به گزارش میمتالز، نفیسه آزاد، جامعه شناس ایرانی در سخنرانی خود در پنل مسوولیت اجتماعی شرکتی و الزامات تعامل با جامعه در دومین رویداد توسعه پایدار در صنعت معدنکاری، به اهمیت توجه به نیازهای واقعی جامعه محلی در پروژههای مسوولیتپذیری اجتماعی اشاره کرد و گفت: یک پروژه مسوولیتپذیری اجتماعی باید حساس و تأثیرپذیر از جامعه محلی اطراف خود باشد. نباید بر اساس فرضیات و پیشفرضهای خودمان، برای جامعه محلی برنامهریزی کنیم. باید نیازهای واقعی جامعه محلی را شناسایی کنیم و بر اساس آن، پروژه خود را طراحی کنیم.
آزاد افزود: رویکرد کل نگر و یکپارچه در پروژههای مسوولیتپذیری اجتماعی ضروری است. نباید فقط به یک جنبه از زندگی جامعه محلی توجه کنیم. باید به تمام جنبههای زندگی اجتماعی، اقتصادی، آموزشی، محیط زیستی و… توجه داشته باشیم.
وی همچنین گفت: سلامت و امراض، یک موضوع پیچیده است که نمیتوان آن را فقط در بیمارستان خلاصه کرد. سلامت، موضوعی اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و محیط زیستی است. رویکرد ما در پروژههای مسوولیتپذیری اجتماعی باید مبتنی بر سازگاری با محیط باشد، نه الزاماً تغییر در محیط.
این جامعه شناس ایرانی ادامه داد: توانمندسازی جامعه محلی، یکی از اهداف اصلی پروژههای مسوولیتپذیری اجتماعی است. توانمندسازی همیشه به معنای تغییر در ساختار بافت جامعه نیست. گاهی اوقات، توانمندسازی میتواند از طریق ایجاد وفاق و اشتراکات محلی انجام شود.
مهدیه پورشاد، رئیس کمیته روابط بینالملل و کارآفرینی اجتماعی در این پنل اظهار داشت: مسوولیت اجتماعی، رفتاری است که سازمانها برای ایفای نقش خود در جامعه و محیط زیست اتخاذ میکنند. این رفتار، باید مبتنی بر ارزشهای اخلاقی و اجتماعی و به نفع جامعه و محیط زیست باشد. تغییرات اقلیمی، یکی از مهمترین چالشهای قرن حاضر است. این تغییرات، تأثیرات منفی گستردهای بر جامعه و محیط زیست دارد. نکته اصلی این است که چگونه و به چه شکلی میتوانیم بهترین اثر را برای کاهش اثر منفی در برنامه ریزیها اجرا کنیم. امیدوارم تمام بنگاههای اقتصادی سکوی خلق ارزش باشند.
سعید عسکرزاده، دبیر انجمن سنگ آهن ایران نیز در این پنل تصریح کرد: جهان امروز، جهان VUCA است. این بدان معناست که جهان امروز، دنیایی با عدم قطعیت، نوسان، پیچیدگی و ابهام است.
وی افزود: در چنین جهانی، سازمانها باید به دنبال راههایی برای افزایش ارزش خود باشند. مسوولیت اجتماعی، یکی از راههای افزایش ارزش سازمانها است. مسوولیت اجتماعی، باید مبتنی بر افزایش ارزش باشد. این بدان معناست که سازمانها باید در فعالیتهای مسوولیت اجتماعی خود، به دنبال خلق ارزش برای جامعه و محیط زیست باشند.