به گزارش می متالز، از این لحاظ ایران با دو رتبه افزایش جایگاه نسبت به سال 2016، دوازدهمین تولیدکننده فولاد جهان حتی در جایگاهی بالاتر از کشورهای صنعتی مانند فرانسه، اسپانیا و کانادا قرار گرفته است. البته در این زمینه مجموعه فولاد مبارکه اصفهان با سه زیرمجموعه فولاد مبارکه و سبا و فولاد هرمزگان بیشترین سهم از تولید فولاد کشور را دارا هستند. افزایش شدید تولید فولاد جهانی طی 2 دهه گذشته عمدتا به خاطر افزایش حیرت انگیز تقاضای چین به عنوان قوه محرکه فولاد جهانی بوده است. در شکل زیر به صورت شماتیک میزان تولید فولاد چین با تولید فولاد در دنیا مقایسه شده است.
همچنین با توجه به قرار گرفتن فولاد در صنایع کلیدی و موارد مطرح شده، بررسی تحلیل از بالا به پایین در صنعت فولاد با محوریت تاثیر بودجه سال 97 مد نظر قرار میگیرد.
یکی از عوامل کلیدی و مؤثر بر تقاضای داخلی فولاد میزان بودجه عمرانی دولت در هر سال و به تبع آن، برنامههای کلان سرمایهگذاری در زیرساختها و بخشهای مسکن و خودرو است. البته امسال با کاهش 23 درصدی در بخش تملک داراییهای سرمایه ای مواجه شده ایم.
اگرچه جدا از بودجه عمرانی ارائه شده در هر سال، درصد تحقق آن مورد اثرگذارتری است، اما در بررسی اجمالی تحقق بودجه عمرانی در سالهای گذشته، بالاترین درصد تحقق در سال 87، 95 درصد و پایین ترین درصد تحقق در سال 91، 36 درصد بود.
البته درصد تحقق خود معلول عاملی دیگر به نام کسری بودجه عمومی (هزینههای) دولت بوده است.
چنانچه منبع اصلی کسب درآمد دولت که نفت است و درآمد حاصل از فروش آن پاسخگوی مخارجش نباشد این بودجه را قربانی هزینهها خواهد کرد. همچنین خالی از لطف نیست یادآور شویم این کاهش بودجه عمرانی باوجود افزایش 10 درصدی قیمت نفت (از 50 دلار در سال 96 به 55 دلار در سال 97) در بودجه است.
در مجموع با تمام موارد مطرح شده و اثرگذاری آنها بر میزان تقاضای فولاد و به تبع تولید آن، اثر موارد زیر را نیز باید درنظر گرفت:
تاکید بر بخش حملونقل و توسعه آن ایجادکننده تقاضا برای فولاد است.
عدم افزایش حق بهره برداری معادن در بودجه سال 97 و به تبع آن عدم افزایش بهای تمام شده سنگ آهن از این حیث و به عنوان ماده اولیه برای شرکتهای فولادی نیز عامل مثبتی بر این صنعت قلمداد می شود.
همچنین پتانسیل بالای بازار صادرات برای فولاد که روند آن در سالهای اخیر افزایشی بوده و از حدود یک میلیون تن در سال 2010 به 7.2 میلیون تن با رشد 20 درصدی در سال اخیر رسیده است، برای سال آینده نیز صادرات 10 میلیون تنی را می توان شاهد بود.
البته با توجه به طرح کاهش ظرفیت فولادسازی دولت چین به 150 میلیون تن تا سال 2020، بازار بالقوه فولاد جهانی جهت افزایش تولید داخلی به منظور صادرات می تواند عامل تشدیدکننده رشد صادرات فولادیها در سالهای آتی باشد.