به گزارش می متالز، به نقل از گُلد۲۴، شرکت تامسون رویترز به طور مرتب ارزیابی سالانهای از ذخایر طلا ارائه میکند و بسیاری از سرمایهگذاران، این آمار و ارقام را مبنا قرار میدهند. براساس آخرین دادههای این شرکت، کل طلای موجود در جهان ۱۷۱ هزار و ۳۰۰ تن است که با تقریب بسیار خوبی در مکعب خیالی ما جای میگیرد.
اگر با ۱۷۱ هزار و ۳۰۰ تن طلای خالص یک مکعب بسازیم، هر ضلعش حدود ۲۰ متر و ۷۰ سانتیمتر طول خواهد داشت و اگر بخواهیم یک زمین تنیس را با این مقدار طلا بپوشانیم، ارتفاعش به ۹ متر و ۸۰ سانتیمتر خواهد رسید. البته همه با آمار و دادههای تامسون رویترز موافق نیستند. در ارزیابیهای دیگر، کل طلای موجود در جهان از حدود ۱۵۵ هزار تن (یعنی اندکی کمتر از برآورد این شرکت) تا حدود ۲ و نیم میلیون تن یعنی ۱۶ برابر آن، برآورد شده است.
با ۲ و نیم میلیون تن طلا میتوان مکعبی ساخت که هر ضلعش ۵۰ متر طول داشته باشد یا میتوان در زمین اصلی مسابقات تنیس ویمبلدون برجی طلایی به ارتفاع ۱۴۳ متر ساخت.
اما دلیل این اختلاف فاحش در برآوردها چیست؟ به گفته تیموتی گرین، کارشناس تاریخ طلا، بخشی به این دلیل است که طلا از زمانهای بسیار دور یعنی حدود ۶ هزار سال پیش، استخراج میشده است.
نخستین سکههای طلا حدود ۵۵۰ سال پیش از میلاد مسیح در دوران حکومت کرزوس، پادشاه لیدیه (منطقهای در ترکیه امروزی) ضرب شد و خیلی زود به عنوان ابزار پرداخت و مبادله میان تاجران و سربازان مزدور در مناطق حاشیه دریای مدیترانه پذیرفته شد.
شرکت تامسون رویترز تخمین میزند که تا سال ۱۴۹۲ میلادی (۸۷۱ خورشیدی) یعنی زمانی که کریستف کلمب به قاره امریکا سفر کرد، حدود ۱۲ هزار و ۷۸۰ تن طلا از معادن جهان استخراج شده بود.
یکی از سرمایهگذارانی که پژوهشها در این زمینه را بررسی کرده، جیمز تورک، بنیانگذار شرکت گُلدمانی است.
او میگوید در این ارزیابیها برخی بزرگنماییها انجام شده و معتقد است روشهای مورد استفاده برای استخراج طلا در قرون وسطی بسیار ابتدایی بوده و به همین دلیل، این ارقام بیش از حد بزرگ ارزیابی شدهاند و عدد واقعی به ۲۹۷ تن نزدیکتر است.
رقمی که او برای کل طلای موجود در جهان ارائه میکند، ۱۵۵ هزار و ۲۴۴ تن است که ۱۶ هزار و ۵۶ تن (یا حدود ۱۰ درصد) از تخمین تامسون رویترز کمتر است. شاید این میزان اختلاف در نخستین نگاه به نسبت ناچیز به نظر برسد، اما همین مقدار طلا هم بیش از ۹۵۰ میلیارد دلار نرخ خواهد داشت. برخی سرمایهگذاران، آمار و ارقام جیمز تورک را قبول دارند، اما گروه دیگری معتقدند که هر دوی این دادهها بسیار کم هستند. جن اسکویلز که در یک شرکت سرمایهگذار در بخش طلا کار میکند، میگوید: اگر تنها مقبره توتعنخآمون (یازدهمین فرعون مصر باستان) را در نظر بگیرید، فقط برای ساخت تابوت او یک و نیم تن طلا به کار رفته است. حالا تصور کنید در مقبرههای دیگر چقدر طلا وجود داشته است. این مقبرهها پیش از اینکه کسی از اشیا و جواهر موجود در آنها آمار درستی بگیرد، غارت شدهاند. جیمز تورک به جز چند اختلاف جزئی، آمار و ارقام تامسون رویترز را درباره میزان طلای استخراج شده پس از سال ۱۴۹۲ میلادی قبول دارد اما جن اسکویلز یادآور میشود که چین حتی در شرایط امروزی هم چندان درباره میزان استخراج طلایش شفافیت به خرج نمیدهد. او میگوید در برخی کشورها مانند کلمبیا استخراج غیرقانونی طلا رواج زیادی دارد، البته جن اسکویلز رقم دقیقی از میزان آن ارائه نمیکند اما یکی از سازمانهایی که در این زمینه محاسباتی انجام داده، موسسه استاندارد طلاست.کارشناسان این موسسه میگویند اگر همه مردم صندوقهایشان را در بانکها و جعبههای جواهرشان خالی کنند، دستکم دو میلیون و ۵۰۰ هزار تن طلا جمع خواهد شد. البته آنها قبول دارند که مدارک و شواهد پراکنده و نه چندان محکمی برای اثبات این ادعا وجود دارد و رقم نهایی، تا حدی مبتنی بر حدس و گمان است.
اما به واقع چه کسی درست میگوید؟ واقعیت این است که نمیدانیم. در نهایت این اعداد و ارقام با از روی هم گذاشتن تمام برآوردها بهدست آمده و ممکن است همه آنها اشتباه باشند اما خبر خوب اینکه ذخایر طلای جهان به این زودیها تمام نخواهد شد.
موسسه زمینشناسی امریکا برآورد کرده است که هنوز حدود ۵۲ هزار تن طلای قابل استخراج در دل زمین باقی مانده است و مقادیر بیشتری هم در آینده کشف خواهند شد و خبر بد اینکه شیوه استفاده ما از طلا در حال تغییر است. جیمز تورک میگوید: تمام طلایی که در طول تاریخ استخراج شده، هنوز در زمین است، به این معنا که اگر یک ساعت مچی طلا داشته باشید، ممکن است بخشی از طلای موجود در آن ۲۰۰۰ سال پیش بهدست رومیها استخراج شده باشد اما طلایی که در بخشهای فناوری و صنایع مورد استفاده قرار میگیرد، سرنوشت متفاوتی دارد.
بنا بر دادههای سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی انگلیس، حدود ۱۲ درصد تولید کنونی طلای جهان به این بخشها سرازیر میشود و این طلاها در تولید محصولاتی مختلف، در ابعاد بسیار کوچک مورد استفاده قرار میگیرند، طوری که بازیافت این طلاها صرفه اقتصادی ندارد. به بیان دیگر، طلا برای نخستینبار در حال «مصرف» است.