور وجود داشت که به دلیل ریزشهای ممتد مسدود شد. به طوریکه هماکنون نیز در این منطقه دریاچهای از بقایای ریزش دامنه که دریاچه را تشکیل داده مشاهده میشود؛ بنابراین این زون یک زون با خطر بالا از نظر ناپایداری دامنه و حرکات دامنهای و ریزش سنگ محسوب میشود.
وی ادامه داد: بر همین اساس ماموریتی به مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی واگذار شد و ما منطقه را بازدید کردیم. حدود ۴ نقطه شاخص در رابطه با حرکات دامنه و پهن شدن شکاف زمین برای اندازهگیری زمین در نظر گرفته شد. با همکاری همکاران راهداری استان مازندران و مدیریت بحران وزارت راه و شهرسازی بازدیدها انجام شد و گزارشی در دست تهیه و تدوین است.
رییس بخش زلزله مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تاکید کرد: مهمترین کاری که باید با توجه به وسعت این زون به طول ۵۰۰ متر انجام شود جابجای، انتقال و تغییر مسیر است تا خطر ریزش و زمین لغزش منتف.
بیتالهی با بیان اینکه این یک راهکار بنیادین است، افزود: در عین حال تا حصول به این نتیجه که زمان بر نیز خواهد بود پیشنهاد میشود تا پایش چشمی برای گزارش سریع ریزشهای سنگی و دستور بر عدم تردد خودروها در این زون، ضروری باشد که سازمان راهداری این کار را در دستور کار قرار داده است.
به گفته وی، وسعت ناحیه پرخطر مشرف به جاده هراز ۱۵۰ در ۴۰۰ متر است و ارتفاع ترک خوردگی از کف جاده هراز نیز حدود ۱۲۵ متر محاسبه شده است.
منبع: خبرگزاری تسنیم