به گزارش می متالز، داریوش اسماعیلی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی درباره اهمیت حمایت از ساخت و تولید ایرانی گفت: راه کاهش تأثیرات تحریم و حرکت به سمت پیشرفت، توجه به تولید داخل است. برای موفقیت در این مسیر، مهمترین کار این است که دانش و محصولات پژوهش در اختیار تولید قرار بگیرد؛ اما متأسفانه هنوز دانشگاههای کشور وارد حوزه کارآفرینی نشدهاند.
وی با اشاره به تحول دانشگاهها در مسیر آموزش بیان کرد: دانشگاهها سه مرحله را در دنیا پشت سر گذاشتهاند. مرحله اول آموزش محوری بود. کار دانشگاه در این زمینه، انتقال داده و اطلاعات به دانشجویان تعریف میشد. مرحله دوم پژوهشمحوری بود که محور کار در این مرحله، تحقیق و پژوهش در نظر گرفته میشد. مرحله سوم کارآفرینی بود، در این مرحله فارغالتحصیلان کارآفرین تربیت میشدند و علم آنها در جهت کارآفرینی بود؛ اما دانشگاههای کشور ما هنوز وارد مرحله سوم نشدهاند؛ هرچند که این جهتگیری وجود دارد.
اسماعیلی افزود: ما بر این باور هستیم برای ورود به این مرحله، ازیکطرف صنعت باید درها را به روی دانشگاهها باز کند و از طرفی جهتگیری پژوهشی دانشگاهها باید در راستای حل مشکلات کشور باشد. درواقع پژوهشها باید در مسیر رفع نیاز صنعت صورت بگیرد.
وی با اشاره به برگزاری نمایشگاه تقاضامحور ساخت و تولید ایرانی (تستا) و راهکار الزام شرکتهای دولتی برای حضور در نمایشگاه مذکور تصریح کرد: بهترین و مهمترین راه این است که دستگاههای دولتی دست از تصدیگری بردارند و بخش خصوصی وارد این کارها شود. راهکار دیگر وجود رقابت سالم و آزاد بین بخش خصوصی است. اگر این اتفاق رخ دهد نیاز به پژوهش به وجود خواهد آمد. ولی تا زمانی که مثلاً متقاضی خرید خودرو از مجموعه ایرانخودرو یا سایپا باید ۶ ماه در صف انتظار باشد، این صنایع نیازی به پژوهش احساس نمیکنند تا کیفیت را ارتقا بدهند. درواقع توجیهی برای این هزینه ندارند؛ بنابراین ریشه این مسائل در نبود رقابت است؛ زیرا درنهایت صنایع خودروساز میتواند محصولاتش را به فروش برساند.
وی در خصوص تأثیر برگزاری نمایشگاههای تقاضامحور بر روند تولید کشور اظهار داشت: اولین گام برای رونق تولید داخل این است که صنایع بتوانند درخواستهای فناورانه خود که پیشتر از مسیر واردات تأمین میشدند را اعلام کنند. در صورت تحقق این هدف، بودونبود تحریمهای اقتصادی برای کشور بیاثر میشود.
اسماعیلی تأکید کرد: در این راستا میتوان به نقش دانشگاهها در تأمین نیاز صنعت اعتماد کرد. بهویژه آنکه هر جا صنعت به بخش دانشگاهی اعتماد کرده، موفق بوده است. برای مثال دستیابی به غنیسازی ۲۰ درصدی جز با تکیه بر دانشگاه امکانپذیر نبود. در بحث نظامی که امروز ساخت موشکهایی با برد بیش از ۲۰۰۰ هزار کیلومتری آمریکا را عصبانی کرده است، درنتیجه اتکا و اعتماد به دانشگاه به دست آمد. من به یاد دارم که زمانی وزیر دفاع وقتی در مجلس، از افتخاراتش صحبت میکرد به این اشاره داشت که بیش از ۵۰ یا ۱۰۰ رساله دکتری روی طرحهای آنها کار کردند. درواقع عملکرد امروز حوزه نظامی کشور نتیجه پژوهشهای دانشگاهی است.