به گزارش می متالز، برخی از کارگران این معدن در استشهادنامه ای که امضا کرده اند اظهار داشتند: کارگران شرکت معدنکاری امین یار حقوق خود را در ماه های فروردین 98، بهمن و اسفند 98 و همچنین فروردین 99 را به همراه ما به تفاوت پرداختی ناقص حقوق کارگران این شرکت در سه ماه از سال 98 و عیدی سال 98 را دریافت نکرده اند.
اما این همه ماجرای زندگی معدنچی های فاریابی نیست، آن ها پس از تعطیلی معدن بر اثر شیوع کرونا، برای ثبت نام در سامانه وزارت کار جهت دریافت بیمه بیکاری مراجعه کردند اما در کمال ناباوری متوجه شدند چون حق بیمه آنها در گذشته توسط کارفرما واریز نشده، بیمه بیکاری به آنها تعلق نمی گیرد.
یکی از کارگران معترض گفت: هر کارگر ساده با حقوق یک میلیون و نُهصد هزارتومانی نزدیک به ۱۱ میلیون تومان از این شرکت طلب دارد.
وی افزود: چون کارفرما حق بیمه را پرداخت نکرده است، خدمات درمانی و دیگر مزایای بیمه قطع برا ما و خانواده هایمان قطع شده است و این در حالی است که وضعیت قراردادی کارگران در سال 1399 نیز بلاتکلیف است و همین موضوع باعث شده تا آنها سردرگم باشند.
این معدن کار که خواست نام وی درج نشود در تشریح دیگر مشکلاتی که خود و همکارانش در این معدن با آن ها مواجه هستند گفت: کارگرها معمولا لباس کار، قرارداد و فیش حقوقی ندارند و هیچ وقت هم مدیرعامل در این خصوص پاسخگو نبوده است.
وی ادامه داد: برای مثال کارگری که به دلیل مشکلات معدن مجبور به درخواست تسویه می شود باید 400 کیلومتر راه را تا کرمان بپیماید تا در دفتر شرکت حضور پیدا کند که با همه ی سختی ها مسافت طولانی و هزینه های آن ممکن است جوابی نگیرد.
او می گوید: هر اعتراضی در این معدن با کسر حقوق یا اخراج جواب داده می شود.
وی فایل صوتی تماس یکی از همکارانش که مهرماه سال 1398 با شرکت تسویه کرده است با فردی که ظاهرا یکی از کارکنان مالی شرکت است را پخش می کند.
در این فایل حسابدار می گوید: حاج آقا گفته است کسانی که از معدن رفته اند هرکاری می خواهند بکنند، رفته اند که رفته اند.
کارمند بخش مالی این شرکت در ادامه می گوید کاری از دستش بر نمی آید چراکه لیست تسویه حسابی ها از سیستم خارج شده است.
یکی دیگر از کارگران به جماران گفت: به قدری وضعیت مالی مان خراب بود که از سپاه درخواست کمک معیشتی کردیم که خوشبختانه آنها بسته های ارزاق را برای کارگران بلاتکلیف این معدن ارسال کردند.
وی می گوید به دلیل به خطر افتادن موقعیت شغلی اش نمی خواهد نامش در مصاحبه درج شود.
مشکلات این کارگران در حالی رخ می دهد که مجموعه در حال تولید است و بنا بر گفته ی پرسنل معترض، له نظر نمی رسد که معدن فاقد درآمد باشد. با این اوصاف تعلل اداره کل صمت استان و همچنین اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی در رسیدگی به وضعیت کارگران بیکار شده، قابل توجیه نیست.
عملکرد برخی ادارات کرمان در بروز بحران پیش آمده درخصوص محصولات کشاورزی این استان نیز که اخیرا سوال برانگیز شده بود، نشان می دهد که عزم راسخی برای حل مشکلات مردم منطقه وجود ندارد.
در این صورت بایستی دید وزارتخانه های صمت و کار می توانند چالش پیش آمده را مرتفع کنند یا خیر.