۱۶ مهر روز کودک در سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور؛ بهانه‌ای برای ورود به جهان کودکان

می‌متالز - همزمان با 16 مهر و روز کودک مراسمی با حضور جمعی از معاونان و مدیران و همچنین مدیر و کارمندان مهدکودک این سازمان که دارای پیشینه 30 ساله است، برگزار شد.

به گزارش می‌متالز، در این مراسم والدین کودکان، مدیر و کارمندان مهدکودک سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور ضمن ایجاد فضایی شاد و خاطره‌آمیز، لحظات به یادماندنی را برای آینده‌سازان این مرز و بوم فراهم آوردند.

گفتنی است، روز کودک روزی است که برای یادبود و افتخار کودکان شناخته و کشورها و سازمان‌های بین‌المللی مختلف روزهای متفاوتی را به‌عنوان روز کودک اعلام کرده‌اند و آن را جشن می‌گیرند. سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل متحد به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست «انجمن بین‌المللی ویژهکودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک(16 مهر در ایران) نام‌گذاری شد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در چنین روزی در سال ۱۹۵۹ اعلامیه حقوق کودک و در سال ۱۹۸۹ نیز کنوانسیون حقوق کودک را تصویب کرد. در مقدمه کنوانسیون حقوق کودک آمده: کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود.

به یاد داشته باشیم؛ یکی از راه‌های شخصیت دادن به کودکان بازی کردن والدین با آنهاست. این کار اندکی از وقت والدین را می‌گیرد ولی آثار بسیار نیکویی دارد. بازی با کودک می‌تواند به شکل محبت کردن و شعر خواندن برای او باشد.

کودکان، برکت زندگی و سرمایه‌های آینده جامعه به شمار می‌آیند. آنان برای رشد و بالندگی خود، نیازها و در مفهوم دقیق‌تر حقوقی دارند که باید به درستی به آن پرداخت. با توجه به نقش بی‌بدیل خانواده در بالندگی شخصیت کودک پیش از همه، خانواده و سپس جامعه باید این حقوق را به خوبی بشناسند و خود را مکلف به پاس داشت آن بدانند. روز جهانی کودک بهانه‌ای برای ورود به جهان کودکان است؛ برای ورود به این جهان باید آگاهی‌های خود را فراموش کنیم و با ناآگاهی‌های کودکانمان همراه شویم.

بر اساس محتوای پیمان‌نامه حقوق کودک، کودک بر اساس ماده یک پیمان‌نامه حقوق کودک به هر انسان کمتر از ۱۸ سال گفته می‌شود. مگر آن که قانون قابل اعمال در مورد کودک سن قانونی کمتری را تعیین کرده باشد. این کنوانسیون شامل ۵۴ ماده و دو پروتکل اختیاری بوده که چهار اصول پایه‌ای آنرا جهت می‌دهد:

هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد
زمانی‌که در رابطه با کودکان تصمیم‌گیری می‌شود، باید منافع عالیه آنان در راس قرار گیرد
کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند
کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و این نظرات در تمامی اموری که به آنها مربوط می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد