به گزارش می متالز، کیوان جعفری طهرانی، کارشناس ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگآهن در مورد نحوه اجرای برندسازی معادن کوچک مقیاس گفت: در مجموع نحوه اجرای برندسازی اینگونه معادن با معادن بزرگ به لحاظ اولویت خرید از سوی خریداران و کسب رتبه بسیار متفاوت هستند.
وی افزود: به عنوان مثال شرکتهای سنگآهن بسیاری طی ۱۱ تا ۱۲ سال گذشته در استرالیا فعالیت داشتند اما پس از بحران جهانی سال ۲۰۰۸ میلادی که قیمتها به شدت کاهش یافت (بهگونهای که سنگآهن فوب بندر بارکو ایران به یکباره ۶۰ دلار ارزان شد) فعالیت برخی از آنان متوقف شد.
جعفری طهرانی تصریح کرد: قبل از بحران جهانی سال ۲۰۰۸ سنگآهن کنسانتره گلگهر فوب بندر بارکو (منطقه ویژه خلیج فارس) به ۱۶۰ دلار و تحویل چین به ۲۱۰ دلار رسید در صورتی که پس از بحران جهانی به مرز ۱۰۰ دلار فوب رسید.
به گفته وی، پس از بحران جهانی سال 2008 میلادی که قیمت سنگآهن در ایران را کاهش داد، شرکتهای زیادی در ایران و حتی خارج از کشور متضرر شدند که اغلب مالکان آنها از تجار بودند. در استرالیا تعدادی از شرکتها همچون اطلس آیرون به راحتی حذف شدند اما شرکتهایی نظیر ریوتینتو RioTinto و بیاچ پی بیلیتون BHP Biliton به علت بدنه قوی و منابع زیاد مقاومت کردند. اگرچه این شرکت ها علاوه برفعالیت در حوزه سنگآهن در حوزههای مختلفی از جمله زغال، مس و طلا همپوشانی ایجاد کردند و از این طریق مقداری از ضررهایشان را جبران کردند.
کارشناس ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگآهن خاطرنشان کرد: شرکت فورتسکیو Fortescue بعد از بحران جهانی با مشکل مواجه شد و تا دو سال پس از آن نیز به دلیل هزینه های بالای تولید نمیتوانست با شرکتهای بزرگ رقابت کند.
به گفته وی، این شرکت در سال های ابتدای تاسیس تصمیم گرفت به جای رقابت، محصول متفاوتی تولید و روانه بازار کند. زیرا در صورت تولید محصول مشابه با شرکتهای بزرگ از نظر قیمت و حتی کیفیت قادر به رقابت نبود. به همین دلیل در شرایط بحران جهانی توانست بهعنوان یک شرکت خصوصی کوچک در میدان رقابت با شرکتهای بزرگ سنگآهنی استرالیا بماند.
جعفری طهرانی در ادامه گفت: شرکت مذکور محصولی متفاوت با عنوان ریزدانه ۵۸ درصد (کینگ) تولید کرد که در سبد کالایی شرکتهای بزرگ نبود. در واقع با تولید محصول فاین (سنگآهن ریزدانه کینگ)یک نوع برندسازی انجام داد زیرا در آن زمان اغلب دنبال سنگآهن با عیار ۶۰ درصد به بالا بودند.
کارشناس ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگآهن تصریح کرد: شرکت فورتسکیو با برندسازی در سبد کالایی خود مطرح شد؛ بهگونهایکه توانست در پلتس (بهعنوان یک شاخص کامودیتیهای بینالمللی از جمله سنگآهن) که قبل از آن تاریخ سنگ آهن ۵۸ درصد با آلومینای پایین وجود نداشت وارد شود. این شرکت برای نخستین بار در استرالیا سنگآهن با عیار آلومینای پایین تولید کرد.
وی افزود: شرکت مذکور در فوریه ۲۰۱۹ میلادی توانست دهمین سالگرد تاسیس خود را در حالی جشن بگیرد که بالاترین رشد صادرات شرکت های جهان را به خود اختصاص داد. صادرات این شرکت یک میلیارد تن سنگآهن یعنی بهطور متوسط سالانه ۱۰۰ میلیون تن بوده است.
جعفری طهرانی خاطرنشان کرد: براساس نمونههای ذکر شده جهانی، معادن کوچک مقیاس نیز در داخل کشور باید مواد معدنی را تولید کنند که مورد مصرف آن بسته به درخواست مشتریهای مختلف مشخص شده باشد؛ زیرا در این گونه معادن، ناخالصی یکی از مهمترین مشکلات است و باید با بازاریابی و برندسازی مشخص، مشتریهای خاص را پیدا کنند.
به گفته وی، شرکتهای کوچک مقیاس باید بپذیرند محصول تولیدیشان براساس مشخصات مواد معدنی معادن خود و قابلیت فرآوری آنها باشد تا ناخالصی را از بین ببرند.
جعفری طهرانی تاکید کرد: معادن کوچکمقیاس نباید محصول تولیدی خود را با شرکتهای بزرگ مقایسه کنند و باید براساس تکنولوژی روز نسبت به فرآوری اقدام کنند.
به گفته وی، معادن کوچک مقیاس چنانچه خواستار بازاری خاص هستند باید با برندسازی بتوانند نیاز مشتری خاص خود را تامین کنند.
جعفری طهرانی با بیان اینکه کارهای بزرگی در زمینه برندسازی در کشور صورت گرفته است، گفت: شرکتهای کوچکمقیاس معدنی نیز باید محصولات مشابه تولیدی بزرگان این حوزه را از طریق «اختلاط» تولید کنند زیرا ظرفیت تولید آنها به تنهایی قابلیت صادرات ندارد.
وی تصریح کرد: شرکتهای کوچکمقیاس باید طبق سفارش مصرفکننده خاص در داخل یا حتی خارج از کشور، میزان تولید موردنیاز خود را حتی با ادغام با سایر معادن کوچک تامین کنند تا نظر مشتری به طور کامل جلب شود. این کارشناس ارشد بازارهای جهانی فولاد و سنگآهن با اشاره به اینکه معادن کوچک مقیاس در زمینه بازاریابی در داخل و خارج از کشور با مشکل مواجهند، ادامه داد: به علت ظرفیت پایین باید برای تامین نظر مشتری رویکرد یکنواختی در محصول ایجاد کنند که این امر میتواند از طریق اختلاط با معادن دیگر ایجاد شود که نیاز به زمان دارد.