به گزارش می متالز، یکی از بازارهایی که بیش از دیگر بازارها آسیب دید، بازار نفت بود. از یکسو، تقاضا برای سفر و حملونقل را بهشدت کاهش داد که افت تقاضا برای نفت و فرآوردههای نفتی را به همراه آورد و از سوی دیگر، اختلال در زنجیره عرضه کالاها باعث شد تا تولید هم در دنیا کاهش یابد. به همین دلیل بود که قیمت تمام کالاهای اساسی از ابتدای سال جاری تاکنون روند کاهشی داشته است.
بررسیهای انجامشده توسط «بانک جهانی» نشان میدهد از ابتدای ژانویه سال جاری میلادی تا نیمه ماه می، قیمت تمام کالاها بهشدت کاهش یافته و تنها استثنا طلا است که بهعنوان منبعی برای حفظ ارزش سرمایه استفاده میشود. آمارها نشان میدهد در فاصله ۴.۵ ماه موردمطالعه قیمت نفت در بازار ۶۸ درصد، قیمت پلاتین ۲۴ درصد، قیمت زغالسنگ ۲۴ درصد و قیمت گاز طبیعی ۲۱ درصد کاهش یافته است.
متوسط قیمت فلزات اساسی در این بازه زمانی ۱۷ درصد و متوسط قیمت مس ۱۶ درصد کاهش داشته است. شاخص قیمت محصولات کشاورزی نیز در این بازه زمانی ۱۱ درصد کاهش داشت. در مقابل شاهد افزایش حدود ۱۰ درصدی قیمت طلا در بازار جهانی هستیم که اتفاقی عادی برای روزهای بحرانی در اقتصاد دنیا است.
با وجود اینکه بحران ناشی از همهگیری کرونا را نمیتوان با بحرانهای قبلی مقایسه کرد، ولی با مطالعه تاریخ اقتصاد میتوانیم تصوری از میزان آسیب واردشده به بازارها در نتیجه این همهگیری داشته باشیم. بهعنوانمثال بعد از حملات تروریستی به برجهای تجارت جهانی امریکا در سال ۲۰۰۱، تقاضا برای سفر بهشدت کاهش پیدا کرد و به دنبال آن بازار نفت آسیب زیادی متحمل شد. تأثیر این بحران روی بازار نفت بیش از ۱۸ ماه باقی ماند. همچنین در جریان رکود اقتصادی سال ۲۰۰۸ هم تقاضا برای کالاهای صنعتی در دنیا و فلزات اساسی تنزل یافت که حل شدن این معضل هم به سه سال زمان نیاز داشت.