به گزارش می متالز، به نظر میرسد اعمال سیاستهای اعتباری از طریق سرکوب مالی در کنار جذابیت داراییهای غیرعملیاتی بنگاههای بورسی نظیر املاک و مستغلات و همچنین حساسیت کمتر تقاضای مصرفی اقتصاد نسبت به قیمت سهام سبب شده تا بورس تهران در مقایسه با دیگر بازارها یکه تاز عرصه بازدهی در سال ۹۸ باقی بماند.
با وجود اختلافات نظر بر سر رشد مستمر قیمتهای سهام، همچنان شاهد اشتیاق زاید الوصف آحاد جامعه برای حضور در بازار و خرید سهام با قیمتهایی هستیم که کمتر کسی از بین تحلیلگران بنیادی تا چند ماه قبل تصورش را میکرد.
شاخص کل بورس تهران از ابتدای سال حدود ۵/ ۲ برابر و قیمت بسیاری از سهمها در این مدت با سبقت از شاخص کل ۵ تا ۲۰ برابر شده است.
چه اتفاقی در این میان رخ داده و چه عواملی دست به دست هم داده که قیمتهای سهام در سطح وسیعی از رشد بازنمیایستند و پیوسته با هجوم خریداران و صفهای طویل خرید به راه خود ادامه میدهند؟
آیا این امر بهزعم برخی از فعالان بازار سهام صرفا ناشی از یک هیجان موقت است یا ریشه در عدم تعادلهای حاکم بر محیط کلان اقتصاد کشور دارد؟
اگر بحث صرفا بر سر خلق فزاینده نقدینگی و تورم است، چرا سرمایه گذاران به سراغ دلار نرفتهاند تا از ارزش دارایی خود محافظت کنند یا اینکه چرا از داراییهای دیگر نظیر مسکن چنین استقبالی نکردهاند؟
تحقیق بر سر اختلاف بازدهی بازارهای مختلف طی امواج تورمی دو سال اخیر نقش فاکتورهایی چون سیاستهای پولی در قالب سرکوب مالی در کنار حساسیت متفاوت تقاضای مصرفی آحاد اقتصادی نسبت به قیمت سهام در مقایسه با دیگر داراییها نظیر دلار و سکه و همچنین جذابیت املاک و مستغلات بنگاههای بورسی که مشمول زمان شده را برجسته میکند و نشان میدهد که چرا سهام به گزینه اصلی سرمایه گذاران، خاصه در یکسال اخیر تبدیل شده است.