به گزارش می متالز، بانک مرکزی خبر داد که نرخ بهره بین بانکی در هفته منتهی به ۲۳ شهریور ماه، به ۲۰.۹۳ درصد رسیده است. این پنجمین هفته متوالی است که نرخ بهره بین بانکی در مسیر صعودی حرکت میکند.
پیش از این تیم اقتصادی دولت تصمیم داشت تا نرخ بهره بین بانکی را در مرز ۲۰ درصد نگه دارد و بانک مرکزی نیز به این استراتژی رضایت داشت. اما در طول یک ماه اخیر این نرخ به صورت چراغ خاموش یک واحد درصد افزایش پیدا کرده است. به نظر سیاستگذار پولی تصمیم گرفته تا نرخ هدف را متناسب با واقعیتهای اقتصادی تغییر دهد.
آنچه این فرضیه را تقویت میکند، کنترل تزریق پول در عملیات بازار باز است. تزریق پول در این بازار در حوالی ۷۰ هزار میلیارد تومان قرار دارد، نرخ سود بازار باز نیز ۲ هفته است که در سطح ۲۱ درصد کنترل شده است. همه اینها نشان از این دارد که بانک مرکزی خیال ندارد این ابزار پولی را به وزارت اقتصاد واگذار کند، چرا که برخی میگویند تابع هدف وزارت اقتصاد در مورد نرخ بهره بین بانکی، سیگنال مثبت به بازار سرمایه است، در حالی که هدف بانک مرکزی کنترل تورم است که با نرخ بهره غیرواقعی قابل تحقق نیست.
آنچه افزایش نرخ سود را مبهم میکند، کاهش اعتبارات قاعدهمند در هفته گذشته است. میزان اعتبارات قاعده مند، که نشان دهنده استقراض فوری بانکهای نیازمند از بانک مرکزی در سقف نرخ سود (۲۲ درصد) است، در هفته اخیر ۲۱ هزار میلیارد تومان کاهش پیدا کرده است. نتیجه گیری اولیه این است که نیاز بانکها به نقدینگی فوری در حال کاهش است. اتفاقی که باید منجر به کاهش نرخ بهره بین بانکی شود، اما در عمل واقعیت جور دیگری رقم خورده است.
کارشناسان در توضیح این پدیده ۲ سناریو را مطرح میکنند، سناریوی اول ممکن است مربوط به جریمهای باشد که بانک مرکزی برای یک سری از بانکهای با اضافه برداشت در نظر گرفته باشد. در این سناریو، سیاستگذار پولی مسیر اعتبارات قاعدهمند را برای آنها سخت کرده و این بانکها نمیتوانند به شکل نامحدود از این امکان برخوردار شوند؛ در نتیجه ناچار شده اند نیاز خود را با نرخ بیشتر از بازار بین بانکی تامین کنند.
سناریو دوم میتواند ناشی از افزایش انتظارات تورمی در بانکها باشد. در واقع افزایش نرخ بهره بین بانکی در این حالت، سیگنالی از افزایش انتظارات در بانکها است که دیگر بانکهای دارای مازاد، منابع خود را از نرخی پایینتر در اختیار دیگر بانکها قرار نمیدهند.
منبع: اکو ایران