گفتگوی اختصاصی با رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی سیمان در خصوص اثر انتشار اخبار اخیر بر شرکت های این گروه

مصوبه دولت برای خرید ۲ میلیون تن سیمان برای چه بخشی صادر شده و چه تاثیراتی در بازار خواهد داشت؟

این کار در کارگروه اقتصاد مقاومتی که برای صنعت سیمان تشکیل شده، مصوب شد، درحال حاضر نیز وزارت راه و شهرسازی از طریق بانک مسکن این گشایش را انجام می دهد؛ این مصوبه برای خرید سیمان به منظور استفاده در طرح های عمرانی دولت است و به صورت خاص در اختیار وزارت راه و شهرسازی قرار دارد. وزیر راه و شهرسازی این مسئله را پیگیری کرد و در نهایت منتج به این مصوبه شد، البته گفتنی است با توجه به زحماتی که سازمان برنامه، انجمن صنفی صنعت سیمان و وزارت راه و شهرسازی کشیده‌اند این کار عملیاتی شد. البته در این بین وزارت صنعت هم کمک‌های زیادی را برای تصویب این مصوبه داشت. در مجموع می‌توان گفت که ۳ دستگاه دولتی و یک تشکل صنفی برای خرید این دو میلیون تن تلاش کردند.

 آیا بخشی از این صرف جاده های بتنی خواهد شد؟

این پروژه‌ها عمدتا پروژه‌هایی است که در وزارت راه و شهرسازی موجود است و نمی‌توان گفت که صرفا برای استفاده از جاده‌های بتنی در نظر گرفته شده، ولی در عین حال این جاده‌های بتنی هم می‌تواند در بین پروژ‌ه‌های وزارت راه و شهرسازی وجود داشته باشد.

 به نظر شما اجرای این طرح باعث چه میزان رشد در شرکت های سیمانی خواهد شد؟

نمی توان تخمین دقیق زد، اما باید گفت که صنعت سیمان درحال حاضر با دو مشکل بازار ( کمبود تقاضا) و رقابت منفی تولید کنندگان مواجه است. اگر این بازارسازی تاثیر مثبت بگذارد و رقابت منفی کم شود، قطعا وضعیت سیمانی محتول می‌شود. درحال حاضر نیز در فصل زمستان و فصل کم مصرف سال قرار داریم که خود این مسئله هم شرایط ویژه‌ای را پدید آورده که سبب شده سیمانی‌ها با تعدیل و کنترل تولید، بتوانند از اشباع بازار جلوگیری کنند. اما می‌توان گفت که وضعیت سیمانی‌ها درحال بهبود است، آن زمان تاثیرش قطعا روی بازار سهام، قیمت سهام و قیمت خود سیمان کاملا مشهود می شود.

 فکر می کنید تا چند وقت دیگر این اتفاق بیفتد؟

امیدوارم قبل از سال باشد.

با این تفاسیر مسئله تخفیفات هم از بین می رود؟

امیدوارم این کار را همکاران من انجام داده و بخش نامه های انجمن صنفی سیمان را انجام بدهند.

درحال حاضر وضعیت تولید و فروش در کارخانه‌ها به چه صورت است؟

طبیعتا ما الان بخش نامه ای که داریم این است که مازاد بر نیاز تولید جامعه را تعدیل کنیم، یعنی اجازه از بین رفتن سرمایه های ملی را ندهیم تا حدی که نیاز در کشور است تولید می کنیم و بر همین اساس جواب صادرات را هم بدهیم و دیگر بیش از آن تولید نکنیم که دپو شود. البته لازم به ذکر است میزان فعلی هم در امسال با یک روند کاهشی در زمینه مصرف داخل و صادرات روبه رو است. امیدواریم که با مصوبات اخیر مصرف داخلی تقریبا بهتر شود، اما بازار صادراتی ما تا زمان بهبودی اندکی فاصله دارد، البته با توجه به اینکه درحال حاضر بر مسئله صادرات سیمان به عراق صحبت شده و نیز اندک اندک با توجه به شرایطی که در عراق پیش می‌آید، وضعیت صادرات در عراق بهتر شود.

این کشور هر یمان از لحاظ امنیتی در شرایط مناسبی قرار داشته باشد، وضعیت عمرانی آنجا هم بهبود و رشد می‌یابد، در نتیجه نیاز به سیمان هم بیشتر خواهد، بنابراین امیدواریم صادرات به عراق هم دوباره شدت بگیرد و شرایط صادرات سیمان از آن لحاظ هم بهتر شود.

چند روز پیش خبری منتشر شد مبنی بر رفع ممنوعیت صادرات سیمان به عراق، آیا این خبر هم در راستای اظهارات شماست؟

الان مذاکراتی از طرف دولت، بخش خصوصی، اتاق بازرگانی و انجمن صنفی انجام شده که هر زمان به نتیجه قابل قبولی برسد، حتما اعلام خواهد شد.

قطع گاز کارخانه ها چه تاثیری می گذارد؟

الان در خیلی از کارخانجات این مسئله اتفاق افتاده است؛ متاسفانه دولت هم به صنعت سیمان ۲۹ میلیون دلار بدهی گاز دارد که در سال گذشته بدهی دو سال قبل با توافق انجام شد و توافق این بود که ما گاز در دوره‌ای که دولت گاز را برای مصارف خانگی کم داشت، مصرف نکنیم، در عوض معادلی را دولت به عنوان مابه‌التفاوت به ما پرداخت کند که آن معادل ۲۹ میلیون دلار برآورد و محاسبه شد، اما متاسفانه بعد از گذشت سه سال دولت هنوز آن بدهی را نپرداخته است.

مسئله بدتر از عدم پرداخت بدهی دولت به صنعت سیمان، این است که حتی حاضر به تهاتر بدهی‌ها نیست؛ این نکته بسیار ناخوشایندی است که حتی تهاتر هم نمی‌کند و گاز بعضی از کارخانه‌ها نیز الان قطع شده و بعضی دیگر نیز به به دلیل عدم امکان پرداخت هزینه‌ها با کمبود گاز مواجه هستند.

 در خصوص عرضه سیمان در بورس کالا نیز توضیح بفرمائید.

آنچه که اتفاق افتاد این است که طی مذاکرات ما با وزارت صنعت، معدن و تجارت، قرار بر این شد که اول رینگ صادراتی را در بورس کالا ایجاد و صادرات سیمان را به صورت پایلوت با یک رینگ صادراتی انجام دهیم تا از این طریق شرکت هایی که مایل هستند، اقدام به عرضه محصولات خود در این رینگ کنند. بعد از آن بود که این خبر از طریق جراید و دبیر انجمن این گونه عنوان شد که سیمان وارد بورس کالا می‌شود.

قطعا چند جلسه با بورس کالا گذاشته شده است؛ جلسات هم این بوده که بورس کالا نیز تمایل دارد سیمان عرضه شود، اما تصمیم قطعی نبود، چون سیمانی ها در بورس کالا از قبل حضور داشته‌اند، این نیست که سیمانی‌ها در بورس کالا نبودند، چراکه می‌توانستند تا الان هم عرضه کنند، ولی تا الان عرضه محدود بوده، درحال حاضر مجددا سازماندهی می کنند که امکانات عرضه بیشتر فراهم شود، اما هنوز این مسئله به صورت اجباری و همگانی نیست و پذیرش سیمانی‌ها در بورس کالا قبلا اتفاق افتاده است. چیزی که اخیرا اتفاق افتاده، وجود یک رینگ صادراتی به صورت پایلوت است که باید ببینیم آیا آن ها می تواند شفافیت قیمت صادراتی را ایجاد کند یا خیر.

چند وقت از اتخاذ این تصمیم گذشته است؟

بیش از یک ماه و نیم.

پس تاثیرش هنوز مشاهده نشده؟

هنوز اصلا عرضه و ساز و کار شکل گیری آن انجام نشده است.

 بازار وقتی خبر آزادسازی حلب را شنید به سیمانی‌ها رجوع کرد و سبب شد سهم این صنعت با رشد مواجه شود، در همین راستا بازار سوریه را چگونه ارزیابی و تحلیل می کنید؟ ما چه زمانی می توانیم نگاهی به آن سمت داشته باشیم.

علی رغم این که پایانه ها و زیرساخت هایمان محدودیت دارد و حمل و نقل ما در کشور بسیار گران است، ولی ظرفیت کشور در حد قابل قبولی است؛ البته فراموش نکنید که ما صادر کننده اول دنیا بودیم. وقتی بازاری در جایی تعریف شود و حمل و نقلی را بتوانید به صورت دائمی برای آن تعریف کنید، خودش تعرفه‌های حمل و نقل را کاهش می‌دهد.

قطعا این میزان خرابی که در آنجا ایجاد شده است، صنعت سیمان کشور ما قابلیت تامین بخش بزرگی از سیمان آن را دارد، هنگامی که آنجا به مرحله ساخت برسد که ان شالله در کل کشور سوریه این زمان نزدیک است، قطعا صنعت سیمان ایران در آنجا نقش خواهد داشت و نمی‌توانند این را در شرایطی بدون صنعت سیمان ایران نگاه کنند.

یعنی ممکن است تولید سیمان ما را به دو برابر افزایش دهد؟

تولید کشور روی ظرفیت حقیقی خود کار نمی‌کند؛ ظرفیت ما ۸۰ میلیون تن است ولی تولیدمان به ۸۰ درصد این مقدار می رسد، بنابراین ما می‌توانیم ظرفیت موجود را افزایش دهیم، ضمن این که طرح هایی در دست اجرا است که امکان صادرات را به ما می دهد، ضمنا باید گفت که نوع مصرف، تکنولوژی و سایر مسائل تاثیر بسزایی بر تولید کشور دارد، بنابراین تولید کشور می‌توان گفت که جوابگوی نیازها است.

ما در سال های گذشته که مصرف داخل هم بالا بود، تا ۱۹ میلیون تن صادر کردیم و صادر کننده اول بودیم. ضمنا با وجود اینکه می‌توانیم با ظرفیت‌های فعلی اقدام به تولید کنیم، پروژه‌های توسعه‌ای دیگری را نیز در دست اجرا داریم.