به گزارش می متالز، بر اساس گزارش گروه تحقیقاتی بینالمللی مس (ICSG)، تولید جهانی مس تصفیهشده تا ماه جولای تغییرات زیادی را شاهد نبود و بنا بر اعلام این گروه تحقیقاتی، تولید اولیه 5/1 درصد کاهش داشت و توانست تا حدود زیادی 10درصد افزایش تولید قراضه را جبران کند. در بخش تقاضا، کل مصرف مس تصفیهشده تا ماه جولای به میزان 5/0 درصد کاهش یافت، چراکه مصرف مشهود کشور چین به دلیل کاهش 20درصدی خالص واردات، تقریباً با 2درصد افت مواجه شد.
در گزارش قبلی این گروه تحقیقاتی پیشبینی شد کل کسری سالانه مس حدود 150هزار تن در سال 2017 و 105هزار تن در سال 2018 باشد که این پیشبینی با توجه به رشد تقاضای ناشی از توسعه زیرساختها در چین و هند ارائه شده است.
بر اساس این دیدگاه کاملاً مثبت، قیمت سهماهه مس در بورس فلزات لندن در 24 اکتبر به بالاترین قیمت سه سال گذشته خود معادل 7هزار و 96 دلار در هر تن رسید، هرچند که در تاریخ 31 اکتبر به 6هزار و 831 دلار در هر تن کاهش پیدا کرد. با اینحال، بسیاری در بازار همچنان به تغییرات قیمت در کوتاهمدت خوشبین هستند.
تولید معدنی مس در جهان طی هفت ماه اول سال 2017 حدود 2درصد کاهش یافت، تولید کنسانتره تقریباً 1/5 درصد افت پیدا کرد و تولید کاتد SX-EW نیز حدود 4/5 درصد کاهش یافت.
کاهش شدید تولیدات معدنی در جهان عمدتاً ناشی از افت تولید 7درصدی، معادل 225هزار تنی شیلی بود که در آن تولید توسط مشکلات کارگری در معدن «اسکوندیدا» متعلق به کمپانیهای «بی.اچ.پی» و «ریوتینتو» تحت تأثیر قرار گرفت و تولید معادن متعلق به کمپانی «کودلکو» نیز کاهش چشمگیری پیدا کرد.
در سایر مناطق از قبیل کانادا، مغولستان و ایالاتمتحده تولید کنسانتره به علت افت سطح عیار کانهها به ترتیب 22درصد، 19درصد و 9درصد کاهش یافت. بنا بر اعلام این گروه تحقیقاتی، تولید کنسانتره اندونزی به میزان 10درصد افت داشت که علت آن ممنوعیت موقت صادرات کنسانتره از ماه ژانویه تا ماه آوریل بوده است.
با اینحال، این کاهش تولید با افزایش 3درصدی تولید کنسانتره و تولید کاتد SX-EW در کشور مکزیک و همچنین افزایش 5درصدی تولید کنسانتره در کشور پرو، تا حدودی جبران شد. هر دو کشور از ظرفیتهای جدید و گسترشیافته نیز بهرهمند شدند.
گروه تحقیقاتی بینالمللی مس در پایان گزارش خود تأکید میکند که بررسی شرایط بازار نشان میدهد که میزان کنسانتره مس در بازار با رکود شدید مواجه است و اکثر تولید مس جهان از معادنی در حال استحصال است که در سالهای پایانی عمر خود قرار دارند و جایگزینی معادن جدید، متناسب با سرعت افت تولید نیست.