وایومینگ پیشتاز تولید زغالسنگ از نوع حرارتی است. این نوع زغالسنگ، بهعنوان سوخت برای تولید الکتریسیته بهکار میرود. همانطور که در نمودار 1 دیده میشود، سهم این ایالت از تولید کل زغالسنگ ایالات متحده امریکا 41 درصد است. مشکلی که این ایالت چندین سال است که با آن دست و پنجه نرم میکند، قیمت پایین گاز طبیعی است. شرکتهای تولیدکننده برق، به تدریج در حال فاصله گرفتن از زغالسنگ هستند. این شرکتها توجه خود را به نیروگاههایی با سوخت گاز طبیعی و یا انرژیهای تجدیدپذیر معطوف کردهاند. این نیروگاهها علاوه بر ارزان بودن، از قوانین فعلی و قوانین بالقوه آتی زیستمحیطی هم پیروی میکنند. این در حالی است که نیروگاههای سوخت زغالسنگ، در چارچوب قوانین فعلی هم نبوده و برای پیروی از قوانین محیط زیست فعلی باید از تکنولوژیهایی استفاده کنند که هنوز تجاریسازی نشدهاند.
افزایش فعالیت نیروگاههای حرارتی با سوخت زغالسنگ، برای زغالسنگ وایومینگ بازار خوبی محسوب میشود. با این حال تولیدکنندگان معدن پاور ریور (Powder River) تحت فشار فزایندهای هستند؛ چرا که این واحدهای زغالسنگسوز، باید طبق برنامه در سالهای آینده تعطیل شوند.
شرکت اکسل انرژی (Xcel Energy) بزرگترین تولیدکننده برق ایالت کلورادو (Colorado)، اخیرا از تعطیلی 2 واحد تولید زغالسنگسوز قدیمی خود در پابلو (Pueblo) و سرمایهگذاری 2 میلیارد دلاری روی انرژیهای تجدیدپذیر خبر داد. واحدهای مذکور، زغالسنگ خود را از معدنی واقع در شهر ژیلت (Gillette) ایالت وایومینگ تهیه میکردند.
مکاتبات بین BLM و معادن وایومینگ در ماههای اخیر، از لغو برنامه شرکتها حکایت دارد. بهطور مثال شرکت کانترا انرژی (Contura Energy) درخواست رهن معدن بل آیر غربی (Belle Ayr West) را در تاریخ 7 ژوئن لغو کرد. در ماه گذشته نیز شرکت کیویت (Kiewit) درخواست رهن معدن هی کریک 2 (Hay Creek II) را که از سال 2013 به تعویق افتاده بود، رسما لغو کرد. این شرکت سال گذشته معدن هیاستک (Haystack) را به یک شرکت خصوصی در کلورادو فروخته بود. لازم بهذکر است که معدن مذکور از سال 2013 به علت «مشکلات بازار زغالسنگ» تعطیل شده بود. این لغو برنامه به همان چیزی اشاره دارد که فعالان محیط زیست از آن تحت عنوان «مسیر زوال زغالسنگ وایومینگ» یاد میکنند.
وکیل شرکت پاور ریور (Powder River) معتقد است: «ممکن است از نظر قانونی منعی نباشند، اما قطعا تعطیلی بازار وجود خواهد داشت. این مشکل چندین سال است که وجود دارد و بهنظر میرسد که به باقی معدنهای این منطقه نیز برسد».
سخنگوی BLM میگوید: «معادن (تحت رهن)، حاوی ذخایر خوب و انبارهای پر از زغالسنگ فدرال هستند که برای مصرف 20 سال دیگر نیز کافی است. به همین دلیل نیازی به رهن کردن معادن جدید نیست». طبق آمار این اداره فدرال، طی 5 سال گذشته هیچ معدن جدیدی به رهن نرفته است. این در حالی است که طی سالهای 2007 تا 2012، این اداره، اجازه رهن 11 معدن جدید را صادر نموده و همینطور اصلاح تعدادی از رهنهای قبلی را انجام داده است. پیش از منع قانونی دولت، 5 درخواست برای رهن به دست این اداره رسیده بود. پس از اتمام مهلت قانونی، 3 شرکت درخواست خود را لغو کرده و یک شرکت نیز درخواست جدیدی برای رهن یک معدن در غرب وایومینگ ثبت کرد.
تراویس دتی (Travis Deti) مدیر اجرایی شرکت استخراج وایومینگ (Wyoming Mining Association) معتقد است که صنعت زغالسنگ با وضعیت جدید سازگار خواهد شد. اکنون که گاز و انرژیهای تجدیدپذیر وارد گردونه رقابت شدهاند، سهم بازار زغالسنگ کوچکتر شدهاست اما این به معنی از دور خارج شدن زغالسنگ نیست. به نظر آقای دتی، رهنهای کوچکی در راه هستند و با این که حجم آنها مانند گذشته در ابعاد میلیاردی نیست، اما هنوز صنعت زغالسنگ به مسیر خود ادامه میدهد. گفتنی است علیرغم انقباض، این صنعت همچنان صنعت شماره یک وایومینگ خواهد ماند.