به گزارش میمتالز به نقل از موسسه «Fastmarkets»، پاچکو در مصاحبه خود در کنفرانس سالانه مس «CESCO» در شهر سانتیاگو شیلی بیان کرد: شرکت کودلکو که بزرگترین ذخایر مس جهان را در اختیار دارد، میتواند نقش تعیینکنندهای در گذار به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر به دلیل استفاده از مس در زیرساختهای دستگاههای شارژ و باتری برای وسایل نقلیه الکتریکی، تاسیسات تولید برق و توسعه زیرساختهای مبتنی بر انرژیهای بادی یا خورشیدی داشته باشد.
یکی از نقاط قوت شرکت کودلکو این است که این شرکت در مجموعهای از پروژههای بسیار بزرگ فعالیت داشته که این موضوع توسط دیگر شرکتهای معدنی در جهان بدیهی تلقی نمیشود.
وی افزود: اکثر شرکتهای معدنی به دلیل عدم رشد سازمان یافته، به دنبال فعالیت در پروژههای معدنی از طریق فرایند ادغام و اکتساب هستند. شرکت «Codelco» با دارا بودن ذخایر معدنی بزرگ، مجموعهای توانمند از پروژهها دارد و ترازنامه این شرکت نیز بسیار درخشان ظاهر شده است.
این اظهارات در ادامه تمایل شرکتهای معدنی فعال در زمینه استخراج و تولید مس به فرایند ادغام و اکتساب بیان شد. در رابطه با فرایند ادغام و اکتساب، باید اعلام کرد که شرکت «Glencore»، پیشنهاد ادغام با شرکت کانادایی «Teck Resources» را مطرح کرد که این پیشنهاد توسط شرکت کانادایی رد شد.
بر اساس دادههای رسمی ارائه شده، کشور شیلی حدود ۲۲٫۷ درصد از ذخایر مس جهان را در اختیار دارد. واقعیت امر این است کشور شیلی با چالشهایی همچون به اتمام رسیدن عمر مفید معادن تحت مدیریت شرکت کودلکو و کاهش عیار سنگهای معدنی دست و پنجه نرم میکند. به همین دلیل، شرکت کودلکو در حال توسعه یک سری پروژههای ساختاری جدید برای حفظ مقدار تولید یک میلیون و ۷۰۰ هزار تنی سالانه خود است.
در سال ۲۰۲۲، مقدار تولید مس شرکت کودلکو حدود یک میلیون و ۴۴۶ هزار تن بود که نسبت به مقدار تولید یک میلیون و ۶۱۸ هزار تنی در سال ۲۰۲۱ کاهش را نشان داد. این شرکت مجبور شد در سال ۲۰۲۳ به دلیل مشکلات تولید، حجم فروش بازار فیزیکی مس تصفیهشده خود به چین را به نصف کاهش دهد.
پاچکو اضافه کرد: مخارج سرمایهای شرکت کودلکو در دهه گذشته ۴۰ میلیارد دلار بوده است و در ۱۰ سال آینده، احتمالا بیشتر از این مقدار هزینه خواهد کرد. بخشی از این موضوع شامل مخارج مربوط به مجموعه تعهدات این شرکت برای تغییر شیوههای استخراج معدنی به عنوان تلاش برای دستیابی به اهداف تولید محصولات زیستپایشی خود است.
شرکت کودلکو قصد دارد تا سال ۲۰۳۰، حدود ۳۰ درصد انتشار کربن خود در گستره یک و ۲ و میزان مصرف آب را تا ۴۰ درصد کاهش و فرایند بازیافت را به عنوان بخشی از هدف خود برای ایجاد یک اقتصاد دورانی افزایش دهد. این شرکت همچنین در تلاش است تا اطمینان حاصل کند که چهار سد ضایعات عملیاتی ساختهشده خود با استانداردهای جهانی مطابقت دارد. به علاوه، این شرکت همچنان بر عملکرد تولید محصولات زیستپایشی محیط فیزیکی و شیمیایی متمرکز است.
به گفته پاچکو، تعویق، تاخیر و افزایش هزینه، اجرای پروژه را به پیچیدهترین چالش پیش روی شرکت کودلکو و دیگر شرکتهای فعال جهان در بخش معدن تبدیل میکند. چالش اصلی شرکت کودلکو ذخایر تحت مدیریت، تعداد پروژهها و ترازنامه این شرکت نیست بلکه مشکل اصلی این شرکت، نحوه اجرای این پروژهها است.
وی در ادامه بیان کرد: اجرای بسیاری از پروژهها به تاخیر افتاده و مدریت آن به شرکت دیگر واگذار شده است و یا اجرای آن برای شرکتها بسیار هرینهبردار خواهد بود. این موضوعی است که باید به طور قابل توجهی بر بهبود آن تمرکز کرد.
نگرانی در مورد کمبود عرضه مس، به عنوان یک عامل تعیینکننده در گذار به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، به دلیل استفاده از آن در زیرساختهای دستگاههای شارژ و باتری برای وسایل نقلیه الکتریکی، تاسیسات تولید برق و توسعه زیرساختهای مبتنی بر انرژیهای بادی یا خورشیدی وجود دارد. اندرو کول، تحلیلگر موسسه «Fastmarkets» پیشبینی کرده است که بازار جهانی مس تصفیهشده در سال ۲۰۲۳، با کسری ۳۴۰ هزار تنی مواجه خواهد شد.
پاچکو مطرح کرد: این موضوع چند جبهه را در برگرفت و با همهگیری کرونا، شدت آن افزایش یافت. این امر باعث شد که بسیاری از عملیاتهای اکتشافی و مهندسی جهان در نزدیکی پروژههای معدنی متوقف شود. مشکل دیگر این شرکت، در احداث واحدها است. میزان بهرهوری در سطح جهانی در دهه گذشته به استثنای احداث واحدها که وضعیت رکود در آن حاکم بوده، در بیشتر بخشهای اقتصادی بهبود یافته است.
وی در ادامه تاکید کرد که این شرکت با پیمانکار شرکت «Rajo Inca» از نظر فعالیتهای باطلهبرداری پیش از تولید با مشکل مواجه شد و از آن زمان، کار با تیمهای خود و پیمانکاران جدید را با هدف افزایش تولید تا اواسط سال ۲۰۲۴ از سر گرفت.
این پروژهها، بخشی از برنامه این شرکت برای حفظ تولید از طریق جایگزینی تدریجی معادن با عمر مفید در شرف اتمام و سنگ معدن با عیار پایین با پروژههای با ساختارهای جدید است. حدود ۷۵ درصد از حجم کل تولید شرکت کودلکو تا سال ۲۰۳۰، از این پروژهها با ساختار جدید تامین خواهد شد.
شرکت کودلکو، در حال آماده شدن برای ایفای نقش خود در روند ملیسازی صنعت لیتیوم شیلی است. پاچکو در این رابطه به موسسه «Fastmarkets» خبر داد که این مسئله، به دنبال اعلام سیاست پیشنهادی کشور شیلی برای مواد اولیه حیاتی آشکار شد.
وی در مصاحبه خود در کنفرانش سالانه مس «CESCO» در شهر سانتیاگو شیلی عنوان کرد: دلایل زیادی وجود دارد که این شرکت برای ایفای نقش در روند ملیسازی صنعت لیتیوم شیلی انتخاب شده است.
شرکت کودلکو خود را برای مواجه با این چالش آماده کرده است. این شرکت به عنوان بزرگترین تولیدکننده مس در شیلی؛ آمادگی خود را جهت ایفای نقش محول شده طبق آنچه دولت شیلی در راستای ملیسازی صنعت لیتیوم تعریف کرده است، اعلام میکند.
این شرکت تاکید کرد که مجوزهای استخراج و تولید لیتیوم خود را دریافت کرده است. به علاوه، شرکت کودلکو تجربه طولانی در توسعه پروژهها، گسترش تجارت، تامین مالی و مسائل حقوقی دارد و در اجرای پروژههای دیگر با سایر شرکتهای معدنی همکاری کرده است. شرکت کودلکو، آماده ایفای نقش خود در اجرای اهداف تعیین شده در روند ملیسازی صنعت شیلی است.
این اظهارات در حالی مطرح شد که شیلی برنامههای خود برای شرکت کودلکو در راستای تصاحب اکثریت سهام در ثبت قراردادهای آینده تولید لیتیوم و در عین حال حفظ تعهد به حق بهرهبرداری شرکتهای فعلی این معادن در شیلی را فاش ساخت. دولت شیلی اعلام کرد که قصد دارد قانونی را در مجلس این کشور برای ایجاد یک شرکت دولتی برای تولید لیتیوم به تصویب برساند.
این اقدام در حالی انجام میشود که کشورهای جهان برای تامین منابع لیتیوم خود که یک ماده حیاتی در تولید باتری خودروهای الکتریکی است، تلاش میکنند. شیلی، دارای بزرگترین ذخایر لیتیوم در جهان است و دومین تولیدکننده بزرگ این ماده در جهان به شمار میآید.
در حال حاضر، شرکت کودلکو حدود ۷۰ تا ۸۰ میلیون دلار برای انجام اقدامات اکتشافی در شورهزار «Salar de Maricunga» در منطقه آتاکامای شمالی شیلی هزینه کرده است. سیاست جدید دولت در قبال ملیسازی صنعت لیتیوم، در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ به تصویب مجلس شیلی خواهد رسید و بر مجوزهای تولید و استخراج فعلی این ماده تاثیری نخواهد گذاشت، اما مطمئنا پیامدهایی برای تولیدکنندگانی که مجوزهای آنها منقضی میشود، خواهد داشت.
در حال حاضر، شرکت «SQM» شیلی یکی از تولیدکنندگان بزرگ لیتیوم در شورهزار آتاکامای شیلی به شمار میآید که بیش از یک سوم ذخایر لیتیوم جهان را در خود جای داده است. در همین رابطه، مجوز بهرهبرداری شرکت «SQM» از معدن لیتیوم در منطقه مذکور در سال ۲۰۳۰ منقضی میشود. طبق سیاست پیشنهادی دولت شیلی، این شرکت این اختیار را دارد که با شرکت کودلکو وارد همکاری شود و یا به طور کامل نسبت به اتمام فعالیت خود در معدن مذکور اقدام کند.
در عین حال شرکت «Albemarle»، تولیدکننده لیتیوم مستقر در ایالات متحده آمریکا، در معدن لیتیوم در شورهزار آتاکاما و همچنین در واحد تبدیل در شهرک صنعتی لانگرا، نزدیک شهر آنتوفاگاستا فعالیت دارد.
در رابطه با این معادن لیتیوم باید اعلام کرد که هنگام استخراج مواد اولیه از این شورهزارها، آب نمک حاوی لیتیوم از دریاچههای زیرزمینی به سطح زمین آورده و در حوضهای بزرگ تبخیر میشود. سپس محلول نمک باقیمانده آن در چندین مرحله فرآوری میشود تا زمانی که لیتیوم بهدست آمده، مناسب بهکارگیری در تولید باتریها شود.
این فرایند استخراج به دلیل افزایش خشکسالی، تهدید صنعت دامداری و داشتن تاثیرگذاری بسیار منفی بر محصولات کشاورزی در جوامع مجاور، بارها مورد انتقاد قرار گرفته است. در همین رابطه دولت شیلی، بدون ارائه جزئیات خاصی اعلام کرد که قصد دارد از فناوری استخراج مستقیم لیتیوم در آینده استفاده کند.
منبع: فلزات آنلاین