رنج استخراج اورانیوم بر جان مردم سرزمین جادو

به گزارش می متالز به نقل از هیندوستان‌تایمز، جادوگودا شهرستانی کوچک و محل استقرار مرغوب‌ترین کانی‌های اورانیوم جهان است که هند برای تحقق رویای هسته‌ای خود برای آن نقشه‌ها دارد. اما فعالیت رآکتورهای هسته‌ای این کشور به بهای انقراض تدریجی قبایلی تمام می‌شود که در این منطقه زندگی می‌کنند.
 لاکسمی داس یکی از زنان بومی جادوگوداست که تاکنون ۳ سقط جنین داشته و ۵ فرزند دیگرش یک هفته پس از تولد فوت کردند. تنها فرزند باقی مانده او هم معلول است. فقط لاکسمی نیست، بسیاری از زنان جادوگودا هم همین درد را دارند.
در واقع تمام ساکنان این سرزمین به دلایل گوناگون در معرض آسیب‌های حاصل از تابش مواد رادیواکتیو هستند. استخراج اورانیوم و عملیات فرآوری آن در کارخانه سبب تولید گرد و خاک و انتشار گاز رادونی می‌شود که معدنکاران آنها را استنشاق می‌کنند. کانی اورانیوم در این منطقه در جاده‌های ناهموار و در کامیون‌هایی جابه‌جا می‌شود که هیچ پوششی ندارند و در نتیجه کانی‌های آلوده به مواد رادیواکتیویته از کامیون پایین می‌افتند و به اطراف جاده می‌ریزند. علاوه بر کانی‌ها، باطله‌های معدنی نیز دربردارنده درصد بالایی از تشعشعات زیان‌بار هستند.
در این بین روستاهایی که در نزدیکی حوضچه‌های باطله قرار گرفته‌اند بیش از همه آسیب می‌بینند. در فصل‌های خشک، گرد و خاک برخاسته از باطله‌ها به این روستاها وارد می‌شود و در جریان بارش باران‌های موسمی، زائدات رادیواکتیو به داخل نهرها و رودهای اطراف می‌ریزد و باعث ایجاد پرتوهای بیشتر می‌شود. روستاییان از این آب آلوده برای شست‌وشو و آشامیدن استفاده می‌کنند و از حوضچه‌های آلوده ماهی می‌گیرند.
بیش از صدها هزار تن زباله هسته‌ای در حوضچه‌ه ای باطله جادوگودا جمع شده‌اند که حجم زیادی از گازهای سمی و پرتوهای هسته‌ای تولید و آب، گیاه، خاک و در نهایت همه زنجیره غذایی را آلوده می‌کنند. زباله‌های هسته‌ای می‌توانند پرتوزا و برای میلیون‌ها سال آسیب‌زا باشند.
یوسی‌آی‌اِل (UCIL) کارخانه‌ای است که استخراج و فرآوری اورانیوم منطقه را بر عهده دارد و البته از پذیرش مشکلاتی که این واحد تولیدی برای جوامع محلی به وجود آورده امتناع می‌کند و همچنان به بازگشایی معادن جدید در حوالی جادوگودا و دیگر بخش‌های کشور مشغول است.
ذخایر این منطقه ۶۶ سال پیش و در سال ۱۹۵۱ میلادی، کشف و از سال ۱۹۶۷ خورشیدی (۱۳۴۶ میلادی) استخراج آن آغاز شد. اکنون هند دو معدن فعال اورانیوم در اختیار دارد که یکی از آنها جادوگودا و دیگری معدن تامالاپال در ایالت آندراپرادش در جنوب شرق کشور است.
حالا و در نتیجه این مشکلات جادوگودا که به زبان محلی سرزمین جادو معنا می‌شود تبدیل به جهنمی آدمکش شده؛ سرزمینی که زمانی سرشار از مناظر زیبا، جنگل‌های انبوه و روستاهای کوچک محصور در تپه‌ها بود و قبیله‌ای از مردمان سختکوش در آن زندگی می‌کردند، اما اکنون این مردمان در محراب توسعه‌یافتگی قربانی می‌شوند.
حامد اکبرزاده، کارشناس ایمنی معادن آسیب‌های برآمده از استخراج و فرآوری اورانیوم را بیشتر تشریح کرده و توضیح می‌دهد: موجودات زنده در همه جای جهان در اثر استنشاق بخار اورانیوم یا با خوردن آب و غذای آلوده به آن و در موارد نادر از طریق تماس پوستی در معرض آسیب قرار می‌گیرند. اورانیوم می‌تواند میلیاردها سال در خاک باقی بماند، اما کارخانه‌های فرآوری اورانیوم یا کودهای فسفاته، سدهای باطله حاوی اورانیوم، فعالیت‌های انسانی، باد، توفان و آتش‌فشان بیش از همه باعث انتقال اورانیوم است و در کنار اینها میوه و سبزی رشد یافته در زمین‌های آلوده به اورانیوم نیز به شدت مستعد این انتقال هستند.
او ادامه توضیحات خود درباره تاثیرات اورانیوم بر حیات موجودات زنده افزود: خطرناک‌ترین تاثیر اورانیوم بر انسان، ابتلا به سرطان است که با تنفس ذرات رادیواکتیو معلق در هوا و ورود آن به شش‌ها ایجاد می‌شود. ذرات رادیواکتیو بر چشم، دستگاه عصبی، کلیه و ریه بسیار موثر است و می‌تواند باعث تاخیر در رشد جنین یا مرگ آن شود. در مسمومیت‌های شدید نیز اورانیوم عامل مرگ انسان است. در واقع ویژگی رادیواکتیو ذرات اورانیوم بیشتر به دلیل تجزیه رادیواکتیو اورانیوم و توریوم به گاز رادون است. رادون پس از آزاد شدن به ایزوتوپ‌های دیگری تبدیل می‌شود که در سطح ذرات معلق در هوا جذب می‌شود و انسان در اثر تنفس این ذرات آنها را در سطح شش‌ها جذب می‌کند و باعث بروز سرطان و دیگر بیماری‌های تنفسی می‌شود.