چالش‌های تغییر ریل در صنایع فولاد ایران

به گزارش می‌متالز، «پیمان افضل» عضو هیات مدیره انجمن زمین‌شناسی ایران، در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر تا چه میزان بخش انرژی برای صنایع پیشران مانند صنایع فولادی مزیت محسوب می‌شود؟ گفت: اگر تحریم‌ها را کنار بگذاریم، بحث زیرساخت‌های انرژی در ایران اهمیت بسیاری دارد. طی چهار دهه گذشته وقتی دولت‌ها می‌خواستند کارنامه ارائه دهند، همواره گفته‌اند که در حجم وسیعی برق‌رسانی و گازرسانی انجام دادیم و یک شبکه سراسری ایجاد کردیم، اما این شبکه سراسری موجب اتلاف ۲۵ درصد برق و گاز در سراسر کشور شده است، اتلافی که به دلیل فرسودگی و طراحی نادرست شبکه در خیلی از موارد اتفاق افتاده است.

انرژی خورشیدی در کارخانه‌های فولادسازی

او با اشاره به جانمایی اشتباه بسیاری از کارخانه‌های فولادسازی و اثر آن بر اکوسیستم بسیاری از مناطق ایران توضیح داد: در این بین فولادسازان از زمان دولت آقای روحانی خودشان دست به کار شدند و شروع به ساخت نیروگاه به خصوص نیروگاه‌های خورشیدی کردند. نیروگاه‌هایی که سرآمد آن فولاد مبارکه با طرح ۶۵۰ مگاواتی‌اش بود که قرار است به زودی ۱۳۰ مگاوات آن به بهره‌برداری برسد.

این استاد تمام معدن با بیان اینکه نیروگاه فولاد مبارکه اصفهان بزرگ‌ترین نیروگاه برق خورشیدی کشور است: در حال حاضر فولاد بردسیر و فولاد خوزستان از نیروگاه‌های ۱۰ و ۲۰ مگاواتی استفاده می‌کنند و شرکت ملی مس نیروگاه ۳۰ مگاواتی را در شهر بابک تاسیس کرده است. غیر از این مساله نیز بحث تصفیه آب خلیج فارس و دریای عمان وجود دارد که صنایع معدنی و به ویژه فولادی‌ها در مورد احداث آن اقدام کرده‌اند.

طرح‌های توسعه‌ای باید به منطقه مکران بروند

افضل با تاکید بر این‌که باید طرح‌های توسعه‌ای فولادی در مناطق کویری و خشک ایران متوقف و ممنوع شود، گفت: از این به بعد هر طرح توسعه‌ای که قرار است انجام بگیرد باید در سواحل جنوبی، به ویژه در منطقه مکران و در نزدیکی بندر چابهار متمرکز شود. این کار، هم برای صادرات، هم برای استفاده از آب و هم بهره‌گیری از انرژی خورشیدی، بسیار موثر است، چراکه دیگر مناطق مرکزی و شمالی کشور توان جذب چنین صنایعی را ندارد.

او ادامه داد: دومین موضوعی که وجود دارد این است که باید بررسی کنیم و ببینیم که فولادسازی در دنیا به کدام سمت رفته است؟ فولادسازی نوین جهانی به سمتی می‌رود که از سوخت‌های مثل هیدروژن مایع استفاده کند و نه از زغال سنگ یا گاز طبیعی. باید این را در نظر داشته باشیم که اگر به ازای تولید فولاد، کربن زیادی تولید کنیم به مرور خیلی از بازار‌ها را از دست خواهیم داد. اتحادیه اروپا به ازای محصولات صادراتی که از کشور‌هایی مثل ایران صادر می‌شود و دارای کربن هستند، جریمه می‌گذارد. از این جهت باید بر این اساس صنایع فولادی‌مان را تغییر بدهیم و آن را به‌روز کنیم.

چین به سمت فولادسازی کیفی حرکت کرده است

عضو هیات مدیره انجمن زمین‌شناسی ایران با تاکید بر اینکه کشور چین به سمت فولادسازی کیفی حرکت کرده و بر این اساس تولید فولاد خود را به نصف کاهش داده، اما محصولات خود را با دو برابر قیمت تولید می‌کند تاکید کرد: کشور چین به عنوان بزرگ‌ترین فولاساز دنیا از کمی‌گرایی به کیفی‌گرایی حرکت کرده است.

افضل با بیان اینکه دولت در ایران دیگر توان پرداخت یارانه انرژی ندارد گفت: اینکه بگویم دولت همچنان باید یارانه سوخت، برق و گاز بدهد، دیگر پذیرفتنی نیست. در حال حاضر ۱۲۷ میلیارد دلار در سال یارانه پنهان پرداخت می‌شود که ۴۲ میلیارد آن متعلق به برق است. دولت باید، منابع را به سمت نوسازی سیستم انرژی ببرد و انرژی کشور را به انرژی خورشیدی و پاک سویچ کند، اما باید این را در نظر داشته باشیم که دولت دیگر توان پرداخت یارانه انرژی را ندارد.

فولادی‌ها انرژی ارزان را فراموش کنند

این استاد تمام معدن، در جمع‌بندی صحبت‌هایش گفت: فولادساز‌های ما هم باید این را مدنظر داشته باشد که دیگر بحثی به نام انرژی ارزان وجود ندارد. البته در این میان هم سیاست‌های دولت باید عوض شود. دولت اگر مثل همه جای دنیا باید امکان را برای شهروندان فراهم کند که خودشان در منزل خود سلول خورشیدی بگذارند و بتوانند نیازشان را تامین کنند و صنایع هم بر این اساس عمل کنند.

منبع: پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)