به گزارش می متالز، غلامعلی فارغی عضو اتاق بازرگانی ایران با اشاره به اینکه صنعت ساختمان در کشور با رکود همراه بوده اما؛ بورسکالا میتواند زمینهساز فروش و صادرات محصولات ساختمانی را برای شرکتها فراهم آورد، اظهار کرد: بورسکالا برای هر اقتصادی بهنوعی مزیت محسوب شده چراکه ورود کالاها در رینگهای فروش این بازار میتواند با استانداردهای مختلفی همراه شود تا خیال خریداران خارجی که استاندارد کالاها برای آنها از اولویت بالایی برخوردار است را راحت کند؛ از سوی دیگر، شرایط رکودی صنعت ساختمان اجازه فروش داخلی بیشتر را به کالاهای ساختمانی نمیدهد بنابراین بهترین بازار، ایجاد شرایط فروش خارجی است.
وی افزود: از سوی دیگر، نمیتوان سایه نرخگذاریهای دولتی از سوی وزارت صمت را حتی در بازارهایی همچون بورسکالا انکار کرد؛ اگر دولت در بودجهبندی خود میخواهد از نفت چشمپوشی کند باید بازار آزاد صادراتی برای درآمدزایی بیشتر تقویت کند و دخالتهای بیمورد و حاکمیتی خود را کاهش دهد.
فارغی با اشاره به اینکه نرخگذاریهای صادراتی تاکنون خاطره خوشی از خود برجای نگذاشته است، تصریح کرد: در اغلب نرخگذاریها و سیاستهای دستوری که از سوی نهادهای دولتی به تولیدکنندگان و صادرکنندگان ابلاع شده است، نتیجه آن تحمیل شکست بر بازارهای هدف صادراتی بوده که فعالان اقتصادی ایران در آن حضور داشتند، دولت باید بپذیرد که به اقتصاد آزاد تن دهد و سیاستگذاری خود را از قیمتگذاری به سمت روانسازی رویههای تولیدی سوق دهد.
این فعال بخشخصوصی از طرف دیگر با اشاره به اینکه صادرات از پنجرههای بورسکالا چندان آسان نیست نیز افزود: خریداران داخلی که نیاز خود را از طریق بورسکالا تامین میکنند بهنوعی اجبار را از سوی وزارت صمت، پشت سر خود میبینند اما؛ خریداران خارجی با چنین محدودیتی مواجه نیستند، بنابراین نباید فراموش کرد که جذب متقاضی و خریدار خارجی برای ورود به بورسکالای ایران سختتر بوده و باید استانداردهای این بازار در سطح منطقهای و جهانی برای خریداران عمده کالاها تشریح شود.
فارغی با اشاره به نرخگذاریهای ارزان و البته در برخی مواقع با تخفیف، اذعان کرد: از سوی دیگر نمیتوان فاصلههای قیمتی ناشی از مشکلات و محدودیتهای تحریم و حمل دریایی و نقل و انتقال ارز و تعویض مدارک و ... را بر کالاهای ایرانی نادیده گرفت.
وی در پایان خاطرنشان کرد: برای رساندن نرخ محصولات تولید داخل و صادراتگرای ایران به قیمتهای متعارف در بازارهای جهانی، باید برنامه ریزی جامعی صورت بگیرد و قیمتها به تدریج اصلاح گردد اما؛ بازارهایی همچون کشورهای همسایه مانند افغانستان، عراق، سوریه و ... که نیاز به کالاهای زیربنایی دارند، میتوانند ورود اولیه مناسبی به این بازار داشته باشند.