فعلا با مازاد عرضه فولاد در جهان مواجه نیستیم

این بار هم سایت چیلان در روز سه‌شنبه گذشته خبری از اقدام جینان فولاد که یکی از شرکت‌های فرعی گروه آهن و فولاد شاندونگ است منتشر کرد که می‌گوید با هدف کاهش ظرفیت برنامه‌ریزی شده از سوی دولت چین برای مقابله با ظرفیت مازاد، به طور کلی این شرکت تعطیل خواهد شد.به گزارش صمت موسسه امریکایی اقتصاد بین‌الملل پترسون نیز در گزارشی که در این زمینه در ۲۹ ژوئن (۸ تیر) امسال منتشر کرده است، توضیح می‌دهد در یک دهه گذشته تولید فولاد چین به سرعت رو به رشد بوده است. برای مازاد تولید سالانه فولاد در چین، رقمی برابر با ۳۲۵ تا ۳۵۰ میلیون تن به طور معمول عنوان می‌شود که البته به عقیده کارشناسان پترسون این رقم بسیار دست بالا گرفته شده و در آن اغراق دیده می‌شود و با روش‌شناسی معقولانه‌تری می‌توان مازاد ظرفیت را تا ۴۰ درصد نسبت به این رقم کاهش داد و به ۱۳۰ میلیون تن رساند. لی کوچان نخست وزیر چین نیز موید این افزایش تولید است و در این باره به رسانه‌ها می‌گوید: تشخیص دولت این است که مازاد تولید در برخی از صنایع به مشکلی جدی تبدیل شده و در سال‌های پیش رو دولت بر مازاد ظرفیت در فولاد، زغال سنگ و دیگر صنایعی که با این معضل روبه رو هستند متمرکز خواهد بود تا بتواند به تقویت اصلاحات ساختاری طرف عرضه و پیشبرد رشد پایدار محصول نائل شود. چین سال گذشته میلادی را با تولید ۸۰۸/۳۷میلیون تن فولاد پشت سر گذاشت. این رقم در سال پیش از آن ۸۰۸/۸۳ میلیون تن بود و اندکی افزایش داشت، اما این افزایش سال گذشته (۲۰۱۶ میلادی) نسبت به سال پیش از آن (۲۰۱۵ میلادی) هنوز حکایت از سیاستی بر مبنای کاهش چشمگیر حجم تولید ندارد و اخبار حاکی از افزایش تولیدات به طور مقطعی نیز می‌تواند برآمده از فاکتورهای فصلی همانند نیازهای دوره‌ای به بستن عملیات معدنی برای نوسازی و افزودن تجهیزات باشد که تاثیر چندانی بر شرایط کلی حاکم بر بازار جهانی ندارد.
از سوی دیگر آنچه می‌تواند در این روزها بیش از همه چین و پس از آن سایر تولیدکننده‌های بزرگ جهان را نگران مازاد و اضافی بودن حجم فولاد تولیدشده کند، طرحی است که ترامپ در زمینه کاهش واردات فولاد به ایالات متحده به عنوان بزرگترین واردکننده فولاد ترتیب داده است و نگرانی قابل توجهی را در میان کشورهای عمده صادرکننده به این کشور از جمله چین، روسیه، ترکیه، آلمان، برزیل، کانادا، مکزیک، تایوان، کره‌جنوبی و ژاپن ایجاد کند؛ کشورهایی که هر یک در سال ۲۰۱۵ میلادی (۱۳۹۴ خورشیدی) دست کم ۱میلیون متریک تن فولاد به امریکا وارد کردند. در همین زمینه در نشست جی۲۰ که قرار است ۷ و ۸ ژوئیه (جمعه و شنبه آینده) در هامبورگ برگزار شود، به مازاد تولید فولاد در جهان پرداخته خواهد شد و این طرح ترامپ نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. گروه ۲۰ شامل ۲۰ اقتصاد بزرگ و وزیران اقتصاد و مسئولان بانک‌های مرکزی ۲۰ اقتصاد مطرح دنیاست که این کشورها در مجموع ۸۵ درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارند و امریکا، اتحادیه اروپا، فرانسه، انگلیس، آلمان، ایتالیا، چین، ژاپن، روسیه، عربستان، استرالیا، اندونزی، ترکیه، برزیل، آرژانتین، کانادا، هند، کره‌جنوبی، افریقای جنوبی و مکزیک اعضای این گروه را تشکیل می‌دهند. در هر حال آخرین تحلیل‌ها شرایط فعلی عرضه فولاد را در بزرگترین کشور تولیدکننده آن این گونه تشریح می‌کند که تولید فولاد چین در ۱۰ روز دوم ماه گذشته میلادی همچنان در سطح بالایی قرار داشت و این اتفاق برآمده از افزایش نرخ محصولات نهایی و زیاد شدن حاشیه سود فولادسازها بود. اکنون متوسط تولید روزانه شرکت‌های فولادی عضو انجمن آهن و فولاد چین در ۱۰ روز میانی ماه گذشته میلادی با ۰/۱ درصد افزایش به۱/۸۶میلیون تن رسید، با این وجود تولید فولاد چین در دوره یادشده با کاهش ۰/۲۶ درصدی به متوسط روزانه ۲/۳۵۳ میلیون تن رسیده است. استیل‌پرایس نیز در گزارشی که در زمینه افزایش فولاد در سطح جهانی منتشر کرده است در این باره توضیح می‌دهد: با رشد جمعیت جهان تقاضا برای ساخت‌وساز ساختمان‌های مسکونی و غیرمسکونی، لوازم خانگی، حمل‌ونقل و کارهای زیربنایی رشد می‌کند و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ خورشیدی) کاربرد فولاد در پروژه‌ها یک و نیم برابر مصرف فعلی خواهد بود که دلیل آن نیز به افزایش جمعیت برمی‌گردد و چنین چشم‌اندازی فرصت‌های تولید بیشتری برای تولیدکنندگان فولاد در آسیا و کشورهای در حال توسعه ترسیم می‌کند. این چشم‌انداز در حالی است که ترامپ نیز پیش‌تر و در جریان رقابت‌های انتخاباتی خود وعده نوسازی زیرساخت‌های ایالات متحده را داده بود که با تحقق آن انتظار افزایش حجم مصرف می‌رود و بازار به عرضه فولاد بیشتری نیاز دارد.

ثبات نسبی مشهود است

فرزاد ارزانی مدیرعامل فولاد هرمزگان نیز درباره جو موجود در بازار جهانی فولاد و مازاد عرضه اظهار کرد: اخباری حاکی از کاهش ظرفیت تولید فولاد و به دنبال آن صادرات از چین است که در نتیجه به تعطیل شدن یک واحد تولیدی می‌انجامد و در جای خود مهم است، اما فضای کلی که بر بازار بین‌الملل حاکمیت دارد، حاکی از ثبات نسبی است. درست است که تعطیلی یکی از واحدهای تولید فولاد اتفاقی قابل توجه به شمار می‌رود، اما این تنها یک مورد از شمار گسترده شرکت‌های تولیدکننده است و به قولی با یک گل بهار نمی‌شود. این اتفاق چندان تاثیری بر بازار جهان نداشته و بازار بیش از تعطیلی یک شرکت در چین می‌تواند از تصمیماتی که به تازگی درباره کاهش حجم واردات ایالات متحده گرفته شده، تاثیر بپذیرد و باید دید در نشست جی۲۰ که قرار است در روزهای آتی برگزار شود، چه نتایجی حاصل می‌شود.