به گزارش می متالز، منصور یزدی زاده، مدیرعامل ذوب آهن اصفهان با بیان اینکه موضوع تامین و صادرات سنگ آهن به یک بحث محوری برای تولیدکنندگان فولاد تبدیل شده است گفت: سه مولفه به عنوان مبانی توسعه تولید فولاد در کشور مطرح است که یکی از آنها معادن غنی و در دسترس سنگ آهن بوده و دو مولفه دیگر انرژی ارزان و نیروی کار ارزان می باشد.
یزدی زاده افزود: ذوب آهن به عنوان شرکتی که به صورت مستقیم بایستی از سنگ آهن استفاده نماید از هیچ یک از این مولفه ها بهره مند نمی باشد. برای نمونه در رابطه با نیروی انسانی ذوب آهن بیش از آنچه که استاندارد است نیرو دارد. البته ذوب آهن میزبان 14 هزار نیروی انسانی است اما مزیتی که مد نظر بوده برای ذوب آهن حاصل نشده است. از سوی دیگر فرآیند تولید ذوب آهن کوره بلند است لذا از انرژی ارزان قیمت استفاده نمی کند.
وی ادامه داد: درمورد سنگ آهن نیز باید گفت علی رغم اینکه ذوب آهن پایه گذار معادن سنگ آهن کشور بود امروز از این مزیت بی بهره است.
مدیرعامل ذوب آهن اظهار داشت: به اعتقاد من باید در ابتدا از ظرفیت های فولادی که در کشور ایجاد شده حمایت کرد و سنگ مورد نیاز آنها را تامین نمود و در ادامه چنانچه سنگ آهنی مازاد نیاز داخل باقی ماند برای صادرات آن برنامه ریزی کرد.
وی تصریح کرد: نکته دیگر این است همانظور که اشاره شد چون ذوب آهن تنها واحدی است که از سنگ آهن به طور مستقیم استفاده می کند از این رو برای واحدهایی که تولید کنسانتره و گندله دارند فروش سنگ آهن به صورت دانه بندی به ذوب آهن جذابیت ندارد و در نتیجه همواره ذوب آهن از تامین سنگ خود بی بهره می ماند.
یزدی زاده درباره عوارض نیز گفت: عوارض 25 درصدی بر روی صادرات سنگ آهن به گفته وزارت صمت، بازدارنده نیست چون ارزش و قیمت پایه گمرکی که برای سنگ آهن در نظر گرفته شده 24 دلار است درحالی که قیمت های واقعی سنگ آهن بیشتر از این میزان می باشد لذا عوارض فعلی برای جلوگیری و توقف صادرات، جوابگو نخواهد بود.
وی تاکید کرد: درخواست ما به عنوان ذوب آهن این است که این عدد حداقل به 40 درصد افزایش یابد و ارزش گمرکی سنگ آهن نیز اصلاح گردد. به این ترتیب قادر خواهیم بود از ظرفیت کامل سرمایه گذاری های انجام شده در حوزه فولاد بهره ببریم. در حال حاضر ذوب آهن با 60 درصد ظرفیت در حال فعالیت است درحالی که متوسط بهره گیری از ظرفیت های فولاد در دنیا 80 درصد می باشد. یعنی ذوب آهن باید 3.2 میلیون تن فولاد تولید کند اما به دلیل نداشتن مواد اولیه و ماده آهن دار به شدت در مضیقه بوده و قادر نیست به ظرفیت معقول خود و در حد متوسط جهانی برسد.