به گزارش می متالز، انرژی خورشیدی در عرصه رقابت با زغالسنگ، روز به روز قویتر ظاهر میشود. عوامل خارجی بسیار جدی که ناشی از اثر منفی شدیدی بر نیروگاههای زغالسنگسوز هستند، مانند تغییرات آب و هوایی و آلودگی هوا این سوخت قدیمی را وادار به پرداخت هزینههایی نظیر مالیات کربن و جمعآوری آلودگیها پیش از انتشار میکنند. بهدلیل همین آلایندگی، حمایتهایی جدی در زمینه سرمایهگذاری در بخش انرژیهای تجدیدپذیر وجود دارد. مؤسسه معتبر CRU با یک مطالعه اقتصادی تعیین کرده است که کدام یک از این 2 منبع انرژی، برق ارزانتری را تولید میکنند.
تیم تحقیقاتی این مؤسسه با جمعآوری اطلاعات 34 نیروگاه خورشیدی که در ابعاد تجاری از سال 2010 ساخته شده بودند، سعی کردند هزینه تولید برق (Levelised-Cost of Electricity ) را تخمین بزنند. از آنجا که LCOE فرضیات متنوعی را شامل میشود، این گروه برای پی بردن به هزینه حقیقی هر نیروگاه (قبل از دخالت دولت یا مداخلات سیاسی)، از روشی استفاده کردند که هیچگونه جریمه (جریمه/مالیات تولید دیاکسید کربن) یا کمک (یارانه دولتی) را در نظر نگیرد. نیروگاههای خورشیدی که برای تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند، از مناطقی نظیر ایالات متحده آمریکا، هند، اروپا، خاورمیانه و آفریقا، استرالیا، آمریکا جنوبی، آسیای شمال شرقی و جنوب شرقی انتخاب شدند. نیروگاههای زغالسنگسوز انتخاب شده، همگی در سالهای اخیر احداث شده بودند. شرایط انتخاب شده برای نیروگاههای خورشیدی و زغالسنگسوز در جدول زیر آورده شده است.
همانطور که در جدول بالا مشاهده میشود، هزینه توافق شده هر کیلووات ساعت برق برای نیروگاههای خورشیدی معادل 30 دلار و قیمت میانگین برق تولید شده از هر تن زغالسنگ، 59 دلار در نظر گرفته شد.
علت مشهور شدن برق خورشیدی به ارزانی بسیار، وجود برخی نیروگاههایی است که قیمت برق آنها کمتر از 30 دلار بر کیلووات ساعت است. سیاستهای کاهش قیمت و پیشرفتهای تکنولوژیک این نیروگاهها باعث شده قیمت آنها از حد عادی هم پایینتر بیاید. اما به هر حال، این مؤسسه معتقد است که قیمت برق این نیروگاهها در سالهای آتی به 45-55 دلار بهازای هر کیلووات ساعت افزایش خواهد یافت. این مبلغ که بدون احتساب یارانه است، در کشورهایی با نور خورشید و زمین فراوان میتواند با نیروگاههای زغالی رقابت کند. جالب این است که تنها 2 سال پیش، قیمت برق خورشیدی، 4 برابر برق تولید شده از سوخت فسیلی زغالسنگ بود. البته باید این نکته را هم اضافه کرد که در مناطقی نظیر اروپای شمالی و آسیای شمال شرقی که از نور خورشید کمتری برخوردارند، فعلا این نسبت بدون دخالت سیاستگذاریها، 2 برابر باقی میماند. در حالی که این مقدار میتواند برای سایر کشورهای آفتابگیر به کمتر از 2 برابر برسد.
با اینکه در هزینههای نیروگاههای خورشیدی، کاهش چشمگیری دیده شده است، اما این به معنای خارج شدن کامل زغالسنگ از گردونه تولید انرژی کشورهای آفتابی، در میانمدت و حتی در بلندمدت نیست. هنوز هم خاصیت تناوبی نیروگاههای خورشیدی یک مشکل جدی است. با اینکه هر روز تکنولوژی جدیدتری از باتریها وارد بازار میشود و هر ساله سرمایهگذاریهای زیادی را در حوزه توسعه بهخود اختصاص میدهد، با این حال حدود 30 تا 50 درصد هزینههای نیروگاه خورشیدی به هزینه باتریهای استفاده شده در آن مربوط است. به همین دلایل، نیروگاههای زغالسنگسوز همچنان نقش کلیدی خود را در فراهم کردن برق در بسیاری از کشورها ادامه خواهند داد.