به گزارش می متالز، احمد حسینی، نماینده شرکت ملی نفت ایران در ستاد ویژه نانو ریاست جمهوری، گفت: بر اساس این سند وظایف و تکالیفی برای وزارت نفت تعریف شده بود و شرکت ملی نفت ایران بهعنوان یکی از زیرمجموعههای وزارت نفت در ۱۳ بند تکالیفی را بهعهده دارد.
وی ایجاد کارگروه را همسو با اهداف نهفته در این تکالیف ۱۳ گانه برشمرد و افزود: این کارگروه از خبرگان، افراد متخصص و ذینفعان در سطح شرکت ملی نفت ایران و شرکتهای تابعه تشکیل شد. همچنین پژوهشگاه صنعت نفت نیز بهعنوان بازوی علمی این کارگروه به دیگر نهادها پیوست.
حسینی از طبقهبندی شرکتهای فناور حوزه نانو در سه سطح از سوی ستاد نانو ریاست جمهوری خبر داد و تصریح کرد: این شرکتها شامل شرکتهای آماده ورود به بازار، شرکتهای آماده تولید و شرکتهای در حال تحقیق و توسعه است، بر همین اساس اگر قرار است شرکت جدیدی به این فهرست اضافه شود، باید با مراجعه به ستاد نانو فرآیند را طی کند.
نماینده شرکت ملی نفت ایران در ستاد ویژه نانو ریاست جمهوری از نحوه انتخاب شرکتهای فناور نانو برای استفاده در سطح شرکت ملی نفت یاد کرد و گفت: شرکت ملی نفت ایران بر اساس اولویتهای خود شرکتهای فناور حوزه نانو را انتخاب میکند و البته شرکتهای بسیاری هستند که حضور خوبی درحوزه نانو دارند، اما برای همکاری با شرکت ملی نفت ایران کارایی مدنظر را ندارند.
در همین حال، فاطمه زمانی، رئیس کارگروه فناوریهای نانو در شرکت ملی نفت ایران نیز در این باره گفت: با ابلاغ تصویبنامه هیئت وزیران به بعضی از وزارتخانهها از جمله وزارت نفت، سند گسترش استفاده از فناوریهای نانو بر اساس ماده هفت، ۱۳ مورد کاربرد فناوری نانو در حوزههای مختلف به شرکت ملی نفت ایران محول شد.
وی افزود: هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران این سند را به مدیریت پشتیبانی کالا و همچنین مدیریت پژوهش و فناوری ابلاغ کرد و بر این اساس با تشکیل نشستها و جمعبندیها کارگروهی با نام فناوریهای نانو ایجاد شد.
سیدمحمد امین علوی، مدیر توسعه کسب و کار حوزه نفت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری نیز به ایجاد شبکه تبادل فناوری نانو در این ستاد اشاره کرد و گفت: ارتباط خوبی با شرکتهای زیر مجموعه وزارت نفت در این مدت شکل گرفته و بازدیدهای متعددی از این شرکتها انجام شده است.
وی افزود: برخی شرکتها که محصولات آنها مطابق با نیاز است و در حال تولید هستند در اولویت همکاری قرار دارند، پس از آن شرکتهایی هستند که محصول آنها در مرحله تحقیق و توسعه است و باید تطابق بیشتری با نیاز صنعت داشته باشند که آنها در اولویت بعدی قرار دارند و در نهایت شرکتهای پژوهشی که محصولی توسعه نداده و بر اساس نیاز صنعت، کار را از صفر بر عهده میگیرند که پس از تحقیق و توسعه، آن محصول را به دست بازار مصرف برسانند.