به گزارش میمتالز، با وجود اینکه دولت بایدن به کمک قوانین موثری مانند قانون کاهش تورم و قانون سرمایهگذاری و مشاغل زیربنایی، به عنوان بزرگترین طرفدار انرژیهای تجدیدپذیر ظاهر شد، معیارهای کلیدی نشان میدهد صنعت نفت و گاز آمریکا در دوران بایدن، شکوفا شده است.
سود پنج شرکت نفتی بزرگ سهامی عامل شامل اکسون موبیل، شورون، بریتیش پترولیوم، توتال انرژی و شِل، در سه سال نخست دولت بایدن، به ۴۱۰ میلیارد دلار صعود کرد که افزایش ۱۰۰ درصدی در مقایسه با مدت مشابه ریاستجمهوری ترامپ داشت و این افزایش به مدد صعود قیمت نفت پس از جنگ روسیه در اوکراین روی داد.
سرمایهگذاران نفت و گاز در دولت بایدن، پاداش قابلتوجهی گرفتند، به طوری که سهام انرژی از زمان حضور بایدن در کاخ سفید، ۱۱۷ درصد جهش کرده، در حالی که در دوره مشابه در زمان ترامپ، ۴۹ درصد کاهش داشت.
و اکنون سیتی پیشبینی کرده است که بخش انرژی آمریکا تحت ریاستجمهوری هریس، تا حد زیادی ادامه سیاستهای بایدن خواهد بود، در حالی که ریاستجمهوری ترامپ به دلیل تعرفههای تجاری، سیاستهای دوستدار نفت و گاز، مقرراتزدایی و فشار بر اوپک پلاس برای تولید بیشتر نفت، میتواند برای بخش انرژی منفی باشد.
شعارهای «حفاری کن، عزیزم، حفاری کن» ترامپ در کنوانسیون جمهوریخواهان، ظاهرا اتفاق بدی برای قیمت نفت بود. جمهوریخواهان بارها از سیاستهای اقلیمی بایدن انتقاد کرده و مدعی شدهاند آنها با محدود کردن تولید نفت و گاز آمریکا و افزایش قیمت سوخت، استقلال انرژی آمریکا را تهدید میکنند.
بایدن در اقدامی جنجالی، پروژه خط لوله «کی استون ایکس ال» را که برای وارد کردن حجم بیشتری نفت از کانادا به پالایشگاههای آمریکا طراحی شده بود، لغو کرد و ظاهرا در اقدامی به منظور جلب نظر رایدهندگان طرفدار محیط زیست، صدور مجوزهای جدید صادرات گاز طبیعی مایع (ال ان جی) را در سال ۲۰۲۳، متوقف کرد.
با این حال، تولید نفت خام و گاز طبیعی آمریکا در دوران بایدن، به بالاترین حد خود رسید. تولید نفت از جمله میعانات در آمریکا، به طور متوسط ۱۲.۹ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۳ بود که رکورد قبلی آمریکا و جهانی ۱۲.۳ میلیون بشکه در روز را که در سال ۲۰۱۹ ثبت شده بود، شکست. میانگین تولید ماهانه نفت، با بیش از ۱۳.۳ میلیون بشکه در روز، رکورد ماهانه جدیدی را در دسامبر ۲۰۲۳ ثبت کرد.
گلدمن ساکس پیشبینی کرده است که تولید آمریکا در سال میلادی جاری، ۵۰۰ هزار بشکه دیگر در روز رشد خواهد کرد و ۶۰ درصد از رشد تولید غیراوپک را تشکیل میدهد.
تولیدکنندگان آمریکایی در سالهای اخیر، تمایل چندانی به افزایش چشمگیر تولید نشان ندادهاند و در عوض، بر انضباط مالی و بر سوددهی به سهامداران متمرکز شدهاند. از این رو، معلوم نیست که ترامپ چگونه با پیام خود، مدیران ارشد نفت آمریکا را به افزایش تولید، تشویق خواهد کرد.
همانطور که میتوان پیشبینی کرد، بخش انرژیهای تجدیدپذیر ممکن است در دوره دوم ریاستجمهوری ترامپ دچار مشکل شود. شرکت تحلیل انرژی «وود مک کنزی» پیشبینی کرده است که یک دوره دیگر ریاستجمهوری ترامپ، انتشار کربن را تا سال ۲۰۵۰، یک میلیارد تن بیشتر افزایش میدهد و زمان اوج تقاضا برای سوختهای فسیلی را حداکثر ۱۰ سال بیشتر از پیشبینیهای فعلی به تاخیر میاندازد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، «وود مک کنزی» پیشبینی کرده که مجموع هزینههای بخش انرژی آمریکا تحت سیاستهای فعلی، تا سال ۲۰۵۰، حدود ۷.۷ تریلیون دلار خواهد بود، اما این رقم در صورت ریاستجمهوری ترامپ و کاهش حمایت سیاستی از انرژی کم کربن و بهبود زیرساختها، یک تریلیون دلار کمتر خواهد شد. این میتواند به اتفاق مثبتی برای گاز طبیعی تبدیل شود و تقاضا را تا سال ۲۰۳۰، به میزان ۶ درصد یا ۶ میلیارد فوت مکعب در روز افزایش دهد.
در یک اتفاق خوب دیگری برای نفت آمریکا، ترامپ احتمالا تلاش خواهد کرد صادرات نفت ایران را محدود کند و مانع رشد به کارگیری خودروهای برقی شود. تحلیلگران کالای بانک استاندارد چارترد، هفته گذشته گزارش کرده بودند صادرات نفت ایران، جهش پیدا کرده است.
صادرات نفت ایران که پس از خروج یکجانبه آمریکا از توافق برجام در دوره اول ریاستجمهوری ترامپ در سال ۲۰۱۸، از محدودیتهای واشنگتن متاثر شده بود، در دوران ریاستجمهوری بایدن، روند رو به افزایشی پیدا کرد.