ظرفیت باتری‌های برق شهری استرالیا از نیروگاه‌های زغال‌ سنگ فراتر می‌رود

به گزارش می‌متالز به نقل از مدیریت ارتباطات بورس انرژی ایران، به گفته وب‌سایت reneweconomy، شرکت سینرژی تأیید کرد: پروژه عظیم باتری شهر «کالی» در استرالیای غربی، با ظرفیت ۵۰۰ مگاوات و ۲،۰۰۰ مگاوات - ساعت، مراحل پایانی راه‌اندازی را طی می‌کند و انتظار می‌رود تا پایان سال جاری میلادی به بهره‌برداری کامل برسد. این پروژه، باتری کالی را به دومین باتری بزرگ کشور از نظر ظرفیت ذخیره‌سازی تبدیل می‌کند و آن را درست پس از پروژه ۵۶۰ مگاواتی شرکت «نئون استرالیا» که آن هم به‌تازگی در همان منطقه راه‌اندازی شده، قرار می‌دهد.

اهمیت راه‌اندازی باتری کالی در آن است که مجموع ظرفیت ذخیره‌سازی سینرژی را به بیش از ۸۰۰ مگاوات (و نزدیک به ۳،۲۰۰ مگاوات - ساعت) افزایش می‌دهد. این رقم از ظرفیت ۷۴۰ مگاواتی نیروگاه‌های زغال‌ سنگ باقی‌مانده این شرکت در تأسیسات قدیمی «موجا» و «کالی» بیشتر است؛ نیروگاه‌هایی که قرار است تا پایان دهه جاری برای همیشه تعطیل شوند.

هیچ تولیدکننده برق سنتی دیگری در استرالیا با چنین سرعت و مقیاسی در حال گذار به انرژی‌های پاک نیست. در ایالت‌های شرقی، شرکت‌هایی نظیر «ای‌جی‌ال انرژی»، «انرژی‌استرالیا»، «آلینتا» و «اریجین» نیز در حال سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های بزرگ باتری هستند، اما احتمالاً هنوز یک دهه تا تعطیلی آخرین نیروگاه‌های زغال‌ سنگ خود فاصله دارند. در این میان، به نظر می‌رسد شرکت «اریجین» گزینه بعدی برای دنبال کردن این الگو باشد، مشروط بر آنکه طبق برنامه فعلی، بزرگ‌ترین نیروگاه زغال‌ سنگ کشور در «ارارینگ» (۲.۸ گیگاوات) را در اوت ۲۰۲۷ تعطیل کند. این شرکت هم‌اکنون در حال ساخت بزرگ‌ترین باتری استرالیا (۷۰۰ مگاوات و ۲،۸۰۰ مگاوات-ساعت) در همان محل است.

برنامه سینرژی نه تنها به دلیل سرعت جایگزینی نیروگاه‌های زغال‌ سنگ (که تولید پیوسته دارند) با باتری‌های منعطف، بلکه به دلیل وقوع این تحول در شبکه‌ای منحصر‌به‌فرد، یعنی «سیستم به‌هم‌پیوسته جنوب غربی» (SWIS)، بسیار چشمگیر است. این شبکه که بزرگ‌ترین شبکه ایزوله جهان به شمار می‌رود، هیچ اتصالی به ایالت‌ها یا شبکه‌های دیگر ندارد و در مواقع نیاز، امکان تبادل برق را فراهم نمی‌کند. بنابراین، تمام منابع مورد نیاز برای تأمین بار و پایداری شبکه باید از داخل تأمین شوند و گزینه‌هایی مانند انرژی برق‌آبی یا زمین‌گرمایی نیز در دسترس نیست.

«دام واتسون»، مهندس ارشد انرژی‌های تجدیدپذیر سینرژی، در اجلاس «مدیریت دارایی‌های باتری» در سیدنی، تصویری جذاب از مشخصات متغیر تولید و رشد سریع ذخیره‌سازی باتری در این شرکت ارائه داد. او توضیح داد که تقاضا در شبکه SWIS در ژانویه گذشته به رکورد جدید ۴.۵ گیگاوات رسید، در حالی که در نوامبر، به لطف ۴۰ درصد خانوار‌های مجهز به پنل‌های خورشیدی، به کم‌ترین میزان خود یعنی ۵۱۱ مگاوات سقوط کرد.

به گفته واتسون، همین نوسان شدید، نیاز به باتری‌های جدید را آشکار ساخت؛ نیازی که اولین بار در سال ۲۰۲۱ و با تشدید پدیده «منحنی اردک» (Duck Curve) ناشی از تولید برق خورشیدی خانگی، شناسایی شد. در آن زمان، «اپراتور بازار انرژی استرالیا» (AEMO) نگران توانایی خود برای مدیریت این حجم عظیم انرژی در یک شبکه ایزوله بود. «منحنی اردک» نموداری است که چالش اصلی ادغام حجم بالای انرژی خورشیدی در شبکه برق را به تصویر می‌کشد. این نمودار، تقاضای خالص برق یعنی کل تقاضای برق منهای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی را در طول یک روز نشان می‌دهد. با افزایش فزآینده تعداد پنل‌های خورشیدی در یک منطقه، شکل این نمودار شبیه به نیم‌رخ یک اردک می‌شود.

روند رو به رشد استفاده از پنل‌های خورشیدی

واتسون افزود: «حدود ۴۰ درصد از خانه‌ها و کسب‌وکار‌ها پنل خورشیدی دارند و این روند رو به رشد هیچ نشانه‌ای از کند شدن ندارد. این موضوع عامل اصلی نوسانات شدید در بازار استرالیای غربی است که با افت‌وخیز‌های چشم‌گیر، تأمین برق در ساعات اوج مصرف غروب را به یک چالش جدی تبدیل می‌کند و همین‌جا است که نیاز اساسی به فناوری باتری خود را نشان می‌دهد.»

اولین واکنش مقامات به این چالش، طراحی یک «دکمه قرمز بزرگ» برای قطع اضطراری سیستم‌های خورشیدی خانگی بود، هرچند به نظر می‌رسد این گزینه هنوز به صورت جدی استفاده نشده است. عامل دوم که این گذار را تسریع کرد، تصمیم دولت برای تعطیلی تمام نیروگاه‌های زغال‌ سنگ تا سال ۲۰۳۰ و بحران تأمین سوخت ناشی از ورشکستگی مالک معدن «گریفین کول» بود که دولت را ناچار به واردات بیش از ۵۰،۰۰۰ تن زغال‌ سنگ کرد.

این عوامل زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری گسترده در باتری‌های بزرگ شد. این روند با پروژه ۱۰۰ مگاواتی «کویینانا» در اوایل سال ۲۰۲۴ آغاز شد و با فاز دوم آن با ظرفیت ۲۲۵ مگاوات در اوایل امسال ادامه یافت.

واتسون اشاره کرد: ساخت این پروژه‌ها با چالش‌هایی همراه بود؛ به‌طوری‌که مشکلات زنجیره تأمین، از جمله بسته شدن موقت کانال سوئز، شرکت را ناچار کرد ۱۸ «سیستم مبدل توان» را با هواپیما به محل پروژه منتقل کند تا از تحویل به‌موقع آن اطمینان حاصل شود.

با تکمیل «سیستم ذخیره‌سازی انرژی باتری کالی» تا پایان سال، مجموع ظرفیت باتری در شبکه SWIS از مرز ۱.۱ گیگاوات فراتر خواهد رفت. با این روند، استرالیای غربی تا پنج سال آینده، پس از استرالیای جنوبی، به دومین ایالت استرالیا تبدیل خواهد شد که با نیروگاه‌های زغال‌ سنگ خود وداع می‌کند.

منبع: پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا)