به گزارش می متالز، صنعت زغالسنگ سال ۹۷ را با زغال ۵۱۰ هزار تومانی آغاز کرد؛ پس از یک مرحله افزایش نرخ، از ابتدای تیرماه هر تن زغال سنگ به ۶۱۲ هزار تومان رسید، اما ماجرا به همین جا ختم نشد و پس از کشوقوسهای فراوان، زغالسنگیها موفق به اخذ مجوز افزایش نرخ دیگری شدند.
طبق فرمول جدید قیمتگذاری زغالسنگ که مورد تایید شرکت ذوبآهن اصفهان، بهعنوان مصرفکننده عمده زغالسنگ ایران تا این لحظه، هم قرار گرفت؛ قیمت پایه هر تن زغالسنگ بر مبنای فرمول ۲۶.۵ درصد شمش فولاد خوزستان تعیین شد که از اول آذرماه این نرخ اعمال گردید.
این افزایش نرخ، نقطه عطفی در صنعت زغالسنگ ایران محسوب میشود، با توجه به اینکه زغالسنگیها نشان دادند دیگر بهراحتی از مواضع خود کوتاه نمیآیند و به نظر میرسد با بهرهبرداری از طرح ۱.۷ میلیون تنی فولاد به روش کوره بلند میدکو در منطقه کرمان و ورود یک خریدار جدی برای زغالسنگ کشور، احتمالا در سال ۹۸ باید منتظر قدرتنمایی و چانهزنی بیشتر صنعت زغالسنگ کشور باشیم.
سعید صمدی دبیر انجمن صنفی زغال سنگ ایران در خصوص چشمانداز صنعت زغالسنگ ایران در سال ۹۸ بیان کرد: مهمترین اتفاق سال ۹۷، تعیین تکلیف نرخ زغالسنگ برای بلندمدت بود و با تعیین فرمول قیمتگذاری زغالسنگ ایران بر مبنای ۲۶.۵درصد شمش فولاد خوزستان، صنعت زغالسنگ کشور به شرایطی دست یافت که در صورت افزایش قیمتهای جهانی، قیمت زغالسنگ هم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت ضمن آنکه با وجود تعیین فرمول مذکور و افزایش نرخ زغالسنگ، باز هم زغالسنگ داخلی از محصولات وارداتی ارزانتر بوده و از مزیت رقابتی در بازار داخل برخوردار هستیم.
وی افزود: با بهرهبرداری از طرح کارخانه کوره بلند میدکو، زغالسنگ ایران خریدار جدیدی هم پیدا خواهد کرد و این قضیه مزایایی برای صنعت زغالسنگ کشور خواهد داشت.
صمدی ادامه داد: در نظر داشته باشید که در حال حاضر زغالسنگ استخراج شده، جوابگوی نیاز بازار داخل نیست و واردات هم انجام میشود و با حضور خریداری دیگر و افزایش تقاضای زغالسنگ، نیاز به واردات تشدید خواهد شد اما واردات هزینه بیشتری به مصرفکنندگان زغالسنگ تحمیل میکند و دشواریهای خاص خود را دارد.
این کارشناس صنعت زغالسنگ اظهارکرد: با توجه به ذخیره قطعی یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تنی زغالسنگ در کشور، امکان تمرکز بیشتر بر این حوزه و اجرای طرحهای افزایش ظرفیت و تجهیز معادن را خواهیم داشت. قیمتهای جدید زغالسنگ، سرمایهگذاری در این زمینه را توجیهپذیر کرده است. در واقع با منطقی شدن قیمت زغالسنگ، حرکت مثبت این صنعت روی ریل توسعه آغاز شده است.
وی در رابطه با بهای تمام شده صنعت در سال ۹۸ گفت: بخش عمده بهای تمام شده صنعت زغالسنگ مربوط به هزینههای دستمزد کارگران است. اگر چه با توجه به افزایش نرخ حقوق و دستمزد در سال ۹۸، بهای تمام شده صنعت هم افزایش خواهد یافت؛ اما افزایش بهای تمام شده همچون برخی صنایع ارزبر، چشمگیر و شدید نخواهد بود. این موضوع، مزیتی برای صنعت زغالسنگ محسوب می گردد.
صمدی در خاتمه تصریح کرد: هنوز بزرگترین تولیدکننده زغالسنگ ایران، که تامین کننده تقریبا ۴۵درصد از این ماده معدنی کشور است، وارد بازار سرمایه نشده و امیدواریم در آینده شاهد حضور پررنگتر شرکتهای زغالسنگی در بازار سرمایه باشیم. این اتفاق، سهامداران را به حامیان حقوق زغالسنگی ها تبدیل می کند و شرایط برای فعالان این صنعت، مناسب تر خواهد شد.