
به گزارش میمتالز، برای نخستین بار در میانه فروردینماه با کسری تولید برق نسبت به میزان تقاضای برق مواجه شدیم و بهتبع آن خاموشیهای برنامهریزی شده در نقاط مختلف کشور آغاز شد.
رشد حدودا ۲ درجهای دمای هوا نسبت به سالهای نرمال در میانه فروردینماه، موجب شد تا در شهرهای جنوبی کشور، کولرهای گازی زودتر از هر سال بهمدار بیاید و در مجموع کشور، با رشد ۸ درصدی مصرف برق نسبت به زمان مشابه سال قبل روبهرو شدیم.
این رشد پیشبینی نشده مصرف برق، برنامهریزیهای صنعت برق را به چالش کشید و درحالی که برنامهریزی شده بود تا تأخیر در تعمیرات واحدهای حرارتی با کار ۳ شیفته و شبانهروزی در روزهای فروردین و اردیبهشت جبران شود و پیرو این تصمیم، بخش قابل توجهی از واحدهای گازی و بخاری به علت تعمیرات دورهای و اساسی از مدار خارج بودند و همچنین نیروگاه اتمی بوشهر نیز برای سوختگذاری از مدار خارج شده بود، شبکه با رشد تقاضا، بیش از برآوردها مواجه شد و در نتیجه به خاموشیهای برنامهریزی شده بخش خانگی در نخستین ماه سال رسیدیم.
استفاده از ظرفیت ۱۲ هزار مگاواتی نیروگاههای برقآبی نیز برای جبران کسری برق شبکه میسر نشد. از یکسو کم بارشیهای ناشی از پنجمین سال خشک پیاپی، وضعیت ذخایر سدها را در شرایطی قرار داده که امکان بهرهگیری از ظرفیت برقآبیها در سال جاری یکسوم سال قبل برآورد میشود و از سویی دیگر، همین ظرفیت برق آبیها را باید برای روزهای گرمتر که ناترازی برق تشدید میشود، نگه داریم.
با وجود ظرفیت اسمی ۹۵ هزار مگاواتی برق و در شرایطی که در حال آمادگی کامل نیروگاهها، ظرفیت عملی تولید میتواند به ۶۵ هزار مگاوات برسد، برای پیک ۵۰ هزار مگاواتی تقاضای برق در روزهای جاری، امکان پاسخگویی کامل وجود ندارد؛ چرا که نیروگاههای برقآبی وابسته به وضعیت بارشها، نیروگاه اتمی بوشهر نیازمند تجدید سوختگذاری و نیروگاههای حرارتی که همواره وابسته به تأمین مناسب سوخت فسیلی بودهاند، نیازمند تعمیرات دورهای و اساسی هستند.
در این بین، جای نیروگاههای تجدیدپذیر خالی است. ظرفیت اسمی تولید برق تجدیدپذیر درحال حاضر حدود ۱۶۰۰ مگاوات است که از نظر ظرفیت اسمی، حدود ۱.۷ درصد ظرفیت تولید برق کشور را بهخود اختصاص داده؛ اما در عمل، برق تجدیدپذیر همچنان زیر یکدرصد از نیاز برقی کشور را تأمین میکند.
بررسی سهم انرژیهای تجدیدپذیر و پاک از تولید برق (ناویژه) کشور در سالهای مختلف بدین صورت است.
همانطور که در جدول بالا مشخص است، سهم تولید برق تجدیدپذیر از کل تولید برق کشور در سال ۱۴۰۳ (تا پایان پاییز) به ۰.۷۱ درصد رسیده است.
حال اگر در طی سالهای قبل، ضرورت تغییر پارادایم توسعه صنعت برق با توسعه انرژیهای تجدیدپذیر از سوی مسوولان درک میشد و در دستور کار قرار میگرفت و امروز به جای سهم کمتر از یکدرصد تولید برق تجدیدپذیر در تأمین نیاز برقی کشور، بیش از ۱۰ درصد از تأمین برق کشور با تجدیدپذیرها صورت میگرفت؛ بدون شک خاموشیهای بهاره اتفاق نمیافتاد.
در ۷ ماه نخست فعالیت دولت چهاردهم (ابتدای شهریور تا پایان اسفند ۱۴۰۳) با افزایش ۴۰۰ مگاواتی ظرفیت اسمی تولید برق تجدیدپذیر، متوسط افزایش ظرفیت تولید برق تجدیدپذیر به ماهانه ۵۷ مگاوات رسید.
اگرچه این نرخ رشد، نسبت به گذشته افزایش محسوسی دارد؛ اما نسبت به نیاز کشور در زمینه توسعه تجدیدپذیرها، هدفگذاری ۳۰ هزار مگاواتی دولت چهاردهم در زمینه توسعه ظرفیت برق تجدیدپذیر در ۴ سال و حتی هدفگذاری ۱۲ هزار مگاواتی برنامه هفتم توسعه، یک حرکت لاکپشتوار و بسیار کُند محسوب میشود که اگر دولت چهاردهم در زمینه توسعه تجدیدپذیرها با سرعت ۷ ماه نخست فعالیت خود، مسیر را ادامه دهد، بههیچ وجه به هدفگذاریهای این حوزه دست پیدا نخواهیم کرد.
منبع: خبرگزاری تسنیم