تاثیر مدیریت عرضه و تقاضا در تقویت ارزش پول ملی

‌می‌متالز - سید شمس‌الدین حسینی گفت:به هر میزان که ما نیروی عرضه را تقویت و همچنین موضوع تقاضا را مدیریت کنیم ارزش پول ملی ثبات بهتری پیدا خواهد کرد.

به گزارش می‌متالز، سید شمس‌الدین حسینی، با اشاره به راهکار‌های بلند مدت برای حفظ ارزش پول ملی، گفت: پول ملی و یا حفظ ارزش پول ملی، متاثر از ۲ موضوع عرضه و تقاضاست.

منتخب مردم «تنکابن» در مجلس دوازدهم تاکید کرد: به هر میزان که ما نیروی عرضه را تقویت و همچنین موضوع تقاضا را مدیریت کنیم ارزش پول ملی ثبات بهتری پیدا خواهد کرد.

حسینی با اشاره به تاثیر انتظارات - همه انتظارات اقتصادی - به عنوان عامل سوم در مبحث حفظ ارزش پول ملی بیان کرد: به واقع مبحث انتظارات یا منجر به تغییر در عرضه و یا تقاضا خواهد شد؛ بنابراین ما باید در دو محور عوامل موثر بر بازار ارز را کنترل کنیم که این موضوعات منتج به عوامل اقتصادی و غیراقتصادی می‌شود.

وی با بیان اینکه عوامل اقتصادی به تیم اقتصادی دولت و مدیریت آن باز می‌گردد ادامه داد: به عنوان مثال سیاست ارزی و اینکه ما در این بخش به چه سمتی حرکت خواهیم کرد از جمله مواردی است که بانک مرکزی و دستگاه‌های اقتصادی باید آن را مد نظر قرار دهند، لذا ما باید سیاست ارزی مان را به گونه‌ای تنظیم کنیم که تا جایی که ممکن است منجر به افزایش تولید صادرات محور شود.

منتخب مجلس دوازدهم با بیان اینکه ما باید حوزه واردات را به درستی مدیریت کنیم، تاکید کرد: نباید واردات سرکوب شود. به واقع مدیریت واردات بدین معناست که ما واردات را به جهت واردات پشتیبان تولید مد نظر قرار دهیم و آن را هدایت کنیم.

حسینی با اشاره به مباحث مربوط به مدیریت انتظارات در کشور تاکید کرد: مدیریت انتظارات حائز دو بخش است و یکی از بخش‌های آن مربوط به عوامل اقتصادی و بخش دیگر آن به عوامل غیر اقتصادی باز می‌گردد.

وی با بیان اینکه ما باید درک کنیم که اقتصاد بخشی از امور اجتماعی نیز است و اقتصاد کلان بخشی از کل اقتصاد است و سرانجام بازار ارز هم یکی از بازار‌های کلان کشور قلمداد می‌شود، گفت: اگر ما این مسائل را به درستی درک کنیم به این قدرت دست پیدا می‌کنیم که در چند سطح، به مدیریت حفظ ارزش پول ملی توجه داشته باشیم.

این نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه با اشاره به تاثیر پیمان‌های پولی یک یا چند جانبه در حفظ ارزش پول ملی اظهار کرد: پیمان‌های چند جانبه حائز وزنی هستند و نباید فکر کنیم که ما با پیمان‌های چند جانبه می‌توانیم تمام مشکلات و مسائلمان را برطرف کنیم. همچنین در پیمان‌های یک و یا چند جانبه در نهایت پولی مبنای تسویه قرار خواهد گرفت، لذا این موارد از جمله نکات مورد اهمیت است و ما نباید آثار یک مولفه را زیاده نمایی و یا حتی آن را کم کنیم.

منبع: خبرگزاری مجلس شورای اسلامی (خانه ملت)