به گزارش می متالز، برای موفقیتِ مدیری که در رأس نظارت بر بازار سرمایه است، داشتن چندین ویژگی ضروری است. نخست، دانش نظری و تسلط علمی بر همهی زوایای فعالیت بورس. دوم، درک اهمیت کار نظارت بر بازار سرمایه و آثار گسترده آن بر اقتصاد کشور و رفاه مردم. سوم، شجاعتِ مقاومت در مقابل انبوه منافعی که در مقابلش صف می کشند و بالاخره توان مدیریت عملیات گستردهای که بر عهده مقام ناظر بازار سرمایه گذاشته شده است. دکتر شاپور محمدی الحق که در همه این عرصه ها توانمند بود و دوره مدیریت خود را با موفقیت نسبی در هر چهار حوزه به پایان برد. به علاوه، به پشتوانه جوانی، می توانست روزی ۱۵ ساعت از عمر خود را وقف بازار سرمایه کند.
ویژگی دیگر بازار سرمایه در جهان و بالاخص در ایران به سیاست برمیگردد. اقتصاد سیاسی ایران گاه از مدیر بازار توقع معجزه دارد که در بزنگاه رویدادهای مهم سیاسی، جهت بازار را با ضرورت های سیاست منطبق کند. این انتظار کارِ دشوارِ مدیریتِ بازار سرمایه را طاقتفرسا میکند. وجهی از این توانفرسایی به ارتباط متقابل و گسترده فعالیت بازار سرمایه با سایر بخش های اقتصاد برمی گردد. هرچقدر هم که مدیر کارش را خوب انجام دهد، بازهم کم نیستند چرخه های معیوبی در اقتصاد که تلاشش را کم ثمر کنند. اینها همه ملالآور و طاقت سوزاند و با گزند که از جانب منتقدانِ مغرضِ بازار سرمایه به مدیر میرسد، هر روز با خود میگوید که بهتر است برود و این عذاب را تحمل نکند. بورس و کار نظارت بر بازار سرمایه، اگر بخواهی آن را درست انجام دهی به دوی امدادی می ماند. باید به موقع چوب را به دونده بعدی برسانی تا از مهلکه جان سالم به در ببری. امیدواریم دوندهای که چوب امداد را از دکتر محمدی دریافت می کند، به اندازه او دونده باشد.
برای دکتر محمدی سلامتی آرزو میکنم و در مقام شهروند کشور از تلاش های صادقانه، دلسوزانه و پاکدستانه اش از وی صمیمانه تشکر میکنم. با تمام خستگی ها و آزردگی هایش، دیری نخواهد گذشت تا در مسوولیتی سنگین، بار توانسوز دیگری را بر دوش کشد. آنان که مسیر خدمت به مردم و کشور را برمی گزینند، هرگز آرام نمی گیرند. بزودی خواهیم دید که شاپور محمدی در سنگری دیگر رنج می کشد.