به گزارش می متالز، عدم انتشار جزییات مربوط به مذاکرات هفته جاری در پکن، نشان میدهد تا چه حد برای واشنگتن و پکن دشوار است که مسائل پیچیده فیمابین خود شامل مالکیت معنوی، انتقال فناوری و دسترسی به بازار را حل کنند.
بر اساس گزارش شبکه خبری بی بی سی، بدون تغییرات اساسی در اقتصاد چین، این دو کشور قادر نخواهند بود به اختلافاتشان درباره این مسائل پایان دهند. این دلایل عبارتند از:
آمریکا چین را به سرقت مالکیت معنوی از شرکتهای آمریکایی و وادار کردن آنها به انتقال فناوری به چین متهم کرده است.
شرکتهای آمریکایی میگویند سیستم قضایی چین جانبدارانه بوده و در اختلافات حقوقی، همواره به نفع شرکتهای چینی رای میدهد در حالی که پکن منکر چنین ادعاهایی است.
پکن برای پاسخگویی به نگرانیهایی آمریکا، دادگاه مالکیت معنوی تاسیس کرده و قانونی را تدوین کرده که درخواست مقامات چینی از شرکتهای خارجی برای انتقال فناوری به شرکتهای چینی را دشوارتر میکند.
اما قانونگذاران آمریکایی به این اشاره کردهاند که سیستم قضایی چین تحت نفوذ حزب کمونیست این کشور قرار دارد و تصمیمات حقوقی طبق خواست این حزب گرفته میشوند به خصوص زمانی که پای شرکتهای دولتی در میان باشد.
موفقیت اقتصادی چین بر پایه یک رویکرد هدفمندی است که برای شرکتهای دولتی برنامهریزی شده و این شیوه، کاملا برخلاف عملکرد شرکتهای آمریکایی است.
آمریکا میگوید چین به طور غیرمنصفانه از شرکتهای دولتی حمایت کرده و به آنها وامهای ارزان داده و کمک میکند در خارج با صنایعی همچون هوافضا، تراشهسازی و خودروهای برقی رقابت کنند و آنها را در رقابت مستقیم با شرکتهای آمریکایی قرار میدهد.
آمریکا مدعی است حتی شرکتهای خصوصی چینی نیز برتری دارند زیرا شرکتهای خارجی که تلاش میکنند با آنها در چین رقابت کنند، از ارتباطاتی که آنها در بازار بسته چین ایجاد کردهاند برخوردار نیستند.
چین وعده داده است بخشهای بیشتری از اقتصاد خود را به روی رقابت خارجی بگشاید اما این امر بیمعنی خواهد بود مگراین که دولت این کشور اجازه دهد شرکتهای چینی مستقلا فعالیت کنند.
نقشه راه صنعتی چین ممکن است بزرگترین مانع میان دو کشور باشد. این نقشه آمریکا را به خشم آورده زیرا آن را چالش مستقیمی برای برتری آمریکایی در حوزههای مهمی همچون هوافضا، نیمه رساناها و فناوری نسل پنجم میبیند.
چین اخیرا برنامه "تولید چین 2025" را کم اهمیت شمرده اما تصمیم برای متوقف کردن آن را اعلام نکرده است. در واقع بلندپروازیهای پکن در قلب مشکلات اگزیستانسیالیستی دو طرف قرار دارد.
کریستوفر بلیدینگ، استاد سابق دانشگاه پکینگ می گویند: آنچه که آمریکا میخواهد به شکل اساسی تغییر دهد، ساختار اقتصاد چین است.
هر دو کشور از جنگ تجاری آسیب دیدهاند و این جنگ روی پیشبینیهای رشد اقتصاد جهانی نیز تاثیر منفی گذاشته است.
ویلبر راس، وزیر بازرگانی آمریکا اظهار کرده است به نفع همه است که این دو رقیب به توافقی برسند که بتوانند روی آن پابرجا بمانند.
اما نباید به اشتباه افتاد. حتی اگر این دو کشور به توافق برسند، رقابت استراتژیک میان آن همچنان ادامه خواهد داشت.