به گزارش میمتالز، علامه منصوری بیان کرد: وضعیت تولید طی هفت ماه گذشته بسیار ناامیدکننده بوده است و کمبود نقدینگی و نوسانات قیمت مواد اولیه، سبب شده است تولیدکنندگان با چالشهای جدی روبهرو شوند؛ چراکه ممکن است هزینه تامین مواد اولیه از محصولات نهایی نیز بیشتر شود و تولیدکنندگان در چنین شرایطی ناچار هستند تولیدات خود را با ضرر به فروش برسانند. در واقع همین مسئله باعث سردرگمی تولیدکنندگان در فروش محصولات تولیدی شده است.
وی افزود: انحصار در بازار آلومینیوم باعث شده است قیمت این فلز بیشتر متاثر از نوسانات داخلی باشد؛ چراکه بازار محصولات آلومینیومی در دست یک سری افراد با سرمایه در گردش هنگفت است و آنها با خرید و دپو کردن این محصولات در انبارهای واحدهای تولیدی، باعث افزایش و یا کاهش قیمت تولیدات آلومینیومی در سطح بازار میشوند و توان رقابت را از سایر تولیدکنندگان ربودهاند.
مدیر کارگاه ریختهگری منصوری در خصوص تامین ماده اولیه، عنوان کرد: ماده اولیه مورد استفاده در این مجموعه بیشتر ضایعات آلومینیومی است؛ هرچند که ما ترجیح میدهیم به منظور افزایش کیفیت محصولات تولیدی از شمش استفاده کنیم، اما متاسفانه انحصار در بورس کالای ایران نیز وجود دارد و تقریبا تمام شمش عرضه شده در این تالار صنعتی، توسط تولیدکنندگان بزرگ شمش آلومینومی خریداری میشود. در ادامه با شوک روانی ناشی از کمبود ماده اولیه، شمش آلومینیوم با قیمتی بالاتر از نرخ تعیین شده در بازار آزاد به فروش میرسد و در همین راستا، بسیاری از تولیدکنندگان قادر به تامین نقدینگی لازم برای تامین ماده اولیه خود نیستند.
منصوری در ارتباط با نحوه فروش شمش در بورس کالای ایران به خبرنگار «فلزات آنلاین» گفت: اگر دولت سهم مشخصی برای تولیدکنندگانی که پروانه بهرهبرداری با میزان ظرفیت تولید مشخص دارند، در نظر بگیرد و به هر مجموعه اجازه خرید شمش بیشتر از مقدار تعیین شده در بورس کالا را ندهد، این انحصارگرایی از بین خواهد رفت و بازار با ثبات نسبی روبهرو خواهد شد، اما متاسفانه عدم حمایت دولت در این زمینه سبب شده است واحدهای تولیدی کوچک بسیاری مجبور به تعطیلی و توقف تولید خود شوند و تعدادی هم در آستانه ورشکستگی قرار دارند.
وی تصریح کرد: وضعیت اقتصادی عموم مردم در جامعه باعث شده است قیمت کمتر را به کیفیت بیشتر ترجیح دهند و همین مسئله سبب شده است تولیدکنندگان محصولات با کیفیت کمتری را تولید کنند. اگرچه این تولیدات قیمت بالایی ندارند، اما طول عمر مصرف مناسب نیز برخوردار نیستند و خریداران را در چرخه خرید مداوم قرار میدهند. خوشبختانه با توجه به اینکه محصول تولیدی کارگاه ما، کرکره برقی است و نیاز بازار، کرکرههای با قیمت مناسب است، ما مشتریان دائمی خود را داریم و همواره تقاضا برای محصولات مجموعه ما وجود دارد.
مدیر کارگاه ریختهگری منصوری با اشاره به چالشهای پیش روی صادرکنندگان محصولات آلومینیومی، اذعان کرد: در گذشته محصولات ما به کشور عمان صادر میشد و در ابتدای امسال نیز به عراق صادرات داشتیم، اما در حال حاضر با توجه به وجود واسطهها و عدم خرید مشتریان خارجی، فعالیتی در این حوزه نداریم. در همین راستا، جلسات متعددی در بخشهای مرتبط به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی طی سالیان اخیر تشکیل شد و این بخشها در نظر داشتند ضمن تسهیل صادرات بین ایران و عراق، شرایطی را ایجاد کنند که خریدار عراقی، بازپرداخت پول محصولات خریداری شده را تضمین کند، اما در نهایت موفقیت به اجرای آن نشدند و این مسئله به ورشکستگی چند شرکت تولیدی که اجناس خود را به عراق صادر کرده بودند و موفق به دریافت پول خود نشده بودند، منجر شد. این واحدها در ادامه از رسالت خود دورتر شدند و به جای حمایت از تولیدکنندگان داخلی، نقش واسطهگر را بر عهده گرفتند و اجناس ارزانقیمت واحدهای تولیدی را خریداری میکردند تا صادرات به صورت مستقیم صورت پذیرد. متاسفانه این بخشها مانع ارتباط مستقیم خریداران خارجی با تولیدکنندگان داخلی شدهاند و امیدوار هستیم مشکلات موجود در ادامه این مسیر رفع شود.
منصوری در خصوص حمایت دولت از بخش خصوصی، تاکید کرد کرد: عدم حمایت دولت از تولید باعث شده است این بخش به مشابه قطار شکستهای شود که به کندی حرکت میکند و هر لحظه بیم توقف آن وجود دارد. دولت میتواند با حمایت خود از تولیدکنندگان داخلی، شرایطی را فراهم آورد که هم سودآوری در داخل کشور بیشتر شود و هم نرخ اشتغال افزایش یابد تا شرکتها همزمان با رونق تولید به جای یک شیفت، طی دو یا سه شیفت کاری فعالیت داشته باشند. همچنین ساعات کار میتواند از هشت ساعت به ۱۲ ساعت طی روز اضافه شود تا حقوق دریافتی نیروی انسانی افزایش پیدا کند و جامعه کارگری بتوانند از عهده هزینههای معیشتی خود برآیند؛ چراکه دستمزد فعلی، کفاف هزینههای بسیاری از کارگران را نمیدهد. باید توجه داشت که توسعه اشتغال، سبب کاهش بزهکاریهای اجتماعی و ایجاد امنیت در سطح جامعه خواهد شد.
وی در همین راستا خاطرنشان کرد: متاسفانه تامین زیرساختهای لازم واحدهای کوچک تولیدی در شهرکهای صنعتی، به سختی صورت میپذیرد و سازمانهای مربوطه نه تنها حامی تولیدکنندگان نیستند بلکه با سنگاندازی بر سر راه تولیدکنندگان، باعث کاهش انگیزه در افراد میشوند. رفتار سازمان امور مالیاتی کشور نیز با تولیدکنندگان مناسب نیست و تنها به دنبال افزایش مالیات و اخذ به موقع آن از واحدهای تولیدی هستند. افزایش قیمت حاملهای انرژی و صدور قبضهای هنگفت که دست تولیدکنندگان را در افزایش یا کاهش تعیین نرخ فروش میبندد نیز سبب شده است، آنها با چالش تعیین قیمت پایدار به مصرفکنندگان روبهرو شوند.
مدیر کارگاه ریخته گری منصوری همچنین از قطعی برق طی ساعات کاری انتقاد کرد و گفت: اگر برنامهریزی کارشناسانهای در این زمینه وجود داشت، قطعی قطعی برق در زمان تولید انجام نمیشد؛ نکته جالب اینکه بیشتر شرکتها روز جمعه را به عنوان روز کاری قرار دادهاند و عملا تفاوتی در میزان مصرف برق به وجود نیامده است بلکه تنها باعث ایجاد بینظمی در شرکتها و عدم حضور کارگران در کنار خانواده در روز پایانی هفته شده است.
منصوری واردات قالبهای فولادی بیکیفت چینی را از عمده مشکلات صنعت آلومینیوم دانست و اظهار کرد: قالبهای فولادی که از کشور چین وارد میشود، بسار بیکیفیت و نامرغوب است و گاهی در کمتر از چند روز حین انجام کار میشکند. هزینه این قالبها بین ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان است و این مسئله برای مجموعهای مانند ما که بیش از ۱۰ قالب طی یک ماه استفاده میکنیم، ضررهای جبرانناپذیری به بار میآورد و نمیتوانیم تمام هزینههای مورد نیاز را تامین کنیم.
وی تولیدکنندگان پروفیل آلومینیومی را در استفاده از تکنولوژی روز دنیا بسیار عقب دانست و به خبرنگار «فلزات آنلاین» گفت: بیشتر شرکتهای داخلی همچنان در حال استفاده از تکنولوزی اکستروژن هستند که در سال ۱۳۵۴ وارد کشور شده و هیچ پیشرفت چشمگیری از آن زمان به بعد صورت نپذیرفته است؛ چراکه در حال حاضر واحدهای تولیدی هم با کمبود سرمایه روبهرو هستند و هم به دلیل نبود بازار مناسب فروش و کاهش انگیزه برای ادامه فعالیت، تمایلی برای ارتقای تکنولوژی خود ندارند.
این تولیدکننده پروفیل آلومینیومی افزایش دستمزد کارگران را عامل افزایش فشار بر کارفرمایان عنوان کرد و افزود: دولت به دنبال آن است تا با افزایش دستمزد و فشار بر کارفرمایان، شرایط تولید را بهبود ببخشد، اما به جای حمایت از تولیدکنندگان که باید در اولویت برنامههای هر دولتی باشد، آنها را در تنگنای اقتصادی بیشتری قرار داده است. در واقع دولت باید بزرگترین مشوق تولیدکنندگان باشد و حتی اگر تقاضا در سطح بازار کاهش یافت، مسئولیت خرید محصولات تولیدی را برعهده بگیرد تا چرخ تولید از کار نیفتد؛ همان طور که در کشورهای پیشرفته، برنامه دولتها بر همین روال است، زیرا پیشرفت صنعت، توسعه کشور را به همراه دارد و باعث ایجاد اشتغال و ارزآوری بیشتر به کشور خواهد شد، اما متاسفانه در حال حاضر نه تولیدکنندگان و نه نیروی انسانی از شرایط فعلی راضی نیستند؛ چراکه میزان سودآوری واحدهاس تولیدس درخور توجه نیست و نیروهای انسانی نیز از وضعیت معیشت و درآمد خود ناراضی هستند و به دنبال آن، روی به مهاجرت خواهند آورد.
منبع: فلزات آنلاین