به گزارش می متالز، صفری با بیان اینکه بهرهبرداری از معدن مهدیآباد از اهمیت بسیاری برخوردار است، تصریح کرد: برای تولید هر تن شمش روی ۳ تن کنسانتره ۳۵ درصد مهدیآباد مورد نیاز است و میتوان گفت ظرفیت تولید معدنی در مهدیآباد به گونهای است که موارد اولیه مورد نیاز را تامین خواهد کرد.
صفری گفت: ظرفیت تولید شمش روی در کشور، ۴۵۰ هزار تن است اما شرکتها به دلیل کمبود مواد اولیه با تمام ظرفیت خود تولید نمیکنند، از همین رو در سال۹۶ کل تولید کشور به حدود ۱۹۰ هزار تن رسید.
وی ادامه داد: ظرفیت معدن انگوران، محدود بوده و پاسخگوی تمام نیاز صنایع داخلی نیست، از سویی واردات خاک هم با توجه به حجم بالا، هزینه حمل و... مشکلات ویژهای دارد.
مدیرعامل شرکت روی مهدیآباد یادآور شد: پروژه معدن مهدیآباد با ظرفیت تولید سالانه ۸۰۰ هزار تن کنسانتره ۳۵ درصدی روی، در ۳ فاز تعریف شده که فاز اول با ظرفیت تولید سالانه ۲۰۰ هزار تن تا پایان سال ۹۸ و ۲ فاز دیگر در ۴ سال آینده به بهرهبرداری خواهد رسید.
وی افزود: علت کندی روند اجرای عملیات بهرهبرداری در مجتمع مهدیآباد، محدودیتهای ناشی از تحریم و مشکلات واردات ماشینآلات و تجهیزات بوده البته شرایط به ثبات رسیده و به نظر میرسد برای بهرهبرداری از فاز اول و دوم معدن، با مشکل ویژهای روبهرو نخواهیم بود. وی ادامه داد: بهرهبرداری از فاز سوم معدن، پیچیدگی بیشتری دارد و درحالحاضر در مرحله مطالعاتی است. وی تاکید کرد: نکته حائز اهمیت این است که نیمی از محصول مهدیآباد، خاک سولفوره و نیمی دیگر خاک اکسیده است. (فاز ۱ و ۲ خاک سولفوره و فاز ۳ خاک اکسیده). بنابراین خاک معدن مهدیآباد از نظر فناوری فرآوری، منطبق با نیاز صنایع نخواهد بود و صنایع تولیدی باید بهتدریج خطوط تولید خود را با بخش معدن هماهنگ کنند. مدیرعامل مجتمع مهدیآباد درباره پیشبینی روند عرضه و تقاضای جهانی «روی» اظهار کرد: شرکت گلنکور که بزرگترین تولیدکننده و توزیعکننده شمش روی جهان است، با در اختیار داشتن معادن روی و مدیریت عرضه، قیمتها را کنترل میکند اما به هر حال ذخایر معدنی جهان، محدود و روند مصرف «روی» در جهان افزایشی است.
وی افزود: با توجه به افزایش تقاضای فولاد و گالوانیزاسیون، به نظر میرسد کفه تقاضای روی در سالهای آینده سنگینتر از عرضه خواهد بود؛ بنابراین شاید قیمتهای جهانی روی در کوتاهمدت نوسانات مقطعی داشته باشند اما قیمتهای جهانی در ۵ سال آینده، کاهش نخواهند داشت. صفری تصریح کرد: با توجه به ظرفیت صنایع فرآوری معدنی، قرار داشتن روی کمربند پلیمتال و احتمال وجود ذخایر معدنی جدید در صورت اکتشاف، سرمایهگذاری در بخش اکتشاف و صنایع پاییندست توجیهپذیر است. وی یادآور شد: با توجه به خلأ موجود در صنایع پاییندست، سرانه مصرف روی در کشور ما کمتر از میانگین جهانی است و حدود ۷۰ درصد شمش روی تولیدشده در داخل کشور باید صادر شود. توسعه صنایع پاییندست علاوه بر ایجاد اشتغال و ارزش افزوده، تولید ناخالص داخلی را نیز افزایش خواهد داد. مدیرعامل مجتمع مهدیآباد در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به ظرفیتهای توسعه ۲ بخش اکتشاف و صنایع پاییندست، ایمیدرو تلاش میکند بدون مداخله مستقیم، مشکلات صاحبان صنایع روی را برطرف کند. وی تاکید کرد: توسعه بخش اکتشاف و نیز صنایع پاییندست در گرو حمایت بیشتر از این حوزه و تسهیل شرایط سرمایهگذاری خواهد بود.