به گزارش میمتالز، این طرح، توسعه در بخش ظرفیت تایرهای رادیال را هدف قرار داده بود. تا دهه ۷۰میلادی، لاستیکهای بایاس مالک اصلی جادهها بودند، اما با ورود لاستیکهای رادیال به صنعت خودرو تا چند دهه تولید تایر به دو مدل بایاس و رادیال محدود میشد. امروزه لاستیکهای رادیال جزو محبوبترینها قرار دارند.
لاستیک رادیال دارای چند لایه پوششی است و پوشش بیرونی این تایر عمدتا از تسمههای فولادی با روکش لاستیک که آج نام دارد و لایه دوم که زیر آج قرار میگیرد از چند سیم یا نخ پلیاستر درهم تنیده تشکیل شده است.
در بافت لایههای این لاستیک نخ یا سیم به سه روش مورب یعنی ۹۰درجه عمود بر مرکز تایر، بهصورت شعاعی و دایرههایی با مرکز مشترک دیده میشود. لاستیک رادیال نسبت به لاستیک بایاس قیمت بیشتری دارد. با اینحال گرانتر بودن جنس به معنای تشخیص تایر رادیال نیست.
بهترین و تنهاترین راه تشخیص لاستیک رادیال وجود نماد R بعد از اعداد که مربوط به اندازه فاق است، به عنوان مثال ۲۲۵.۵۵R۱۶ خواهد بود. لاستیک رادیال دارای خطوط عرضی شعاعی است که عمود بر جهت حرکت میکند. این ویژگی باعث میشود گرما کمتر تولید شود و همچنین سواری نرمتری را تجربه کنید. همچنین در هنگام تولید این نوع لاستیک از الیاف انعطافپذیر استفاده میشود که منجر به بالا رفتن کیفیت و انعطاف دیواره لاستیک خواهد شد.
از دیگر مزایای لاستیک رادیال میتوان به مواردی همچون محافظت از فضای داخلی و چسبندگی زیاد به جاده به دلیل وجود آج، عمر و دوام طولانی بهخاطر وجود تسمههای استیل که باعث سفتی آج میشوند، بالا رفتن قدرت مانور بهدلیل وجود لایه مارپیچی روی بدنه لاستیک، سواری راحت و نرم بهدلیل دیوارهای جانبی انعطافپذیر، مقاومت بالا در برابر ضربه، جسم خارجی و خرابی جاده، کاهش مصرف سوخت بهدلیل مقاومت کمتر در برابر چرخش و لرزش کمتر اشاره کرد.
توضیحات در خصوص تشریح برنامههای شرکت لاستیک یزد جهت تکمیل طرحهای توسعه شرکت، فاز اول پروژه طرح افزایش ظرفیت محصولات رادیال از تعداد ۷ هزار حلقه به ۹ هزار حلقه در روز را با موفقیت به بهرهبرداری رسانیده است و فاز دوم برای رسیدن به تعداد ۱۲ هزار حلقه در روز را در دست اجرا دارد که براساس برنامه زمانبندی اولیه مقرر بود طرح تا پایان سال ۱۳۹۹ به بهرهبرداری برسد.
بدینمنظور با نصب و راهاندازی بخشی از ماشینآلات مورد نیاز این فاز توسعه، تعداد هزار حلقه تولید در روز به بهرهبرداری رسیده است. اما به دلیل شرایط تحریم بینالمللی، مابقی ظرفیت فاز دوم پروژه تا پایان سال ۱۴۰۳ به بهرهبرداری خواهد رسید و تعداد ۲ هزار حلقه تایر به تولید روزانه شرکت افزوده خواهد شد.
هزینه برآوردی کل این طرح حدود ۵۹۹ میلیارد تومان بوده، اما مخارج انجامشده تا پایان سال ۱۴۰۲ برابر با ۲۱۰ میلیارد تومان ثبت شده است. به این ترتیب هزینههای برآوردی برای تکمیل این طرح ۳۹۰ میلیارد تومان درنظر گرفته شده است.
تا پایان سال ۱۴۰۱ درصد پیشرفت فیزیکی این طرح ۸۵درصد بود و پس از گذشت یکسال این میزان به ۸۷ درصد رسید؛ درحالحاضر تاریخ برآوردی بهرهبرداری اسفندماه ۱۴۰۳ اعلام شده است.