به گزارش می متالز، ویژگی اصلی اجرای این طرح، استفاده از فناوری بومی «پرد» است که از سوی شرکت مهندسی معادن و فلزات(MME) متعلق به ایمیدرو طراحی شده است. واحد فولادی نیریز سومین واحد تولید آهن اسفنجی به روش ایرانی «پرد» است که ۲سال پیش با حضور معاون اول رئیسجمهور افتتاح شد و با افتتاح این کارخانه، ایران به رتبه نخست تولید آهن اسفنجی جهان رسید. در حاشیه نمایشگاه ملی فولاد، فرصتی دست داد تا با علیرضا زاهدیان مدیرعامل فولاد نیریز گفتوگویی داشته باشیم.
فولاد نیریز جزو طرحهای هفتگانه فولادی بود که در سال ۸۸ شروع به کار کرد، اما پروژه در اجرا سرعت خوبی نداشت تا اینکه درسال ۹۲ شرکت غدیر با سهم ۶۵درصدی و ۳۵درصدی ایمیدرو در این کارخانه سهامدار شد. در سال ۹۵ نیز من به عنوان مدیرعامل به این مجموعه آمدم تا اسفند سال ۹۶ که فاز نخست فولاد نیریز را به افتتاح رساندیم. این واحد در حال حاضر آهن اسفنجی تولید میکند و البته در کنار آن پروژه تولید فولاد هم آغاز شده است و ۴۷درصد پیشرفت فیزیکی دارد. بسیاری از تجهیزات این کارخانه ساخته شده و مقداری هم قرار است بیاید. به نحوی که برنامهریزی شده تا سال ۱۴۰۰پروژه را افتتاح کنیم. در کنار اینها نیز یک پروژه ۲.۵میلیون تنی گندله در برنامه داریم که قرار است بعد از کارهای اداری و اخذ مجوز از وزارتخانه کلنگزنی آن را انجام دهیم.
در حال حاضر مشکل اصلی ما گندله است چرا که بازار کمی ملتهب است و تخصیص مناسبی نیز برای واحد ما صورت نگرفته است. ما قبلا گندله مورد نیازمان را از معدن گل گهر تهیه میکردیم و با تقسیمبندی که وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام و سهمیه کارخانهها را تخصیص داد سهمیه فولاد نیریز را از جاهای دورتر اختصاص داد و به همین دلیل برای تامین گندله باید هزینه بیشتری بکنیم که قیمت نهایی محصول را افزایش داده است.
واحد فولادی نیریز از ابتدای فعالیت خود و به طور همزمان کار بومی سازی را آغاز کرد به نحوی که تنها از سال گذشته تا کنون۱۳۰قطعه را بومیسازی کرده و برای بومیسازی این تعداد قطعه نیز با حدود۶۰شرکت همکاری داشته است. همچنین در راستای بومیسازی کمیتهای تشکیل دادیم و در ساختارمان نیز بومیسازی را در دست تعریف داریم. امسال نیز قرارداد ساخت قطعات کمپرسور را که قطعه پیچیدهای است در دستور کار داریم و از شرکتی که تحت پوشش زیمنس آلمان بوده، بومیسازی را به سمت قطعات پیچیدهتر وهایتک» میبریم. فولاد نیریز همزمان با طرحهای توسعهایمان بومیسازی را قبل از نمایشگاه سال گذشته شروع کرد و از نمایشگاه سال گذشته به بعد آن را شدت بیشتری بخشید.
نمایشگاه بومیسازی به خوبی محملی برای شناسایی ظرفیتهای موجود در صنعت فولاد به شمار میرود و شرکتهای همسطح و هم تخصص، توانمندیهای امسال خود را مورد مداقه قرار میدهند و باهم آشنا میشوند. من در این نمایشگاه موارد خیلی خوبی از بومیسازی و توانمندیهای شرکتها در این زمینه دیدم که در برنامههای آتی شرکت خودمان، همکاری با آنان را در برنامه قرار میدهیم. در مقایسه با نمایشگاه سال گذشته نیز میتوان گفت، سال گذشته دوره اول برگزاری نمایشگاه ملی فولاد بود و اطلاعرسانی ضعیفتر بود اما امسال صنایع فولادی و تامینکنندگان با آمادگی بیشتری حضور داشتند. با اینکه به نظر میرسد تعداد شرکتها در این دوره کمتر از دوره پیش است با این حال نظرم درباره قطعات بومیسازی شده امسال مثبت است. شرکتها سال پیش میگفتند میخواهیم این کارها را بکنیم اما امسال با دست پر آمدند و اعلام کردند میتوانند تا سال بعد هم چه اقداماتی انجام دهند. انشالله عقد قراردادهای بیشتری را در سال جاری شاهد باشیم.
مشکلات اصلی بحث انتقال پول است که کم و بیش گریبانگیر همه است ولی راههایی پیدا میشود همین که این مشکلات به وجود آمده ساخت داخل هم بیشتر مورد توجه قرار گرفته و صنعت داخلی را تقویت کرده است. من بسیار امید دارم که تا سال آینده الکترود گرافیتی در ایران به مرحله تولید برسد.
قطعا زحمت ایجاد میکند اما این زحمت باعث تلاش بیشتر فولادسازان میشود که راههای میانبر و توجه به ساخت داخل را مورد توجه قرار دهند که به نظر میرسد برای صنعت داخل مفید است.
امیدواریم حتی اگر تحریمها برداشته شود دوباره به سمت واردات و خرید خارجی گرایش پیدا نکنیم و این شرایط را در جهت تقویت تولید داخل حفظ کنیم. آن موقع باید سرمایه را بیاوریم نه قطعه را با ساخت داخل.
به هر حال فولاد مبارکه به عنوان یکی از بزرگترین فولادسازان کشور و منطقه میتواند پیشقراول بسیاری از این حرکتها باشد. قطعا هر حرکتی در این راستا میتواند به دیگر فولادسازان از جمله ما کمک کند ضمن اینکه بخش تحقیقاتی متشکل از نیروهای جوان و خوشفکر ما نیز در این زمینه میتواند به این فولادساز درراستای کم کردن مصرف انرژی و بهبود فرآیند احیا و...کمک کند.