بورس انرژی، راهی برای خنثی کردن تحریم

به گزارش میمتالز، حامد صاحبهنر، کارشناس اقتصاد انرژی در پاسخ به این پرسش که گواهی سپرده نفتی چه تفاوتی با اوراق سلف نفت دارد؟ گفت: گواهی سپرده و یا بورس نفت تاریخچهای طولانی دارد و از سال ۸۰ دولتهای مختلف به دنبال این بودند که به طرق مختلف نفت را وارد بورس کنند.وی افزود: در گذشته، الگوی عرضه نفت به صورت فیزیکی در نظر گرفته شد، به طور مثال، فردی به صورت یکجا ۷۰۰ هزار بشکه نفت را خریداری و تحویل بگیرد که این امر از ابتدا به دلیل نبود بخش خصوصی توانمند و دارای بنیه مالی کافی، مشکل بود.صاحب هنر ادامه داد: در دولت گذشته اقدام جدیتری نسبتا انجام و سمت و سوی سلف و یا پیش فروش نفت گرفته شد که متاسفانه برای این موضوع هم یکسری ایرادات و ابهامات مطرح شد.این کارشناس اقتصاد انرژی اظهار کرد که سلف نفتی، بازار پیشفروش نفت به شمار میرفت و از این رو قیمتگذاری اوراق، دشوار بود. این اوراق سررسید مشخصی داشت و در زمان سررسید تسویه نقدی یا تحویل فیزیکی انجام میشد. در اوراق سپرده نفتی، هر برگه گواهی معادل یک بشکه نفت خام است که قابل نگهداری برای ۳۶ ماه بوده و پس از آن نیز به صورت نامحدود قابل تمدید است. از این رو میتوان با دید بلندمدت در این اوراق سرمایهگذاری کرد.وی عنوان کرد که در اوراق سلف، برای افزایش جذابیت کف قیمت تضمینی در نظر گرفتند که باعث جدایی بازار مالی نفت از بازار فیزیکی آن شد. به این ترتیب اوراق سلف نفتی تبدیل به اوراق تامین مالی شد و تعهدی نیز برای دولتهای آینده ایجاد کرد.به گفته کارشناس اقتصاد انرژی؛ در اوراق سپرده نفتی برای ارتباط میان اوراق و بازار فیزیکی، تضمین سود برداشته شد، اما با ابزارهای مشتقه جذابیت لازم برای پوشش ریسک فراهم شد.صاحب هنر تاکید کرد که ۳۰۰۰ هزار نفر ساعت برای طرح گواهی سپرده نفتی کار شده و این گواهی سپرده، راهی برای مردمی کردن نفت در ایران است.وی افزود: بورس انرژی راهی برای خنثی کردن تحریم است تا بتوان از طریق بورس به صورت شفاف، مستقیم و قابل دسترس نفت را عرضه کرد. منبع: پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)