به گزارش می متالز، اما موضوع این است که این کشورها از گذشته نیز نزدیکترین کشورهای هدف صادراتی ما بهشمار میآمدند اما توجه چندانی به این کشورها نداشتهایم و به دلایل مختلف ازجمله نبود زیرساختهای مناسب برای صادرات و موضوعی چون بحث کیفیت در حجم بالا قادر به صادرات به این کشورها نشدهایم، هرچند ممنوعیتی هم برای صادرات به این کشورها نداشتهایم.
درحالحاضر نیز که در تحریم بهسر میبریم، برای ورود به این بازارهای هدف نیاز به سازکارهای جدید صادراتی داریم. البته در این شرایط عقل سلیم حکم میکند به کشورهایی صادرات داشته باشیم که یا ما را تحریم نکردهاند یا اینکه به واسطه همسایه بودن و نزدیک بودن به ما بتوانیم تحریمها را دور بزنیم. البته در زمینه تحریمها تولیدکنندگان راههای دور زدن را پیدا خواهند کرد اما این دور زدن نیز نیازمند زمان است.
صادرات یک فرآیند زمانبر است؛ چراکه یافتن یک بازار نیاز به زمان و علاوه بر آن حضور دائمی صادرکننده در بازار دارد. از اینرو در یک بازه زمانی کوتاهمدت نمیتوان به صادرات پرداخت، بنابراین برای راه یافتن به بازار کشورهای همسایه باید برنامهریزی بلندمدتی انجام داد و در این کشورها حضور دائمی داشت. بیان کردن صادرات به کشورهای همسایه شاید در مقام بیان ساده بهنظر برسد اما در عمل نیاز به برنامهریزی بلندمدت و ایجاد زیرساخت لازم برای صادرات دارد.