به گزارش می متالز، علیرضا آدمی اظهار داشـت: این شرکت در سال 1376 ثبت و در سال 1379 به تولید قطعی رسید و نهایتا در سال 1388 با حفظ و ارتقای تولید روی، پروژه سرمایهگذاری در اکتشاف معادن سرب و روی را آغاز کرد.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، ادامه داد: در دهه 70، تعداد کل کارخانههای موجود در شهر زنجان به 6 عدد نمیرسید و تولید مجموع تمامی کارخانههای موجود در آن زمان، بین 10 تا 15 تن در روز بود.
آدمی با اشاره به اینکه در سال 1379، بحران فلزات در جهان ایجاد شد، اشاره کرد: بحران عجیب و عمیقی در اواخر دهه 70 شمسی یعنی حدود سال 2000 میلادی در زمینه فلزات اتفاق افتاد؛ اولین شوک این بحران به فلز روی رسید و قیمت جهانی آن به شدت کاهش یافت. در همین مدت کوتاه و به خاطر کاهش شدید قیمت روی، بسیاری از شرکتها و کارخانه معدنی تولید کنسانتره روی، تعطیل و از گردونه رقابت خارج شدند.
وی ادامه داد: این بحران از سال 1379 تا 1383 ادامه داشت و در این میان، شرکت ما ضررهای بسیاری را متحمل شد؛ ولی با این حال تلاش ما در راستای حفظ و بقای شرکت در این بحران جهانی بود.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، یادآور شد: در تمام مدت این بحران جهانی، تعداد پرسنل ما نزدیک 23 نفر بود که حتی یک نفر از آنها به خاطر این شرایط از کار بیکار نشد. پس از این دوره، به دلیل افزایش شدید تقاضا و کاهش تولید به دلیل بحران دوره قبل از آن، توازن عرضه و تقاضا به هم خورد و قیمت روی به شدت افزایش پیدا کرد به طوری که قیمت هر تن روی طی چند روز، از 600 دلار به قیمت افسانهای چهار هزار دلار افزایش پیدا کرد که البته چهار ماه بیشتر طول نکشید و دوباره قیمت به حالت عادی برگشت.
آدمی اضافه کرد: طرح توسعه و بهرهبرداری شرکت را از سال 1384 یعنی یک سال بعد از عبور جهان از بحران فلزات، آغاز کردیم که شامل افزایش تولید روزانه از دو تن به پنج تن بود. با این حال، طرح توسعه ما صرفا شامل افزایش تولید نمیشد بلکه ما به طور جدی به جهت تامین مواد اولیه مستقل، به دنبال طرحهای ویژه سرمایهگذاری در اکتشافات معادن رفتیم.
وی یادآور شد: پس از اینکه متوجه شدیم که پاشنه آشیل صنعت سرب و روی کمبود مواد اولیه است، از سال 1388 به سمت سرمایهگذاری بلندمدت در معادن و اکتشافات حرکت کردیم.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، ادامه داد: در زمینه سرمایهگذاری در بخش معدن، شروع به خرید برخی از ماشینآلات معدنی کردیم تا مواد اولیه مورد نیاز خود را را از طریق استخراج معدنی تامین کنیم.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، با تاکید بر اینکه مشکل اصلی صنعت سرب و روی تامین مواد اولیه است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر، نزدیک به 40 درصد از منابع اولیه سرب و روی از کشور ترکیه وارد میشود. همچنین حدود 20 درصد توسط معدن انگوران و 40 درصد باقی مانده نیز توسط معادن کوچک و متوسط تامین میشود.
آدمی اضافه کرد: شرکت ما از همان ابتدا به دنبال این بود که راندمان عملکرد و کیفیت محصول معدنی را به شکل بهینهای بالا ببرد که البته از سال 1384 به این طرف، فاصله ما تا رسیدن به این اهداف کم و کمتر شد.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، ضمن اشاره به اینکه موارد بسیاری وجود دارد که بر میزان و کمیت محصول معدنی تاثیر میگذارند، تصریح کرد: یکی از مواردی که بر کمیت محصول تاثیر مستقیم دارد، افزایش میزان برق مصرفی در کارخانجات است.
آدمی افزود: در سال 1390 روی طرحی در رابطه با تاسیس یک نیروگاه برقی سرمایهگذاری کردیم. در ابتدا مجوز آن را از مراجع ذیصلاح دریافت و پس از آن، طرح تولید مولد برق را اجرایی کردیم. البته برای تامین ژنراتورهای گازسوز، به سد تحریمها برخوردیم؛ لذا به واسطه یک شرکت ترکیهای توانستیم ژنراتورها را از کشور فرانسه به داخل کشور وارد کنیم.
وی تکنولوژی صنعت سرب و روی در ایران را در مقایسه با غرب ناچیز توصیف کرد و یادآور شد: نمیتوان تکنولوژی که در غرب وجود را با تکنولوژی موجود در ایران مقایسه کرد. اولین وجه آن نیز نابرابری ما از لحاظ ماشینآلات و تجهیزات است.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، ادامه داد: در زمینه تکنولوژی سعی ما بر این بوده که بهترین تکنولوژی موجود را مورد استفاده قرار دهیم. برای همین، بارها با برخی از دانشگاههای کشور مثل دانشگاه زنجان تعاملات ویژهای داشتیم تا از این طریق بتوانیم از نیروهای متخصص آنها برای توسعه این صنعت، بهره کافی را ببریم.
آدمی در رابطه با اینکه معدن انگوران یک نعمت خدادادی است، اشاره کرد: کارشناسان از زمانی که فعالیت خود را آغاز کردیم، میگفتند چند سال دیگر ذخایر انگوران تمام خواهد شد. الان نزدیک به 20 سال از آن ماجرا میگذرد و معدن همچنان در حال کار و سوددهی است؛ گرچه اکنون تخمین زده میشود که تا پنج سال دیگر عمر آن به پایان میرسد. معدن انگوران معدنی استثنایی است که با عیار بالای 30 درصد، روزانه دو هزار تن ماده اولیه از آن استخراج میشود.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، با اشاره به اینکه اکتشاف معدن انگوران به قبل از انقلاب برمیگردد، افزود: معدن انگوران در پیش از انقلاب، حدود سال 1350 توسط بخش خصوصی و شخص مهندس رستگار اکتشاف شده و در سال 1354 به بهرهبرداری میرسد.
آدمی بیان کرد: متاسفانه پس از انقلاب، سرمایهگذاری در بخش اکتشاف معادن به طور مطلوب صورت نگرفت و بدون تردید، در آینده نزدیک، دود آن به چشم این صنعت خواهد رفت. با این حال، مجموعه ما در بحث اکتشاف معادن، سرمایهگذاری ویژهای کرده است.
وی اضافه کرد: در زمینه سرمایهگذاری در بخش معادن سرب و روی، دو حالت وجود دارد؛ یا اینکه دولت به عنوان متولی و مالک، سرمایهگذاریهای لازم را در این زمینه انجام میدهد یا اینکه بخش خصوصی را تشویق به چنین کاری میکند.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، تاکید کرد: متاسفانه دولت نه تنها در زمینه اکتشافات معدنی کاری نکرده بلکه با افزایش سرطانی کارخانههای سرب و روی، باعث نابودی منابع معدنی شده است. وقتی معدنی مثل انگوران، صرفا میتواند مواد اولیه 20 کارخانه را تامین کند، چرا دولت مجوز تاسیس 60 کارخانه دیگر را صادر کرده است؟!
آدمی یادآور شد: کاری که دولت میتوانست انجام دهد این بود که از همان اوایل دهه 80، به جای صادر کردن مجوز تاسیس کارخانههای سرب و روی، اکتشافات را برای تامین نیاز اولیه بیشتر در آینده، دنبال میکرد؛ اما کاری که دولت انجام داد این بود که نسبت توسعه کارخانجات معدنی با توسعه اکتشافات معدنی را نابرابر و نامتوازن کند.
مدیرعامل شرکت شمشسازان زنجان، تاکید کرد: امروز شاهد این هستیم که به دلیل محدودیت مواد اولیه، اکثر کارخانهها زیر ظرفیت حقیقی خود تولید میکنند.
آدمی در مورد معدن مهدیآباد، اظهار کرد: طرح بهرهبرداری و توسعه این معدن از پیش از انقلاب وجود داشته است؛ اما در حال حاضر بر روی طرح بهرهبرداری و توسعه این معدن کار میکنند.
وی با اشاره به اینکه شرایط معدن مهدیآباد به طور کلی با معدن انگوران متفاوت است، خاطرنشان کرد: با اینکه معدنمهدیآباد خیلی از مزیتهای معدن انگوران را ندارد ولی حجم ذخیره معدن مهدیآباد، این امیدواری را ایجاد میکند که در آیندهای نزدیک، بحث اکتشافات در کمربند شمال غرب به جنوب غرب ایران، به طور جدی پیگیری شود.