به گزارش می متالز، ارزشیابی سهام چیزی نیست جز “مدلسازی” رفتار "منطقی" و "بلندمدت" فعالان (خریداران و فروشندگان).
دقت کنید که «منطقی» یعنی دور از هیجان و «بلندمدت» یعنی به صورت سرانگشتی در بازهٔ زمانی حداقلی حدود شش ماه. «مدلسازی» هم یعنی ساده شدهٔ واقعیت کسب و کار. آنچه واقعیت کسب و کار را ساده میکند مفروضات آشکار (explicit) و پنهان (implicit) است؛ مفروضاتی که کارشناس استفاده میکند برای اینکه شرکت را بتواند راحتتر مدل و درک نماید. البته که مفروضات نباید موجب تحریف واقعیت کسب و کار شود.